SZTUKA DAWNA

OPIS PRACY:
Wiele miejsca w malarstwie Teodora Axentowicza zajmowała tematyka huculska. W pracach podejmujących ten motyw artysta najczęściej ukazywał w ujęciu portretowym Hucułów na tle pokrytego śniegiem wycinka szkicowo zaznaczonego pejzażu.
W prezentowanym obrazie dostrzegalna jest finezja Teodora Axentowicza w ukazywaniu światłocienia i subtelność, z którą przy zawężonej gamie barwnej oddawał poszczególne tonacje kolorystyczne ożywiając całość w tym przypadku czerwonawym akcentem chusty na głowie dziewczynki i haftów na jej ciemnym okryciu. Niezwykle istotnym i powszechnie stosowanym przez artystę zabiegiem było wykorzystywanie barwy podłoża do budowania kompozycji - tutaj jasnobrązowy kolor papieru delikatnie prześwituje w dolnych partiach ukazujących śnieg, wpływając tym samym na głębię przedstawienia, z kolei w górnej części pola obrazowego stanowi delikatne tło dla ledwie naszkicowanego krajobrazu z zaznaczonymi sylwetami huculskich chat. Znamienna dla Teodora Axentowicza płynna i ekspresyjna zarazem linia, za pomocą której nakreślono sylwetkę postaci i pejzaż w tle, potęguje nastrój melancholii i zawieszenia w czasie.
Warto podkreślić trafność, z jaką malarz oddał charakter klimatu Huculszczyzny, a także cechy charakterystyczne fizjonomii i stroju jej mieszkanki.

Na odwrocie pieczęć krakowskiej Fabryki Farb i Przyborów Malarskich "ISKRA & KARMAŃSKI".
Obraz w przeszłości poddany konserwacji. Widoczny niewielki ubytek malatury (o średnicy ok. 1 cm) przy krawędzi obrazu (l.d.).

OPIS PRACY:
Adam Setkowicz jest znany jako twórca sielankowych wiejskich scen rodzajowych. Malarz najchętniej ukazywał realia podkrakowskich miejscowości. W tworzonych przez niego kompozycjach wielokrotnie powracał motyw końskich zaprzęgów.
W prezentowanej pracy w centrum pola obrazowego został przedstawiony krakowski orszak weselny, który wyraźnie odcina się od bieli pokrytego śniegiem otoczenia. Wąska gama barwna jest zdynamizowana kolorowymi strojami rozbawionych weselników, w których dominują akcenty czerwieni. Obraz stanowi charakterystyczny dla tego twórcy przykład zimowej kompozycji, która w szczery sposób oddaje lokalny folklor.

OPIS PRACY:
Nikifor w prezentowanej pracy stworzył harmonijną i symetryczną kompozycję, w której centrum znajduje się świątynia, osadzona w otoczeniu piramidalnie piętrzących się drzew. Ten typ przedstawień, w których na zamknięciu długiej, perspektywicznie zbiegającej się alei wyrasta świątynia, wielokrotnie powracał w malarstwie artysty.
Przedstawiona budowla posiada szereg charakterystycznych dla twórczości malarza cech, takich jak obecność wież z kopułami. Ukazana świątynia wykazuje wiele zbieżności z cerkwią Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Krynicy, zarówno ze względu na układ poszczególnych elementów, jak i detale. Obraz, mimo niewielkiego formatu, cechuje dbałość o detale i niuanse kolorystyczne.
Nikifor w znamienny dla siebie sposób, za pomocą wyraźnego konturu i swobodnej plamy barwnej, zbudował monumentalny w wyrazie krajobraz, w którym architektura i natura tworzą spójną i zarazem atrakcyjną wizualnie całość.

PROWENIENCJA:
- kolekcja Jerzego Panka,
- kolekcja prywatna.

OPIS PRACY:
Nikifor Krynicki jest powszechnie cenionym malarzem-prymitywistą, uznawanym za jedną z największych indywidualności w polskiej historii sztuki. Oferowana praca wyróżnia się osadzeniem akcji wewnątrz pomieszczenia, w którym umieszczono grupę siedmiu tworzących swoisty krąg postaci – dorosłych i dzieci. Pokój jest wypełniony różnymi meblami i sprzętem, w tym łóżkiem oraz rdzawobrązowym piecem kaflowym. Na ścianach można dostrzec liczne obrazy. Ciemną dominantę kolorystyczną stanowią szaro-granatowe stroje ukazanych ludzi. Formalnie praca została zbudowana za pomocą grubego konturu i wyrazistej, płaskiej plamy barwnej.
Prezentowana kompozycja wyróżnia się na tle dostępnych najczęściej na rynku sztuki pejzaży i pojedynczych wizerunków osób. Zachwyca bogactwem i narracyjnością ukazanych elementów. W pracy jest dostrzegalna chęć ukazania świata z jak największą drobiazgowością. Obraz zawiera w sobie szereg charakterystycznych dla Nikifora środków formalnych i kompozycyjnych, takich jak uproszczenie sylwetki ludzkiej, próba oddania perspektywy zbieżnej czy opatrzenie przedstawienia opisem autorskim. Znajdujący się w dolnej części pracy opis "MATJKO" można wręcz traktować jako swoistą sygnaturę artysty zwanego Matejką z Krynicy.

OPIS PRACY:
W dorobku Zbigniewa Pronaszki odnaleźć można wiele prac o charakterze pejzażowym, najczęściej ukazują one osadzone w letniej scenerii wiejskie krajobrazy. Warto zauważyć, że w pejzażach artysta chętnie wykorzystywał właśnie technikę akwareli.
Prezentowana praca przedstawia kościół przy klasztorze Karmelitów Bosych w Wadowicach, na co wskazują zarówno bryła budynku, jak i jej charakterystyczne otwory okienne. Widoki z Wadowic i okolic tego miasta wielokrotnie powracały w malarstwie Zbigniewa Pronaszki.
W oferowanej akwareli formistyczne podejście do formy łączy się z subtelną gamą kolorystyczną. Na duże plamy barwne nałożone zostały drobne pociągnięcia pędzla. Zabieg ten buduje głębię i wpływa na walory dekoracyjne kompozycji. Artysta w znamienny dla siebie sposób przetworzył istniejącą przestrzeń w poetycki i pełen wyciszenia lokalny krajobraz. 

OPIS PRACY:
Bronisława Rychter-Janowska była nie tylko malarką dworków szlacheckich, ale również pejzaży, często wzbogacanych sztafażem. Charakterystyczne dla jej twórczości są małe formaty prac.
Oferowana niewielka kompozycja zaskakuje swoją złożonością. Obraz ukazuje kobietę w trakcie spaceru po ogrodzie pełnym krzewów i kwiatów. Postać ubrana jest na czarno, jej głowę nakrywa biały kapelusz. W tle artystka umieściła mur i bramę oddzielające pierwszy plan od zielonego gaju. Praca jest przepełniona światłem, które przywodzi skojarzenia ze słonecznym letnim dniem. Ze względu na swój niewielki rozmiar kompozycja jest pozbawiona szczegółów, co wpływa na jej nieprzytłoczoną niczym malarskość.
Obraz posiada wysokie walory dekoracyjne i stanowi interesujący przykład tematyki rodzajowej w malarstwie Bronisławy Rychter-Janowskiej.

OPIS PRACY:
Na malarstwo Henryka Szczyglińskiego silnie wpłynęła twórczość Jana Stanisławskiego, u którego artysta kształcił się w okresie studiów w krakowskiej Akademii. To właśnie wtedy u młodego twórcy rozkwitło zamiłowanie do wysmakowanych kolorystycznie, szeroko malowanych, nastrojowych pejzaży.
Ukazany przez Henryka Szczyglińskiego wiejski krajobraz z drewnianą chatą i znajdującymi się w tle murowanymi zabudowaniami został osadzony w iście idyllicznej scenerii. Bujne trawy i rozłożyste drzewa tworzą fantazyjną oprawę dla całej kompozycji. Ekspresja wyrazu w kształtowaniu plamy w połączeniu z subtelną gamą barwną dały w efekcie postimpresjonistyczny w swoim charakterze obraz przepełnionego spokojem wiejskiego życia. Praca ponadto posiada wysokie walory malarskie i dekoracyjne, które wpływają na jej atrakcyjność.

OPIS PRACY:
W obrazach Wlastimila Hofmana często powracającym tematem była zaduma nad przemijaniem. W prezentowanej pracy artysta zastosował charakterystyczną dla siebie kompozycję, w której na pierwszym planie ukazał siedzącą na skale kobietę, z kolei w tle przedstawił rozległy pejzaż z symbolicznym sztafażem. W pracy "Raj utracony" można dostrzec wymowę wanitatywną, na którą wskazuje postać z kosą, będąca prawdopodobnie personifikacją Thanatos. Melancholijny nastrój jest spotęgowany przez sam autorski tytuł, sugerujący poniekąd interpretację dzieła, ale także postać zamyślonej kobiety, jak gdyby nieświadomej sceny rozgrywającej się za jej plecami.

OPIS PRACY:
Jędrzej Wowro był rzeźbiarzem ludowym, który jest uważany za najwybitniejszego z polskich świątkarzy. Artysta tworzył wizerunki licznych świętych, wykazując się przy tym znakomitą znajomością ikonografii oraz wyjątkową wrażliwością na formę rzeźbiarską.
Prezentowaną figurę "Chrystusa Frasobliwego" charakteryzuje indywidualny dla Jędrzeja Wowro sposób kształtowania bryły, w którym miękki modelunek jest łączony z ostrymi cięciami detali. Praca jest polichromowana, co wzmacnia jej całościowy ekspresyjny wyraz i poprzez namalowane elementy flory sytuuje postać Chrystusa w kontekście natury.
Warto wspomnieć, że rzeźby Jędrzeja Wowro są obiektem zainteresowania wielu kolekcjonerów i są rzadkością na rynku sztuki.