JANIKOWSKI Mieczysław
Mieczysław Tadeusz Janikowski urodził się w 1912 roku w Zaleszczykach na Podolu, zmarł w 1968 roku w Krakowie. Początkowo studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim, jednak po roku zmienił kierunek swoich zainteresowań i rozpoczął naukę na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Uczęszczał na zajęcia do pracowni Władysława Jarockiego, Stefana Filipkiewicza i Kazimierza Sichulskiego. Dyplom uzyskał w 1939 roku.
W czasie II wojny światowej czynnie uczestniczył w walkach. Wraz z Dywizją Pancerną gen. Maczka trafił do Szkocji. Po wojnie studiował w Collage of Art w Edynburgu. W 1947 roku otrzymał stypendium, które pozwoliło mu na wyjazd do Francji i Anglii. W 1952 roku malarz ostatecznie przeniósł się do Paryża, gdzie związał się z artystami skupionymi wokół rezydencji La Ruche w dzielnicy Montparnasse.
Sztuka Mieczysława Janikowskiego opierała się początkowo na kontynuacji realistycznego nurtu, w którym tworzyli krakowscy nauczyciele artysty, widoczne są w niej również inspiracje konstruktywizmem. W latach 40. artysta coraz bardziej zbliżał się do geometrycznego malarstwa abstrakcyjnego, wypracowując swój indywidualny styl. W twórczości malarza przeważają surowe, monochromatyczne kompozycje o płaskiej plamie barwnej, subtelnej kolorystyce i głębokim, symbolicznym przekazie treściowym.
Co ciekawe, artysta uprawiał również malarstwo przedstawieniowe, w którym ujmował zwykle francuskie pejzaże Prowansji. Sporadycznie sięgał również do stylistyki informelu.
Mieczysław Janikowski jest artystą cenionym na arenie międzynarodowej. Wystawiał swoje obrazy w Polsce (np. w Galerii Krzysztofory w Krakowie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Galerii Zachęta w Warszawie) i za granicą (np. na paryskim Salon des Réalités Nouvelles, na którym prezentowano sztukę abstrakcyjną oraz w londyńskiej New Vision Center Gallery).
Prace artysty znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Gdańsku i Poznaniu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Architektury we Wrocławiu, Muzeum Okręgowego w Bytomiu czy Muzeum Historycznego w Sanoku.
