Szlachcic z Ukrainy

WŁADYSŁAW JAROCKI

Władysław Jarocki urodził się w 1879 roku w Podhajczykach, zmarł w 1965 roku w Krakowie. Początkowo kształcił się na Politechnice Lwowskiej, gdzie ukończył studia architektoniczne, następnie studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach Leona Wyczółkowskiego i Józefa Mehoffera. Naukę kontynuował w Académie Julian w Paryżu, a także podczas pobytu stypendialnego we Włoszech. W 1910 roku malarz został członkiem Secesji Wiedeńskiej.

W latach 1915-1916 Władysław Jarocki został wcielony do armii austriackiej, wykonywał wówczas rysunki z pola walki. Mieszkał we Lwowie, gdzie w latach 1917-1918 kierował z ramienia Centrali Krajowej Odbudowy Galicji pracami przy odbudowie powiatu lwowskiego. W 1920 roku podjął pracę pedagogiczną na Politechnice Lwowskiej i w Państwowej Szkole Przemysłowej.

Należy wspomnieć, że w latach 20. włączył się w akcję promocyjną sztuki polskiej za granicą. Malarz urządził ekspozycję na 12. Biennale w Wenecji. Był współtwórcą działu polskiego na corocznych ekspozycjach Carnegie Institute w Stanach Zjednoczonych. Był założycielem i współredaktorem miesięcznika "Sztuki Piękne".

Artysta pracował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych: w latach 1925-1928 pełnił funkcję dziekana Wydziału Malarstwa i Rzeźby, natomiast w latach 1933-1935 sprawował funkcję prorektora. W Krakowie również czynnie udzielał się w życiu artystycznym, w latach 1927-1934 pełnił funkcję prezesa tutejszego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych.

Po zakończeniu II wojny światowej Władysław Jarocki zrezygnował z pracy pedagoga.

Malarstwo Władysława Jarockiego

Artysta zaczął malować w trakcie studiów politechnicznych, już wtedy zaczął interesować się tematyką związaną z folklorem. Istotnym momentem dla twórczości malarza był wyjazd w 1904 roku do Tatarowa nad Prutem, gdzie przez pół roku tworzył obrazy o tematyce huculskiej. W 1911 roku artysta zaczął tworzyć na Podhalu, wówczas malował portrety kobiet w bogatych regionalnych strojach, sceny rodzajowe i przedstawienia górali.

Twórczość Władysława Jarockiego ukształtowała się pod silnym wpływem sztuki Młodej Polski. Malarstwo artysty skupione jest przede wszystkim na tematyce wsi i folkloru, najchętniej w swoich pracach artysta przedstawiał życie Podhala i Huculszczyzny. Władysław Jarocki wraz z Fryderykiem Pautschem i Kazimierzem Sichulskim jest zaliczany do grona tzw. "huculistów", tj. artystów związanych z lwowskim i krakowskim środowiskiem artystycznym, którzy byli zafascynowani realiami życia Hucułów.

Artysta był zafascynowany również tematyką góralską, chętnie malował portrety, a także sceny rodzajowe z udziałem mieszkańców Podhala, uwieczniał również ludowe tradycje. W twórczości Władysława Jarockiego dużą rolę odgrywają również pejzaże Tatr i Karpat, jak i widoki Krakowa. Artysta zajmował się również malarstwem monumentalnym, jest autorem polichromii w zabytkowym kościele na Harendzie, przeniesionym z Zakrzowa.

W swojej sztuce wykorzystywał różne techniki, również graficzne, najczęściej jednak wybierał farby olejne lub akwarele. Prace artysty są niezwykle dekoracyjne i są niepowtarzalnym popisem umiejętności kolorystycznych i kompozycyjnych. Władysław Jarocki w swoich kompozycjach wielokrotnie stosował złożone zabiegi luministyczne, które nadają całości wyjątkową nastrojowość.

Najbardziej charakterystyczne obrazy tego twórcy powstały do około 1918 roku. W tych właśnie kompozycjach dominowały bogate faktury strojów ludowych i nasycone monumentalnością postacie Hucułów i Górali. Artysta najchętniej malował męskie portrety, w których podkreślał siłę charakteru i osobowości. Władysław Jarocki z racji czynnego działania w krakowskim środowisku artystycznym, stworzył również liczne portrety ówcześnie popularnych osobistości.

Artysta spełniał się również na polu literatury, poza działalnością związaną z powstawaniem wspomnianego już pisma "Sztuki Piękne", stworzył m.in. opracowanie pt. "Meble. Historia rozwoju mebla w Europie".

Władysław Jarocki - wystawy i kolekcje

Działalność wystawienniczą Władysław Jarocki rozpoczął już w 1905 roku, prezentując swoje dzieła w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Artysta chętnie brał udział w ekspozycjach Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Pokazywał prace również na innych ekspozycjach, m.in. w Kijowie (1908), Rzymie (1911), Wenecji (1909, 1910, 1920, 1926), Warszawie (1914,1938), Poznaniu (1923), Krakowie (1939, 1949, 1952, 1957).

Obrazy Władysława Jarockiego znajdują się w licznych kolekcjach prywatnych i muzealnych, np. w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Poznaniu, Muzeum Okręgowego w Toruniu, Muzeum Jana Kasprowicza w Zakopanem czy Lwowskiej Galerii Sztuki.

Przyjmujemy obrazy Władysława Jarockiego na aukcje sztuki - wycena obrazów, skup i sprzedaż aukcyjna sztuki Władysława Jarockiego.
Jeśli chcą Państwo sprzedać dzieła Władysława Jarockiego, zapraszamy do kontaktu [link].

Zobacz galerię obrazów Władysława Jarockiego w Krakowskim Domu Aukcyjnym [link].

NIEDOSTĘPNE OBRAZY WŁADYSŁAWA JAROCKIEGO