CHMIELOWSKI Adam

Adam Chmielowski urodził się w 1845 roku, zmarł w 1916 roku. Uczył się w Korpusie Kadetów i Instytucie Rolniczo-Leśnym. Uczestniczył w powstaniu styczniowym, które pozbawiło go lewej nogi. Edukację artystyczną rozpoczął w 1865 roku jako uczeń warszawskiej Klasy Rysunkowej. W latach 1969- 1974 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Był jedną z najważniejszych postaci tamtejszej polskiej kolonii artystycznej skupionej wokół Józefa Brandta. Po powrocie do kraju prowadził w Warszawie wspólną pracownię z Józefem Chełmońskim, Stanisławem Witkiewiczem i Antonim Piotrowskim. Brał udział w wielu wystawach Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych (od 1870), warszawskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych oraz Salonu Aleksandra Krywulta (1880). Publikował także teksty z zakresu teorii sztuki. W swojej twórczości malarskiej poruszał tematy związane z historią Polski, szczególnie powstaniem styczniowym. Tworzył także portrety oraz obrazy religijne. Na rozwój jego stylu wpływ miały zarówno dzieła zagranicznych malarzy, z którymi zetknął się w czasie swoich podróży jak i twórczość kolegów, z którymi dzielił pracownię. Po wstąpieniu do klasztoru w 1887 roku prawie całkowicie zarzucił działalność artystyczną i poświęcił się służbie biednymi.