ORŁOWSKI Aleksander
Aleksander Orłowski Urodził się w 1777 roku, zmarł w 1832 r. Kształcił się w warszawskich pracowniach Jana Piotra Norblina, Wincentego de Lesseura, Marcella Bacciarellego i Bartłomieja Follino. Malował na zamówienie Józefa Poniatowskiego oraz księżnej Heleny Radziwiłłowej. Przełomem w jego karierze było objęcie posady nadwornego malarza Wielkiego Księcia Konstantego. W 1809 roku obraz „Biwak Kozaków” przyniósł mu tytuł członka petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych. Oprócz malarstwa olejnego artysta zajmował się także rysunkiem, akwarelą i litografią, tworzył również ilustracje. Przekrój podejmowanych przez niego tematów jest niezwykle bogaty: w młodości tworzył sceny rodzajowe z życia codziennego miasta, natomiast w wieku dojrzalszym pejzaże, często urozmaicone elementami architektury oraz wiele scen batalistycznych i morskich. Mistrzowsko oddawał detale czerkieskich i kozackich strojów oraz sylwetki koni. Ciekawym epizodem w jego twórczości są karykatury. Jego dzieła odznaczają się ekspresyjną kreską o dynamicznym rytmie, czym często inspirował późniejszych artystów (m.in. Piotra Michałowskiego).