SZANCER Jan Marcin

Jan Marcin Szancer urodził się w 1902 roku, zmarł w 1973 roku. Na lekcje rysunku zaczął uczęszczać w wieku 14 lat. Jego nauczycielami byli Leonard Stroynowski i Karol Maszkowski. Po wybuchu I wojny światowej został powołany do Wojska Polskiego, jednak nie zabawił na froncie zbyt długo, gdyż był słabego zdrowia. Powrócił zatem do Krakowa i wstąpił na tutejszą Akademię Sztuk Pięknych. Studiował na Wydziale Malarstwa u Ignacego Pieńkowskiego, Władysława Jarockiego, Józefa Mehoffera, Teodora Axentowicza i Karola Frycza. W 1922 roku rozpoczął także studia aktorskie w Miejskiej Szkole Dramatycznej. Dyplom na Akademii Sztuk Pięknych obronił w 1926 roku. Pracował jako scenograf i nauczyciel rysunku. Realizował dekoracje dla teatrów w Krakowie, Łodzi i Warszawie (m.in. Teatr Bagatela, Teatr Narodowy, Teatr Operetkowy, Teatr Rozmaitości, Teatr Polski), tworzył także scenografie do produkcji Telewizji Polskiej. Inną dziedziną jego działalności artystycznej było ilustratorstwo. Tworzył rysunki na zamówienie wydawnictw książkowych oraz prasy, projektował także ulotki i pocztówki. Współpracował z „Głosem robotniczym”, „Ilustrowanym Kurierem Codziennym”, „Głosem Plastyków”, „Gazetą Artystów” (żeby wymienić tylko najważniejsze z nich). Rysunki Szancera zdobiły także karty klasyków literatury polskiej, m.in. dzieł Adama Mickiewicza. Warto wspomnieć, że duża część twórczości Jana Szancera poświęcona była dzieciom: tworzył cykle ilustracje do wierszy Brzechwy i baśni Andersena oraz magazynów dla najmłodszych „Świerszczyk” i „Przyjaciel”.