STAJUDA Jerzy

Jerzy Stajuda urodził się w 1936 roku w Falenicy, zmarł w 1992 roku w Warszawie. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Dyplom uzyskał w 1959 roku, jednak jeszcze w czasie studiów debiutował w dwóch dziedzinach, które zdominowały później jego życie: malarstwie i krytyce artystycznej. Swoje teksty o sztuce publikował w magazynach „Za i przeciw”, „Przeglądzie Artystycznym”, „Więziach”, „Nowej Kulturze”, „Przeglądzie Kulturalnym”, „Ty i Ja”, „Współczesności” i kilku innych.

W latach 1967-1990 kierował działem plastyki w „Miesięczniku Literackim”. Po 1968 roku poświęcił się całkowicie własnej sztuce ograniczając tym samym działalność na polu krytyki artystycznej. Tworzył abstrakcyjne akwarele oraz rysunki wykonywane tuszem, węglem i ołówkiem. Sporadycznie korzystał także z techniki akwarelowej. Inspirował się kulturą Dalekiego Wschodu, w szczególności zaś chińską kaligrafią. Pod koniec lat 80. XX wieku rozpoczął pracę dydaktyczną na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie – prowadził pracownię rysunku na Wydziale Rzeźby. Co rok, począwszy od 1992, przyznawana jest Nagroda im. Jerzego Stajudy w dziedzinie krytyki artystycznej.