POCHWALSKI Stanisław

Stanisław Pochwalski urodził się w 1896 roku, zmarł w 1959 r. Był malarzem i konserwatorem, podobnie jak jego ojciec, Władysław Pochwalski. W 1916 r. rozpoczął studia na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Józefa Mehoffera, które ukończył w 1922 roku. Jeszcze jako student rozpoczął współpracę z tutejszym Towarzystwem Przyjaciół Sztuk Pięknych, gdzie w 1916 roku po raz pierwszy zaprezentował swoje obrazy. Brał także udział w wielu innych wystawach, m. in. Salonie TZSP w Warszawie, I Wystawie Niezależnych w Krakowie (1917), w Domu Plastyków, lwowskim oddziale TPSP oraz wielu innych. Od 1928 roku prezentował swoja prace wraz ze Zrzeszeniem Artystów Plastyków «Zwornik», którego był współzałożycielem. Wspólnie z bratem Kasprem prowadził odziedziczoną po ojcu pracownię konserwatorską przy ul. Mikołajskiej w Krakowie i odnawiał zabytki malarstwa dla kościołów oraz Zamku Królewskiego na Wawelu (m.in. „Autoportret” Rembrandta, portrety królów polskich, obrazy z Kaplicy Świętokrzyskiej). Dorobek malarski tego artysty obejmuje przede wszystkim pejzaże utrzymane w spokojnej gamie kolorystycznej.