JAN SZCZEPKOWSKI urodził się w 1975 roku w Sanoku. W 1998 roku ukończył studia na Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie na kierunku: Wychowanie Plastyczne. W latach 1998-2003 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach: prof. Jacka Waltosia (dyplom), prof. Grzegorza Bednarskiego, prof. Janusza Orbitowskiego, drzeworytu prof. Zbigniewa Lutomskiego.

WYBRANE NAGRODY

 
2013 - „3. Triennale polskiego malarstwa Współczesnego – Jesienne Konfrontacje – Rzeszów 2013” Nagroda Dyrektora BWA Rzeszów;
2011 - 11 Biennale Plastyki Krośnieńskiej, BWA Krosno, Drugie miejsce;
2009 - "Obraz, Grafika, Rysunek, Rzeźba Roku 2009", Pierwsze miejsce, nagroda Marszałka Województwa Podkarpackiego, Rzeszów 2009;
2009 - Triennale Malarstwa Srebrny Czworokąt, Nagroda Prezydenta Przemyśla, Przemyśl 2000.

WYSTAWY INDYWIDUALNE

2014 - Malarstwo, „Muzeum znaczeń”, CSW Solvay, Kraków; 2014 - Malarstwo. „Powracający cień”, BWA, Krosno; 2013 - Malarstwo, „Obszar cienia”, Galeria Pod Czarnym Kotem, Kraków; 2013 - Malarstwo. „Powracający cień”, BWA, Sanok; 2007 - Malarstwo, "Obrazy do ciemnych pokoi" BWA, Sanok.

WYSTAWY ZBIOROWE

 
2013 - „3 Triennale Polskiego Malarstwa Współczesnego”, Rzeszów;
2013 - „Szczepkowski-Stabryła-Szczur”, Desa Unicum, Warszawa;
2013 - 3+2x3=1, WSIZ, Rzeszów;
2013 - „Cień Czarnobyla”, BWA Galeria Sanocka, Sanok;
2012 - Wystawa konkursowa Triennale Malarstwa Srebrny Czworokąt, Przemyśl;
2011 - „Ukryte Przejawy Niecodzienności”, Sanok;
2011 - „Made In Poland”, Berlin;
2010-2011 - „Kolory Podkarpacia” Berlin, Nürnberg, Saarbrücken, Łańcut;
2011 - 11 Biennale Plastyki Krośnieńskiej, BWA Krosno;
2010 - „Photocopypainting”, BWA Sanok;
2009 - Wystawa konkursowa "Obraz, Grafika, Rysunek, Rzeźba Roku 2009", Rzeszów; 2009 - Wystawa konkursowa Triennale Malarstwa Srebrny Czworokąt, Przemyśl;
2008 - Wystawa „Obraz, Grafika, Rysunek, Rzeźba Roku”, BWA Rzeszów;
2007 - II Letnie Konfrontacje Artystów Sanockich, BWA, Sanok;
2006 - Wystawa pokonkursowa VI Triennale Sztuki Sacrum, Częstochowa;
2006 - I Letnie Konfrontacje Artystów Sanockich, BWA, Sanok;
2005 - Grafika, Galeria Zajazd, Muzeum Historyczne, Sanok;
2004 - Wystawa pokonkursowa Triennale Malarstwa, Częstochowa;
2001 - Malarstwo, „Sześć Ciał”, Pałac Sztuki, Kraków;
2001 - Malarstwo, Galeria Młodych Gazety Antykwarycznej, Kraków.

ARTYKUŁY O ARTYŚCIE

Łukasz Huculak

"Miasto pod kloszem, odizolowane od reszty świata – tą metaforą, wtedy nie całkiem dla mnie zrozumiałą, wyjaśniał mi kiedyś specyficzną atmosferę Sanoka znajomy historyk sztuki. Izolacja i brak kontaktu. Świat na obrazach Szczepkowskiego to inny świat, coś nas od niego odgradza. Zaludniają go osoby, które, choć realistycznie ukazane i nie całkiem zmyślone, wydają się obce. Są wiarygodne, i jednocześnie nieprawdziwe, znajome, mimo że odległe – „nie stąd”. Dlaczego wyglądają jak zjawy i sąsiedzi zarazem? Dlatego że są na granicy, jedną nogą po tamtej stronie: starsi nie o jedno, lecz o dwa pokolenia. Ta ich garderoba, jednoczęściowa bielizna, skromne fryzury, pozy niczym z elementarza lub tablicy z instrukcją postępowania, wreszcie –pożółkłe grunty i spłowiałe gamy obrazów. Przychodzą z ciemnych czasów brunatnych mundurów, błyszczących halek, stalowych karabinów i bakelitowych odbiorników radiowych. Czasów nie tak jeszcze odległych, choć już nierealnych, strasznych za sprawą opowieści dziadków, a pociągających dzięki zawartości strychów i schowków. Bezpiecznie ukryci w cieniu przyglądamy się skomplikowanym rytuałom zjaw, które autor wywołuje z ciemnego tła. Często jesteśmy świadkami opresji, czy wręcz przemocy, której, formalnie w niej nie uczestnicząc, jesteśmy jakoś współwinni. Patrząc na wyłaniające się z ciemnego tła „Niewypowiadalne”, stajemy w roli reżysera, który światłem więcej skrywa i nie dopowiada, niż ujawnia... Dusi? Może ratuje? Ciemne i duszne obrazy Szczepkowskiego przychodzą z tego pogranicza istnienia i nieistnienia: dowodu – materialnego rekwizytu – i wspomnienia – zawodnej kontaminacji. Mogą być zarazem nie całkiem przebrzmiałą teraźniejszością i echem dnia wczorajszego. Żywym cieniem i żywym trupem. Jedno z pierwszych skojarzeń malarskich, jakie się nasuwają przy kontakcie z tą twórczością, to nokturny Josepha Wrighta, np. „Eksperyment z pompą próżniową”, na którym grupa obserwatorów pochyla się nad kloszem okrywającym omdlałego ptaka. Choć oczywiste skojarzenia wiodą ku Nowej Rzeczowości i „szkole lipskiej”, wydaje się jednak, że obrazy Szczepkowskiego to malarstwo bardziej austriackie, z Xavierem Winterhalterem, Markusem Schinwaldem, Freudem i mocarstwową przeszłością w tle. Nie tyle czuć w nim zachwyt przeszłością, co lęk przed przyszłością: lepiej już było."

Łukasz Huculak, tekst towarzyszący wystawie „Powracający cień” (9.09-11.10.2013 r.), BWA Galeria Sanocka.

NIEDOSTĘPNE PRACE ARTYSTY

niedostępne