PĄGOWSKA Teresa

Teresa Pągowska urodziła się w 1929 w Warszawie. Studiowała w PWSSP w Poznaniu malarstwo i techniki ścienne pod kierunkiem Wacława Taranczewskiego. Dyplom obroniła w 1951 roku. Uczyła na kilku polskich uczelniach artystycznych: Państwowych Wyższych Szkołach Sztuk Plastycznych w Gdańsku i Łodzi oraz na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W1988 roku uzyskała tytuł profesora. Wystawiała głównie w Polsce i Francji. Była honorowym członkiem "Nouvelle Ecole de Paris" oraz grupy "Réalités Nouvelles".

Malarstwo artystki balansuje na granicy malarstwa figuratywnego i abstrakcji przez co często bywa zaliczana do nurtu nowej figuracji w malarstwie polskim. Tematem obrazów artystki są pejzaże, ludzie, zwierzęta, sceny rodzajowe, które są przez nią upraszczane i modyfikowane. Bohaterkami wielu jej obrazów są kobiety, anonimowe oraz znane z obrazów („Olimpia” inspirowana obrazem Maneta o tym samym tytule), które artystka przemalowuje zgodnie ze swoją konwencją. Kompozycja prac malarki składa się z połączonych ze sobą kształtów: nieregularnych figur geometrycznych i biomorficznych tworów zróżnicowanej kolorystyce i fakturze. Często maluje swoje obrazy cienko, lecz energicznymi, zamaszystymi pociągnięciami pędzla. Twórczość Teresy Pągowskiej została uhonorowana Nagrodą Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w 1990 roku.