RUTKOWSKI-BOŃCZA Władysław

WŁADYSŁAW RUTKOWSKI-BOŃCZA - NOTA BIOGRAFICZNA

Władysław Bończa-Rutkowski urodził się w 1841 roku w Nowym Dworze Mazowieckim, zmarł w 1905 roku w Satroźrebach. Nie ma pewnych informacji o jego edukacji artystycznej, prawdopodobnie studiował za granicą. Po powrocie zamieszkał w Dańkowie, k. Białej Rawskiej. Zajmował się pracą na roli, nie utrzymywał się ze swojej twórczości.

Malował przede wszystkim sceny rodzajowo-pejzażowe, ukazując w duchu realistycznym momenty z życia mazowieckiej wsi. „Swojska” twórczość artysty nasycona jest głęboką emocjonalnością. Cechą charakterystyczną widoków malowanych przez Władysława Bończa-Rutkowskiego jest ciężkie niebo, które rozpościera się zazwyczaj nad częściowo ukrytą w zagajniku chatą. Często takie kompozycje uzupełnione są sztafażem, jednej lub kilku osób, pośród których występuje kobieta w czerwonej spódnicy. W dorobku artysty znajdują się również sceny pracy na roli, wędrówek, samodzielne pejzaże lub widoki z postaciami zwierząt.
Władysław Bończa-Rutkowski podejmował również tematykę sakralną, tworząc obrazy do kościołów, np. do ołtarzy bocznych fary w Białej Rawskiej. Zajmował się też malarstwem monumentalnym, w latach 1891-1902 wykonał dekorację ścienne w dawnym pałacu Bromirskich w Staroźrebach.

Artysta utrzymywał kontakty z warszawskim środowiskiem malarskim, wystawiał swoje obrazy m. in. na Salonie Artystycznym w Warszawie.

Prace Władysława Bończa-Rutkowskiego znajdują się m. in. w kolekcjach Muzeum Narodowego w Warszawie, Poznaniu i Krakowie, Muzeum Historycznym Miasta Krakowa.