GIERYMSKI Aleksander

ALEKSANDER GIERYMSKI

Aleksander Gierymski urodził się 1850 roku, zmarł w 1901 r. Młodszy brat Maksymiliana Gierymskiego. W 1867 roku ukończył Gimnazjum Rządowe w Warszawie. W tym samym roku rozpoczął naukę w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Rafała Hadziewicza. Debiutował jako rysownik publikując satyryczne szkice w czasopiśmie "Mucha, Szkice Satyryczno-Humorystyczne". Pozyskanie funduszy od osób prywatnych umożliwiło mu studia na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Malarstwa uczył się w pracowniach Hermanna Anchütza, Carla Piloty’ego, Alexandra Strahubera oraz Georga Hiltenspergera. Od 1869 roku, wraz ze starszym bratem Maksymilianem uczestniczył także w prywatnych lekcjach prowadzonych przez malarza Franza Adama. Od 1874 roku, z krótkimi przerwami, mieszkał w Rzymie. Był członkiem Deutsche Kunstler-Verein oraz Zarządu Powszechnego Stowarzyszenia Polskich Artystów w Krakowie. Nie przyjął natomiast nominacji na członka komitetu dyrekcji krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Regularnie i często wystawiał w Europie.

Malarstwo Aleksandra Gierymskiego

Aleksander Gierymski na studiach zetknął się ze współczesnym malarstwem niemieckim, jednak decydujący wpływ na ukształtowanie się jego stylu artystycznego miało malarstwo realistyczne. Po studiach wyjechał do Włoch, gdzie ogromne wrażenie wywarło na nim malarstwo Tycjana, Tintoretta, Carpaccia i Gentile Belliniego. Jego sztukę trudno jednak nazwać typowo akademicką. Artysta poświęcił się artystycznym eksperymentom związanym z oddaniem zróżnicowania odcieni ciemnych barw oraz skomplikowanych efektów świetlnych na różnych powierzchniach. Widać to bardzo dobrze na płótnie "W altanie", gdzie przez romboidalne szpary pomiędzy deseczkami do wnętrza altany wpadają regularne refleksy świetlne. Malował pejzaże, sceny rodzajowe, portrety (m.in. "Pomarańczarka" i "Portret Heleny Modrzejewskiej") oraz kompozycje inspirowane utworami literackimi.

We wczesnej fazie twórczości artysta biegle opanował akademicki warsztat, który wypracował wnikliwymi studiami nad malarstwem weneckim, holenderskim, a także współczesnym malarstwem niemieckim. Najważniejsza dla twórczości malarza stała się bezpośrednia obserwacja natury.

U schyłku lat 80. w twórczości artysty pojawił się problem światła, zauważalny w serii nocnych widoków miast i scen we wnętrzach. Nastrojowość tych nokturnów była w polskim malarstwie dotąd niespotykana.

Na późniejsze malarstwo artysty wpłynęło także współczesne francuskie malarstwo, co skutkowało eksperymentami twórczymi z dywizjonizmem.

Aleksander Gierymski - wystawy i kolekcje

Prace autorstwa Aleksandra Gierymskiego były eksponowane w: Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych (w latach 1869-1901), w Salonie Krywulta (1884, 1897, 1898, 1900), w Towarzystwach Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (1870-1901) i Lwowie (1869,1870, 1877), w monachijskim Kunstvereinie (1872-74, 1888, 1890, 1892-97, 1899), a także w Wiedniu (1873, 1875, 1884, 1890, 1894, 1896), Berlinie (1872, 1891) i Paryżu (1891-93, 1899, 1900).

Obrazy Aleksandra Gierymskiego obecnie znajdują się w zbiorach wielu muzeów, m.in. Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowym we Wrocławiu i Muzeum Narodowym w Kielcach.

Przyjmujemy obrazy Aleksandra Gierymskiego na aukcje sztuki - wycena obrazów, skup i sprzedaż aukcyjna sztuki Aleksandra Gierymskiego.
Jeśli chcą Państwo sprzedać dzieła Aleksandra Gierymskiego, zapraszamy do kontaktu [link].

Zobacz galerię obrazów Aleksandra Gierymskiego w Krakowskim Domu Aukcyjnym [link].