Oferta galeryjna

Sygnowany, datowany i opisany na odwrocie pierwszego elementu: "L. Tarasewicz 2006 Akryl. | 113 x 113 | 9 x 34 x 34 | PRZERWA POMIĘDZY ELEMENTAMI OBRAZU 5 CM. | NR 1."
Każdy moduł numerowany na odwrocie (1-9).

OPIS PRACY:
Praca Leona Tarasewicza to abstrakcyjna kompozycja składająca się z dziewięciu modułów, które powinny zostać ze sobą zestawione w konkretnych, pięciocentymetrowych odstępach – jak głosi autorski opis artysty. Obraz ten reprezentuje cechy znamienne dla twórczości Leona Tarasewicza. Jego wyraz opiera się na kontraście plam czystych barw – czerwieni i błękitu z pojedynczymi akcentami żółci i zieleni. W dziele tym wyczuwalne są echa tradycji koloryzmu oraz wyraźnie odniesienia artysty do pejzażu, stanowiącego jego główną inspirację od samego początku pełnej sukcesów drogi twórczej. Obraz, zgodnie z ideą malarza, oddziałuje na emocje widza w sposób bezpośredni, istnieje sam jako obiekt artystyczny i estetyczny, bez ciężaru ukrytych treści czy też zamaskowanych ideologii.

Ikona jest reprodukowana w publikacji dr Krystyny Czerni Nowosielski – sztuka sakralna. Podlasie, Warmia i Mazury, Lublin, Białystok 2019, s. 59.

OPIS PRACY:
Wiara chrześcijańska i liturgia wschodnia, w której został wychowany artysta, stanowiły ważne elementy w życiu i twórczości Jerzego Nowosielskiego. Prezentowana ikona wykonana została tradycyjną techniką, z wykorzystaniem tempery i deski, z zachowaniem odpowiedniej dla ikon stylizacji bizantynizującej. Ukazuje ona apokryficzną scenę narodzenia Maryi. W centrum ujęta została św. Anna w połogu, za której łożem stoi św. Joachim. W prawym dolnym rogu widoczna jest figura przytrzymującej Maryję akuszerki, obok naczynie, w którym obmyte zostało niemowlę. W ukształtowanym architektonicznie tle pojawiają się jeszcze dwie skierowane do siebie postaci w dalmatykach. Obok sylwetek św. Anny i św. Joachima artysta umieścił ich imiona w języku cerkiewnosłowiańskim, natomiast blisko Marii grecki tytel Meter Theou, jeszcze silniej nawiązując do tradycyjnego malarstwa ikonowego.
Prezentowana praca była jedną z wersji ikony chramowej ze sceną narodzenia Maryi, jaka miała zostać umieszczona w ikonostasie cerkwi prawosławnej Narodzenia NMP w Gródku, we wnętrzu której Jerzy Nowosielski, we współpracy z Adamem Stalony-Dobrzańskim, zrealizował już wcześniej polichromię. Ostatecznie nie zdecydowano się na wykorzystanie ikon artysty w przegrodzie. Druga, wcześniejsza chronologicznie wersja ikony z 1954 roku do 2015 roku znajdowała się w krakowskiej kaplicy pw. śś. Borysa i Gleba.

Sygnowany i datowany na stronie z portretem dziewczynki l.d.: "19 WH 26"

[KUP TERAZ ONLINE]

sygn. l.d.: "LWyczółkowski"
Na odwrocie:
- pierwotne płótno dublażowe obecnie luzem: "Leon Wyczółkowski / mal. w roku 1879-1880"
- na krośnie "1879-80 | Lwów", "569"

Fragment ekspertyzy:
"Identyfikacji osoby portretowanej dokonano na podstawie analizy porównawczej z mało znanym obrazem Wyczółkowskiego przedstawiającego Juliana i Jana Dobrzańskich namalowanym na przełomie 1879 i 1880 roku we Lwowie, należącym obecnie do zbiorów Muzeum Okręgowego im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy.(...) Stylistyka pracy odpowiada znanym nam wczesnym dziełom artysty. Portrety z lat siedemdziesiątych charakteryzuje ujmowanie postaci na ciemnym, lekko zróżnicowanym tle, nawiązujące do tradycyjnych portretów mieszczańskich."

Sygnowany l.g.: "ANTONI | PIOTROWSKI"

OPIS PRACY:
Poza malarstwem o tematyce batalistycznej główną domeną sztuki Antoniego Piotrowskiego były rodzajowe sceny związane z życiem codziennym wsi mazowieckiej. Prezentowana praca ukazuje smutną scenę we wnętrzu ciemnej, chłopskiej chaty. Na posłaniu, na miękkiej poduszce leży chora kobieta, przy której czuwa pogrążony w modlitwie mąż i obierająca warzywa córka. W obrazie uwidacznia się wpływ twórczości pionierów realizmu w sztuce polskiej – Wojciecha Gersona i, przede wszystkim, Aleksandra Kotsisa. Trafne wydają się tutaj być skojarzenia obrazu Antoniego Piotrowskiego z dziełami Kotsisa przedstawiającymi śmierć matki (por. np. „Matula pomarli” (1868), Lwowska Galeria Obrazów). „Przy łożu” to praca, która silnie oddziałuje na emocje samym tematem, ale jego wymowa spotęgowana jest jeszcze wąską, brązowawą kolorystyką. Warte uwagi są również aspekty światłocieniowe, ewidentnie fascynujące malarza – zainteresowania te są widoczne np. w ukazaniu zacienionej głowy dziewczyny na tle jasnego okna.

OBRAZ OPISANY I REPRODUKOWANY:
1. Jerzy Malinowski, Maurycy Gottlieb, Warszawa 1997, s. 39. [zobacz zdjęcie]
2. Katalog wystawy: In the Flower of Youth. Maurycy Gottlieb 1856-1879, Museum of Art, Tel-Aviv, Muzeum Narodowe w Warszawie, 1991, s. 168.

PROWENIENCJA:
- kolekcja prywatna
- kolekcja Andrzeja Miączyńskiego, Kraków

UDZIAŁ W WYSTAWACH:
- In the Flower of Youth. Maurycy Gottlieb 1856-1879, Museum of Art, Tel-Aviv, maj-lipiec 1991;
- Maurycy Gottlieb 1856-1879, Muzeum Narodowe w Warszawie, sierpień-październik 1991.


OPIS PRACY:
Maurycy Gottlieb poza najwyżej cenionym w dobie akademizmu malarstwem historycznym zajmował się również sztuką psychologicznego portretu. Prezentowany obraz nawiązuje do „Portretu aktora” znajdującego się obecnie w kolekcji Instytutu Naukowego im. Chaima Weizmanna w Rehovot w Izraelu, jednak jego poziom dopracowania oraz wysokie walory artystyczne czynią z niego wspaniałe, samodzielne dzieło. Praca przedstawia popiersie mężczyzny ubranego w ciemny kaftan, spod którego wystaje biały kołnierzyk koszuli. Twarz sportretowanego jest poważna, a głęboko modelowane światłocieniem oczy wpatrzone są w dół. Głowę modela nakrywa kapelusz w typie bikornu. Kolorystyka dzieła jest wąska, dominują w niej odcienie brązu, w których stapia się tło i strój mężczyzny. Ciepłe światło pada punktowo na znakomicie oddaną, malowaną impastowo twarz z wyraźnie zaznaczonymi kośćmi policzkowymi oraz delikatnym zarostem. Praca wpisuje się w ogólną stylistykę malarstwa portretowego Maurycego Gottlieba z lat 1876-1879, w którym widoczna jest silna inspiracja barokową sztuką Niderlandów i Hiszpanii. Artysta najczęściej ujmował popiersia ubranych w ciemne stroje postaci ukazywanych na neutralnym, zwykle stonowanym tle, skupiając się przede wszystkim na opracowaniu modelowanych ciepłym, sztucznym światłem twarzy. Głównym celem artysty było uchwycenie wewnętrznej psychologii modela.
„Portret aktora - studium” można porównać z innymi dziełami Maurycego Gottlieba z tego okresu, np. z „Autoportretem” znajdującym się obecnie w zbiorach Muzeum Narodowego w Kielcach lub też z „Portretem szlachcica z Podola” z kolekcji Instytutu Naukowego im. Chaima Weizmanna w Rehovot. Zwłaszcza wspomniany portret własny wykazuje daleko idące podobieństwa w szkicowym opracowaniu lica obrazu, impastowym traktowaniu niektórych partii oraz w tajemniczym, pełnym niedopowiedzeń wyrazie.
Więcej informacji o pracy [link]

Sygnowany na każdej z prac: "Poranek" śr.d.: "JÓZEF RAPACKI", "Noc” l.d.: "J. Rapacki", "Wieczór" śr. d.: "J Rapacki”

OPIS PRACY:
Józef Rapacki był jednym z najpopularniejszych pejzażystów działających w środowisku warszawskim na przełomie XIX i XX wieku. Prezentowany na aukcji "Tryptyk przemijania" można nazwać esencją malarstwa krajobrazowego epoki Młodej Polski – są to trzy niewielkie pejzaże mazowieckiej wsi, ukazujące różne miejsca w odmiennych porach doby – poranek rozciągający się nad porośniętymi nenufarami mokradłami, nad którymi krążą jaskółki, wieczór z zielonym polem i przechadzającą się po nim młodą, wiejską dziewczyną oraz nastrojowy nokturn z migoczącymi ciepłym światłem oknami chat i zimnym blaskiem księżyca w pełni. Każdy z widoków jest malowany z niezwykłym wyczuciem, dobrze oddaje charakter ukazanego pejzażu, pory dnia i roku. Cykl ten można interpretować w kontekście popularnej w sztukach plastycznych i literackich przełomu wieków koncepcji „pejzażu duszy”, czyli próby symbolicznego wyrażania uczuć i nastrojów artysty poprzez obrazy natury.

Sygnowany p.g.: „Wlastimil | Hofman”
Na odwrociu szkic męskiej twarzy.
Obraz wspominany w opracowaniu Stanisława Zadęckiego Wlastimil Hofman (maszynopis w kolekcji prywatnej) w spisie dzieł artysty (poz. 417) oraz w spisie planowanych rycin (poz. 17).

OPIS PRACY:
Stanisław Zadęcki zajmował się historią sztuki, napisał m.in. niewydane nigdy opracowanie twórczości Wlastimila Hofmana. Był on również znajomym artysty i kolekcjonerem jego sztuki. W prezentowanym obrazie malarz ukazał Stanisława Zadęckiego w wieku dojrzałym, na tle morza i zachmurzonego nieba. Kompozycję uzupełnia wyłaniająca się z fal skała, na której znajduje się kapliczka - element częsty w symbolistycznej twórczości Wlastimila Hofmana. Popiersiowy wizerunek utrzymany jest w chłodnej, błękitno-szarej gamie barwnej, nadającej pracy melancholijny nastrój.

Sygnowany i opisany na odwrocie: “Teresa Rudowicz | 68|16”

Zobacz inne prace tej artystki w naszej ofercie galeryjnej [LINK]

Sygnowany l.d.: "F. M. Wygrzywalski "Ferhan""
Niewielkie ubytki w płótnie p.śr.

Opisany śr. g.: "Rychlicki", p.g.: "bł[nieczytelne]"

[KUP TERAZ ONLINE]

Opisany l. g.: "W. L. Janiccy" l.śr.: "podszewki"

[KUP TERAZ ONLINE]

Sygnowany i datowany l.d.: "HENRYK UZIEMBŁO | BATOWICE 1912”
Na odwrocie pracy dwie metki: - Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, - Salon (metka niekompletna).
OPIS PRACY:
Obraz Henryka Uziembły przedstawia wieczorny, zimowy widok podkrakowskich Batowic. Malarstwo pejzażowe, obok sztuki monumentalno-dekoracyjnej, było główną domeną twórczości artysty. Malarz potrafił bardzo trafnie oddawać nastrój ukazywanego widoku i barwę obecnego w nim światła, co jest po części efektem inspiracji artysty sztuką Jana Stanisławskiego i impresjonistów francuskich. “Zima w Batowicach” wyróżnia się przy tym bardzo zróżnicowaną fakturą malarską i choć w obrazie dominują partie malowane impastowo, to miejscami lico obrazu traktowane jest bardzo płasko i subtelnie. Kontrast bardzo ciepłych, czerwonawych brązów ukazanej architektury oraz zimnych bieli i fioletów śniegu przyciąga wzrok i budzi bardzo przyjemne odczucia estetyczne.

Sygnowany i datowany l.d.: “Juliusz Holzmüller | 908. Wiedeń”

[KUP TERAZ ONLINE]

Sygnowany p.d.: “Tadé Makowski”
Datowany l.d.: “A. 1927”
Śr. d. opis dedykacyjny: “A Mademoiselle B. Weill | hommages respectueux | en souvenir des Noces d'Argent | de la Galerie” [Dla pani B. Weil z wyrazami szacunku na pamiątkę Srebrnej Rocznicy Galerii]

OPIS PRACY:
Dziecko było tematem kluczowym dla dojrzałej twórczości Tadeusza Makowskiego. Prezentowany rysunek ukazuje niezwykle subtelny, liryczny portret kilkuletniej dziewczynki w eleganckim kapelusiku z kokardą. Miękka, wiotka linia ołówka modeluje formę podkreślając oczy i pełne usta dziecka, a delikatny światłocień uwydatnia kształty jego twarzy. W dolnej części znajduje się dedykacja skierowana do pani Berthe Weill – paryskiej marszandki wspierającej ówczesną „młodą sztukę”, właścicielki założonej pod koniec 1901 roku "Galerie B. Weill" przy rue Victor Massé 25.

Sygnowany l.d.: “Rzepiński”

OPIS PRACY:
Czesław Rzepiński był jednym z czołowych przedstawicieli postimpresjonistycznego nurtu koloryzmu w sztuce polskiej. Prezentowane płótno to ciekawy pejzaż, w którym artyście udało się uchwycić atmosferę, jaka panuje w przyrodzie po przejściu burzy. Zielono-błękitna kompozycja ożywiona została akcentem oranżu obecnym w stroju postaci spacerującej po drewnianej kładce. Warto przyjrzeć się również aspektom konstrukcyjnym obrazu, który, choć w całości budowany przy pomocy plamy barwnej, opiera się na diagonalnych liniach pni drzew, wokół których dopiero wibrują krótkie ślady zdecydowanych uderzeń pędzla.

Sygnowany i datowany p.d.: "St. Terlecki | 1966"

[KUP TERAZ ONLINE]

Każda z prac sygnowana ołówkiem p.d.: "Jahl" i numerowana l.d. "III/XV"
Edycja III. Nakład teki: CXXX egzemplarzy numerowanych (egzemplarze I-XV pierwotnie wyłączone ze sprzedaży).

Kompletna teka z obwolutą, spisem grafik i wprowadzeniem autorstwa Serge’a Moreux.

Teka obejmuje XIV akwafort odnoszących się do kolejnych utworów Fryderyka Chopina:
I. "Polonaise en fa dièse mineur, Op. 44"; (wymiary grafiki: 26,8 x 21 cm)
II. "Prélude en la bémol majeur, Op. 28"; (wymiary grafiki: 21,8 x 17,7 cm)
III. "Nocturne en ré bémol majeur, Op. 27"; (wymiary grafiki: 22,4 x 18,5 cm)
IV. "Ballade en fa majeur, Op. 28"; (wymiary grafiki: 22 x 17,6 cm)
V. "Impromptu en sol bémol majeur, Op. 51"; (wymiary grafiki: 22,3 x 19,1 cm)
VI. "Valse brillante"; (wymiary grafiki: 22,4 x 17,8 cm)
VII. "Étude en do mineur, Op. 10, Nº 12"; (wymiary grafiki: 22,3 x 18,2 cm)
VIII. "Scherzo en si mineur, Op. 20"; (wymiary grafiki: 22,3 x 18,2 cm)
IX. "Mazurka en do dièse mineur, Op 41, Nº 1"; (wymiary grafiki: 21,8 x 18,2 cm)
X. "Polonaise en la majeur, Op. 40, Nº 1"; (wymiary grafiki: 22,5 x 19,1 cm)
XI. "Concerto en mi mineur, Op. 11"; (wymiary grafiki: 21,4 x 18,4 cm)
XII. "Polonaise en la bémol majeur, Op. 53"; (wymiary grafiki: 21,9 x 17,8 cm)
XIII. "Polonaise-Fantaisie en la bémol majeur, Op. 61"; (wymiary grafiki: 21,7 x 17,7 cm)
XIV. "Sonate en si bémol mineur, Op. 35"; (wymiary grafiki: 22 x 18,5 cm)

Sygnowany i datowany l.d.: “Sichulski 1934”
Na odwrocie opis oraz metka TPSP w Krakowie.

OPIS PRACY:
Kazimierz Sichulski był artystą związanym przez większość życia z rodzinnym Lwowem, nierzadko więc podejmował w sztuce tematykę łączącą się z tym miastem lub folklorem jego okolic. Prezentowana praca przedstawia widok parkowo-willowej dzielnicy lwowskiej - Zofiówki. Pejzaż namalowany został w chłodnej, wąskiej gamie barwnej z ciepłymi akcentami chromowej żółci. Artysta posłużył się tutaj charakterystyczną dla swojej twórczości lekko rozmytą plamą barwną. Walorów precyzyjności i dynamiki dodają pracy szrafunkowe linie pastelu, podkreślające poszczególne elementy kompozycji.

Sygnowany i opisany p.d.: "K. Frycz | Groby cesarskie Mukden"

[KUP TERAZ ONLINE]

Sygnowany p.d.: "TADEUSZ | SEWERYN | 1917"

PROWENIENCJA:
- kolekcja rodziny artysty

[KUP TERAZ ONLINE]

Sygnowany i datowany l.d.: "TADEUSZ SEWERYN | RZYM 1924"

PROWENIENCJA:
- kolekcja rodziny artysty

[KUP TERAZ ONLINE]

Sygnowany i datowany l.d.: "M.Szczerbiński 1930"

[KUP TERAZ ONLINE]

sygnowany l.d.: "Terlikowski 1946"

opis pracy:
Obraz Włodzimierza Terlikowskiego przedstawia fragment tytułowego Mostu Świętego Benedykta rozciągającego się nad rzeką Rodan w Awinionie. Praca należy do cyklu dzieł, w którym artysta wciąż na nowo ukazywał ten sam temat o różnych porach dnia, badając tym samym zmienność światła i barwy. Obraz namalowany został w charakterystyczny dla Włodzimierza Terlikowskiego sposób – grubą warstwą farby olejnej nakładanej szpachlą i szerokim pędzlem.

Sygnowany l.d.: "St Koszeliński"

[KUP TERAZ ONLINE]

Sygnowany p.d.: "W. Borowicki"

[KUP TERAZ ONLINE]

sygn. p.d.: "Z. Przebindowski"

OPIS PRACY:
Obraz „Kwiaty w wazonie” doskonale wpisuje się w postimpresjonistyczną twórczość Zdzisława Przebindowskiego. Artysta przedstawił w nim bukiet maków na tle fioletowej draperii i zielonego obrusu. Malarz skupił się na aspektach kolorystycznych ujmując między innymi znakomicie zaobserwowane odbicie barwy kwiatów i materiału obrusa na powierzchni wazonu. Praca namalowana została krótkimi pociągnięciami pędzla i cienką warstwą farby, spod której miejscami prześwituje płócienne podłoże. Ciekawym zabiegiem jest tutaj użycie większej ilości oleju i nieco grubiej kładziona farba w partiach bukietu, co optycznie buduje głębię przybliżając kwiaty do widza i zwiększa walory dekoracyjne obrazu.

Opisany l.śr.: "krok - | niski"

[KUP TERAZ ONLINE]