Oferta galeryjna

Sygnowany i datowany l.d.: "HENRYK UZIEMBŁO | BATOWICE 1912"
Na odwrocie pracy dwie metki:
- Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie,
- Salon (metka niekompletna).

OPIS PRACY:
Malarstwo pejzażowe, obok sztuki monumentalno-dekoracyjnej, było główną domeną twórczości Henryka Uziembły. Prezentowany obraz przedstawia wieczorny, zimowy widok podkrakowskich Batowic. Głównym bohaterem kompozycji jest pokryty śniegiem drewniany most rozciągający się nad rozmigotaną odcieniami zieleni i granatu, miejscami pokrytą śryżem rzeką Dłubnią. Dalej znajdują się drewniane wiejskie chaty, nad którymi z wolna wznosi się zwiastujący nadejście nocy księżyc. W tle obrazu widnieje gotycki „długoszowy” kościół św. Małgorzaty w sąsiednich Raciborowicach oraz stojąca przy nim drewniana dzwonnica.

Dzięki ograniczonej palecie barwnej obejmującej bogaty wachlarz odcieni ciepłych brązów oraz zimnych zieleni, fioletów i szarości Henryk Uziembło trafnie oddał nastrój ukazanego pejzażu. Kolorystyczny akcent księżyca przykuwa uwagę, a jego mistrzowskie zrównoważenie w postaci żółtawych refleksów na śniegu oraz zielonkawych blasków płynącej wody prowadzi wzrok widza po kolejnych elementach dzieła. „Wschód księżyca w zimie” zachwyca również zróżnicowaną fakturą malarską - choć w obrazie dominują partie malowane impastowo, to miejscami lico obrazu traktowane jest bardzo płasko i subtelnie. W pracy wyczuwalne są wpływy twórczości Jana Stanisławskiego oraz impresjonistów francuskich.

Warto wspomnieć, że Henryk Uziembło darzył podkrakowskie Batowice więcej niż jednokrotnym zainteresowaniem – dla przykładu można wymienić ukazujący niemal identyczny widok obraz artysty reprodukowany w zeszycie X serii „Współczesne Malarstwo Polskie” (W. Mitarski, „Henryk Uziembło: sylwetka”, Kraków 1916).

Sygnowany na każdej z prac: "Poranek" śr.d.: "JÓZEF RAPACKI", "Noc” l.d.: "J. Rapacki", "Wieczór" śr. d.: "J Rapacki”

OPIS PRACY:
Józef Rapacki był jednym z najpopularniejszych pejzażystów działających w środowisku warszawskim na przełomie XIX i XX wieku. Prezentowany na aukcji "Tryptyk przemijania" można nazwać esencją malarstwa krajobrazowego epoki Młodej Polski – są to trzy niewielkie pejzaże mazowieckiej wsi, ukazujące różne miejsca w odmiennych porach doby – poranek rozciągający się nad porośniętymi nenufarami mokradłami, nad którymi krążą jaskółki, wieczór z zielonym polem i przechadzającą się po nim młodą, wiejską dziewczyną oraz nastrojowy nokturn z migoczącymi ciepłym światłem oknami chat i zimnym blaskiem księżyca w pełni. Każdy z widoków jest malowany z niezwykłym wyczuciem, dobrze oddaje charakter ukazanego pejzażu, pory dnia i roku. Cykl ten można interpretować w kontekście popularnej w sztukach plastycznych i literackich przełomu wieków koncepcji „pejzażu duszy”, czyli próby symbolicznego wyrażania uczuć i nastrojów artysty poprzez obrazy natury.

sygn. l.d.: "LWyczółkowski"
Na odwrocie:
- pierwotne płótno dublażowe obecnie luzem: "Leon Wyczółkowski / mal. w roku 1879-1880"
- na krośnie "1879-80 | Lwów", "569"

Fragment ekspertyzy:
"Identyfikacji osoby portretowanej dokonano na podstawie analizy porównawczej z mało znanym obrazem Wyczółkowskiego przedstawiającego Juliana i Jana Dobrzańskich namalowanym na przełomie 1879 i 1880 roku we Lwowie, należącym obecnie do zbiorów Muzeum Okręgowego im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy.(...) Stylistyka pracy odpowiada znanym nam wczesnym dziełom artysty. Portrety z lat siedemdziesiątych charakteryzuje ujmowanie postaci na ciemnym, lekko zróżnicowanym tle, nawiązujące do tradycyjnych portretów mieszczańskich."

Sygnowany i datowany l.śr.: "Wlastimil Hofman | 24/XII 1966"
Na odwrocie opisany przez artystę fragmentem poematu Cypriana Kamila Norwida "Promethidion".

Sygnowany l.d. "Wlastimil | Hofman"

Sygnowany p.d.: "B. KIERZKOWSKI 59"
Opisany na odwrocie: "BRONISŁAW | KIERZKOWSKI | 1959", "KOMPOZYCJA | FAKTUROWA | NR 443/59"

Sygnowany p.g.: "Wlastimil | Hofman"
Na odwrociu szkic męskiej twarzy.
Obraz wspominany w opracowaniu Stanisława Zadęckiego Wlastimil Hofman. Życie i twórczość (pozycja nr 39 [ZOBACZ]) w spisie dzieł artysty (poz. 417) oraz w spisie planowanych rycin (poz. 17).

OPIS PRACY:
Stanisław Zadęcki zajmował się historią sztuki, napisał m.in. niewydane nigdy opracowanie twórczości Wlastimila Hofmana. Był on również znajomym artysty i kolekcjonerem jego sztuki. W prezentowanym obrazie malarz ukazał Stanisława Zadęckiego w wieku dojrzałym, na tle morza i zachmurzonego nieba. Kompozycję uzupełnia wyłaniająca się z fal skała, na której znajduje się kapliczka - element częsty w symbolistycznej twórczości Wlastimila Hofmana. Popiersiowy wizerunek utrzymany jest w chłodnej, błękitno-szarej gamie barwnej, nadającej pracy melancholijny nastrój.

Sygnowany p.d. monogramem "WH" na stronie z "Dziewczyną z aniołami"
Sygnowany p.d. monogramem "WH" na stronie z "Portretem Ady - żony artysty"
Opisany p.d. na stronie z "Portretem Ady - żony artysty": "Adzia"

PROWENIENCJA:
- kolekcja Heleny Fliszewskiej.

Sygnowany p.d.: “Tadé Makowski”
Datowany l.d.: “A. 1927”
Śr. d. opis dedykacyjny: “A Mademoiselle B. Weill | hommages respectueux | en souvenir des Noces d'Argent | de la Galerie” [Dla pani B. Weil z wyrazami szacunku na pamiątkę Srebrnej Rocznicy Galerii]

OPIS PRACY:
Dziecko było tematem kluczowym dla dojrzałej twórczości Tadeusza Makowskiego. Prezentowany rysunek ukazuje niezwykle subtelny, liryczny portret kilkuletniej dziewczynki w eleganckim kapelusiku z kokardą. Miękka, wiotka linia ołówka modeluje formę podkreślając oczy i pełne usta dziecka, a delikatny światłocień uwydatnia kształty jego twarzy. W dolnej części znajduje się dedykacja skierowana do pani Berthe Weill – paryskiej marszandki wspierającej ówczesną „młodą sztukę”, właścicielki założonej pod koniec 1901 roku "Galerie B. Weill" przy rue Victor Massé 25.

PROWENIENCJA:
- kolekcja Heleny Fliszewskiej.

Sygnowany l.g: "z. pronaszko."
Widoczne krakelury oraz pojedyncze niewielkie ubytki w płótnie.
Odpryski farby w partii prawej klapy (2) oraz w górnej części prawego rękawa (1) marynarki sportretowanego.

Gustaw Bartke był członkiem Kupieckiego Towarzystwa Wzajemnego Kredytu w Tomaszowie Mazowieckim (od 1908 roku) i właścicielem kamienic przy rynku tego miasta. Ostatecznie przeprowadził się do Krakowa, gdzie spędził resztę życia.

Sygnowany i opisany na odwrocie: “Teresa Rudowicz | 68|16”

PROWENIENCJA:
- kolekcja Danuty Józefikowej.

Zobacz inne prace tej artystki w naszej ofercie galeryjnej [LINK]

Widoczne krakelury oraz pojedyncze niewielkie odpryski farby.

OPIS PRACY:
Bartholomeus Spranger (1546-1611) był niderlandzkim malarzem manierystą, przez wiele lat związanym z dworem praskim cesarza Rudolfa II Habsburga. Artysta ten wielokrotnie podejmował w swojej twórczości erotyczne tematy mitologiczne. Było to w tym okresie zjawisko bardzo popularne, gdyż literatura i mitologia traktowana jako źródło inspiracji poniekąd legitymizowała raczej nieakceptowalne w innych przypadkach zmysłowe akty czy sceny erotyczne ukazywane w sztukach plastycznych.
W swojej twórczości Bartholomeus Spranger kilkukrotnie podejmował zaczerpnięty z mitologii temat romansu Herkulesa i Omfale. Motyw ten pojawiał się w jego rysunkach (jeden zachowany w Galerii Uffizi we Florencji, inny w kolekcji Galerii Narodowej w Pradze) oraz na obrazach, np. w bliskiej kompozycyjnie rysunkowi z florenckiej galerii pracy olejnej na blasze miedzianej ze zbiorów Kunsthistorisches Museum w Wiedniu.

Według mitologii królowa Lidii Omfale kupiła Herkulesa na targu niewolników, co miało być przepowiedzianą przez Pytię formą kary dla herosa za popełnione w szale morderstwo Ifitiosa. Herkules na dworze Omfale miał odpowiadać za czynności zwyczajowo wykonywane przez kobiety. Wkrótce królową i herosa połączyło ogniste uczucie, którego owocem był ich syn – Lamos.

Oferowany na aukcji obraz został namalowany przez nieokreślonego artystę zachodnioeuropejskiego prawdopodobnie w XVII wieku. Malarz wykonując swoje dzieło korzystał z konkretnego wzorca - grafiki Antona Eisenhoita "Herkules i Omfale" wykonanej w 1590 roku znowuż według wspomnianego rysunku Bartholomeusa Sprangera z ok. 1585 roku, obecnie znajdującego się w zbiorach Galerii Uffizi.
Praca powtarza mistrzowską kompozycję Sprangera, w której artysta unikając dosłowności oddał erotyczny charakter sceny pobudzając wyobraźnie widza – warto tu zwrócić uwagę na falliczne umiejscowienie kądzieli, lubieżne umieszczenie stopy Herkulesa między nogami Omfale czy odwrócenie postaci królowej w kierunku mężczyzny, tak, by tylko on mógł podziwiać jej wdzięki. Dodatkowej, zmysłowej jakości nadaje dziełu wspomniane w micie odwrócenie ról – muskularny Herkules odziany jest tu w damskie szaty i biżuterię, w dłoniach zaś trzyma narzędzia tkackie, Omfale natomiast została ukazana w dominującej pozie z atrybutami herosa – lwią skórą oraz maczugą.

Sygnowany l.d.: “Rzepiński”

OPIS PRACY:
Czesław Rzepiński był jednym z czołowych przedstawicieli postimpresjonistycznego nurtu koloryzmu w sztuce polskiej. Prezentowane płótno to ciekawy pejzaż, w którym artyście udało się uchwycić atmosferę, jaka panuje w przyrodzie po przejściu burzy. Zielono-błękitna kompozycja ożywiona została akcentem oranżu obecnym w stroju postaci spacerującej po drewnianej kładce. Warto przyjrzeć się również aspektom konstrukcyjnym obrazu, który, choć w całości budowany przy pomocy plamy barwnej, opiera się na diagonalnych liniach pni drzew, wokół których dopiero wibrują krótkie ślady zdecydowanych uderzeń pędzla.

Sygnowany l.d.: "Terlikowski 1946"

OPIS PRACY:
Obraz Włodzimierza Terlikowskiego przedstawia fragment tytułowego Mostu Świętego Benedykta rozciągającego się nad rzeką Rodan w Awinionie. Praca należy do cyklu dzieł, w którym artysta wciąż na nowo ukazywał ten sam temat o różnych porach dnia, badając tym samym zmienność światła i barwy. Obraz namalowany został w charakterystyczny dla Włodzimierza Terlikowskiego sposób – grubą warstwą farby olejnej nakładanej szpachlą i szerokim pędzlem.

Sygnowany i datowany p.d.: "SKlimowski Wiśnicz.N. 21/VII. 1931."

Sygnowany l.d.: "Juliusz Holzmüller"
Opisany na odwrocie ołówkiem: "Górny Śląsk | Straż czuwająca nad brzegiem | Odry przed wysadzeniem mostu | Dnia 27 maja 1921"

Sygnowany ołówkiem l.d.: "Juliusz Holzmüller"
Opisany na odwrocie ołówkiem: "Górny Śląsk | Kurjer z rozkazem zabity przez | niemców pod Gliwicami | Dnia 7 czerwca 1921"

Sygnowany ołówkiem l.d.: "Juliusz Holzmüller"
Opisany na odwrocie ołówkiem: "Górny Śląsk | Patrol powstańcza z[nieczytelne]ta | pod Tarnowskiemi Górami | Dnia 12 czerwca 1921"

Sygnowany i datowany l.d.: "MBrożek. | 1971."
Opisany na odwrocie.

Sygnowany p.d.: "EPęksowa"
Opisany na odwrocie przez artystkę: "Ewelina Pęksowa "Na chmurce" | Zakopane"

Sygnowany monogramem i datowany p.d.: "19 WH 26"

PROWENIENCJA:
- kolekcja Heleny Fliszewskiej.

PROWENIENCJA:
- kolekcja Heleny Fliszewskiej.

Sygnowany p.d.: "Grabowski Marian"
Opisany l.d.: "LĄDEK-ZDRÓJ | ZAKŁAD WOJCIECHA.", śr.d.: "KRAKÓW - 4 I 1973"

PROWENIENCJA:
- kolekcja dra Leonarda Pełki.

Sygnowany i datowany p.d.: "1994 | WRÓBLEWSKI | JUR"

Sygnowany i datowany l.d.: "Z. Józefczyk | 32"

Sygnowany i datowany p.d. "FrTurek | 19434"
Opisany l.d.: "Z najszczerszymi | życzeniami | [nieczytelne]"
Na odwrocie opisany ołówkiem: "Kwitnąca Jabłoń | gdzie dziś wyznaczono ulicę | imienia Michała Bałuckiego | w tyle zabudowania [nieczytelne] | przy ul. Król. Jadwigi -"