Oferta galeryjna
Tytuł: | Amazonka na siwym koniu |
Technika: | akwarela, gwasz, papier naklejony na tekturę |
Wymiary: | 31,2 x 24,1 cm 73 x 66 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany p.d.: "Kossak" Obraz został wtórnie przycięty w dolnej części. Do obrazu dołączone potwierdzenie dra Ernesta Habichta z 1951 roku o pochodzeniu pracy. PROWENIENCJA: - kolekcja dra Ernesta Habichta (zakup od syna Juliusza Kossaka), - kolekcja prywatna, Polska. OPIS PRACY: Juliusz Kossak – wybitny akwarelista i protoplasta artystycznej dynastii Kossaków – oprócz dzieł o tematyce historycznej, zasłynął także z malowania scen myśliwskich i konnych przejażdżek, które z upodobaniem obserwował podczas pobytów na dworach zaprzyjaźnionych rodzin arystokratycznych. Szczególne miejsce w jego twórczości zajmują reprezentacyjne portrety konne. Artysta tworzył je już od lat 40. XIX wieku, jednak największą ich liczbę namalował po powrocie do kraju z Paryża w roku 1860. Wśród nich odnaleźć można zarówno portrety ziemiaństwa, jak i heroizowane przedstawienia bohaterów narodowych.
Prezentowana akwarela ukazuje amazonkę, kobietę podczas konnej przejażdżki – jednej z popularnych form towarzyskiej rozrywki wśród wyższych warstw społeczeństwa XIX wieku. Modelka dosiada konia w sposób zarezerwowany dla kobiet, bokiem, korzystając ze specjalnie wyprofilowanego siodła z tylko jednym strzemieniem. Takie właśnie elementy rzędu końskiego widać np. na olejnym obrazie Juliusza Kossaka pt. "Amazonka" z 1868 roku ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie. Całopostaciowe portrety na tle bujnego pejzażu cieszyły się dużą popularnością w XVIII-wiecznej Anglii, a ich formuła była chętnie kontynuowana także w XIX wieku. Źródeł inspiracji Juliusza Kossaka dla omawianej pracy należałoby zatem poszukiwać w prowadzonych przez tego artystę studiach muzealnych podczas pobytu w europejskich metropoliach – Paryżu i Monachium. Wiadomo na przykład, że malarz interesował się twórczością wybitnych holenderskich pejzażystów, w tym Jacoba van Ruisdaela, którego dzieła z uwagą studiował w Luwrze. Na ukształtowanie malarskiego tła mogło mieć wpływ także zetknięcie się z niemieckim pejzażem romantycznym. Juliusz Kossak zdecydował się bowiem na przestawienie roślinności w ciemnych barwach, mocno zróżnicowanych przez wprowadzenie efektów luministycznych – ukazanie światła odbijającego się od wody i migoczącego na liściach drzew. | |
![]() |
Tytuł: | Somosierra (1930) |
Technika: | olej, płótno |
Wymiary: | 69,5 x 100,5 cm 92,5 x 122,5 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany i datowany l.d.: "Jerzy Kossak | 1930" Na odwrocie pieczątka Jerzego Kossaka z herbem rodu Kossaków oraz pieczątka artysty z potwierdzeniem autentyczności obrazu [słabo widoczne]. OPIS PRACY: Bitwa pod Somosierrą (1808) zapisała się głęboko w historii dziejów Europy. Była to szarża polskich szwoleżerów Gwardii Cesarskiej na armię hiszpańską dowodzoną przez Benito de San Juana. Bitwa w krótkim czasie zakończyła się zdobyciem przełęczy i utorowaniem drogi do Madrytu, dla dalszej kampanii hiszpańskiej Napoleona. Temat bitwy pod Somosierrą był wielokrotnie podejmowany przez malarzy batalistów, zarówno zagranicznych (m.in. Horacego Verneta), ale przede wszystkim, z uwagi na ogromne zasługi rodaków - polskich, by wymienić chociażby tylko przesławne płótno Piotra Michałowskiego ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie, dzieła Januarego Suchodolskiego i Stanisława Bagieńskiego z kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie czy liczne przykłady epizodów walki z dorobku Juliusza, Wojciecha (przypomnieć w tym miejscu można rozpoczęty pod koniec XIX wieku pomysł tego artysty i Michała Gorstkina-Wywiórskiego na wspólne zrealizowanie panoramy "Somosierra") i w końcu także Jerzego Kossaka.
Oferowany obraz Jerzego Kossaka z 1930 roku przedstawia fragment przełęczy na chwilę po bitwie. W jesiennym pejzażu na pierwszym planie artysta ukazał opuszczony, milczący już rząd armat wroga ze śladami krwi poległych i rannych. Przed oraz między armatami rysują się ciała żołnierzy i ich wiernych koni, grozę śmierci podsycają jeszcze pojedyncze elementy umundurowania - czapki w barwach 1. Pułku Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej, które spadły z głów walczących. Nad wąskim polem bitwy unosi się jeszcze kurz wzburzony kopytami pędzących tędy przed momentem koni i dym wystrzeliwanych armat. Po lewej stronie kompozycji widnieje zbliżająca się grupa konnych z postacią Napoleona na czele - cesarz, pełen szacunku dla polskich żołnierzy posuwał się za wojskiem obserwując z uznaniem wyniki natarcia. Już nazajutrz Napoleon miał wykrzyknąć na cześć Polaków: "Cześć najdzielniejszym z dzielnych!". | |
![]() |
Tytuł: | Nad rzeką (1928) |
Technika: | gwasz, tektura |
Wymiary: | 49 x 69,3 cm 61,5 x 82 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany i datowany p.d.: "S Jaxa | 1928" | |
![]() |
Tytuł: | Fasada drewnianego kościoła (1982) |
Technika: | akwarela, papier |
Wymiary: | 53,5 x 36 cm (w świetle passe-partout) 80 x 61cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany i datowany p.d.: "WiktorZin | 82" | |
![]() |
Tytuł: | Ela w Świeradowie (2007) |
Technika: | olej, płótno |
Wymiary: | 46 x 55 cm 51,5 x 60 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany i opisany na odwrocie: "2007 | E. DWURNIK | Ela w Świeradowie | NR: XXIII 260 | 3727" | |
![]() |
Tytuł: | Akt leżący (1965/1998) |
Technika: | serigrafia, papier, nr 9/40 |
Wymiary: | 50 x 70 cm 43 x 68 cm (w świetle passe-partout) 59 x 83 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowana ołówkiem p.d.: "JERZY NOWOSIELSKI" Datowana ołówkiem p.d.: "65/98" Opisana ołówkiem l.d.: "9/40" Do pracy dołączony certyfikat-atest Fundacji Nowosielskich w Krakowie. | |
![]() |
Tytuł: | Forma florystyczna |
Technika: | ceramika szkliwiona, metal |
Wymiary: | 60 x 60 cm |
Uwagi: | |
Sygnowana śr.d. monogramem "KB" | |
![]() |
Tytuł: | Iza - Free Tibet (2003) z cyklu XXIV "Plener" |
Technika: | olej, akryl, płótno |
Wymiary: | 70 x 50 cm |
Uwagi: | |
Sygnowany i datowany p.d.: "E. DWURNIK | 2003" Opisany śr.d.: "= IZA - FREE TIBET = MYCZKOWCE" Opisany na odwrocie: "2003 | E. DWURNIK | FREE TIBET | Iza - Myczkowce | PLENER | NR: XXIV | 27 | 3042" PROWENIENCJA: - kolekcja Izabelli Pajonk, - dar od artysty. OPIS PRACY: Portret właściwie od początku aktywności twórczej Edwarda Dwurnika stanowił ważną, aczkolwiek nie dominującą część dorobku artysty. Malarz z niebywałą sprawnością, nie tracąc przy tym na ekspresji wyrazu, potrafił uchwycić cechy charakterystyczne danej postaci. Prezentowana praca powstała w czasie pobytu malarza w bieszczadzkich Myczkowcach. Obraz przedstawia Izabellę Pajonk - malarkę i współuczestniczkę artystycznego wyjazdu. Strój sportretowanej, a konkretniej jej T-shirt z nazwą organizacji "Free Tibet", nadaje kompozycji znaczenia ideologicznego, co zresztą podkreślił sam autor w odnotowanym na płótnie tytule pracy. Ogniste włosy modelki korespondują z oranżem bluzki i stanowiły właściwie dla malarza punkt wyjścia dla kształtowania kolorystycznego konturów ukazanych w obrazie elementów. W tle widoczny jest pejzaż z górami otaczającymi błękitną taflę jeziora. Soczyście zielony krajobraz Bieszczad nawiązuje poniekąd do pejzażu krainy Tybetu. | |
![]() |
Tytuł: | Pejzaż z aleją (1985) |
Technika: | pastel, papier |
Wymiary: | 32,5 x 50 cm 51 x 64 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany i datowany p.d.: "WiktorZin 85" | |
![]() |
Tytuł: | Kraków - widok na kościół Bożego Ciała (1977) |
Technika: | tusz, akwarela, papier naklejony na tekturę |
Wymiary: | 43 x 40,5 cm 46,5 x 44,5 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany i datowany p.d.: "WiktorZin 77" Śr.d. dedykacja autorska. | |
![]() |
Tytuł: | Jesień |
Technika: | olej, płótno |
Wymiary: | 96 x 150 cm 119,5 x 164,5 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany p.d.: "IPieńkowski" [dwukrotnie] Na odwrocie metka Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie z opisem obrazu. Widoczne sfalowania płótna i lokalnie spękania malatury. | |
![]() |
Tytuł: | Kwiat-słońce |
Technika: | ceramika szkliwiona, metal |
Wymiary: | 50 x 50 cm |
Uwagi: | |
Sygnowana p.d. monogramem "KB" | |
![]() |
Tytuł: | W saloniku |
Technika: | olej, płótno |
Wymiary: | 60 x 73 cm 70,5 x 83,5 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany l.d.: "Ign. Pieńkowski" | |
![]() |
Tytuł: | Kobieta w kwiecistym kimonie (ok. 1927) |
Technika: | olej, płótno |
Wymiary: | 64 x 50,5 cm 85 x 71,5 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany ołówkiem p.d.: "MRitterówna" Na odwrocie metka z odręcznym opisem: "261. Ela Merklówna- | Boryczko ok. 1927. | 64,5 x 52" oraz potwierdzenie autentyczności sporządzone przez Wojciecha Sarneckiego w 1990 roku. | |
![]() |
Tytuł: | Kompozycja geometryczna z kulą |
Technika: | ceramika szkliwiona, metal |
Wymiary: | 50 x 50 cm |
Uwagi: | |
Sygnowana p.d. monogramem "KB" | |
![]() |
Tytuł: | Sala z widokiem na Pizę (1918) |
Technika: | akwarela, gwasz, karton |
Wymiary: | 31,5 x 44,5 cm 36,5 x 49,5 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany i datowany l.d.: "Z Balk i Karol Polityński | 1918" Opisany p.d.: "M[nieczytelne] | Projekt sali z widokiem na Pise" Widoczne zabrudzenie malatury. | |
![]() |
Tytuł: | W zagrodzie (1955) |
Technika: | olej, płyta |
Wymiary: | 87 x 68 cm 94,5 x 75,8 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany p.d.: "Wlastimil | Hofman" Datowany p.d.: "1955" Więcej na temat późnej twórczości Wlastimila Hofmana mogą Państwo przeczytać w artykule na blogu KDA [ZOBACZ] PROWENIENCJA: - dar od artysty, - kolekcja prywatna. OPIS PRACY: Twórczość Wlastimila Hofmana była silnie związana z symbolizmem i tematyką przemijania. W prezentowanej pracy artysta zestawił ze sobą śmierć i życie, które ukazał za pomocą wizerunków zwierząt umiejscowionych w scenie rodzajowej. Na pierwszym planie został przedstawiony martwy królik, oprawiany przez pełnego spokoju i skupienia mężczyznę w ciemnym stroju. Czynność ta jest z kolei czujnie obserwowana przez żywe zwierzę, znajdujące się w drewnianej klatce usytuowanej po lewej stronie, na drugim planie kompozycji. W ten sposób Wlastimil Hofman przedstawił w swoisty sposób krąg życia, wskazał na nieuchronność śmierci, jak i również na zgodną z Pismem Świętym pozycję człowieka w świecie, który wedle biblijnych nakazów miał "czynić sobie ziemię poddaną" (Rdz 1, 28). | |
![]() |
Tytuł: | Na stepie |
Technika: | olej, tektura |
Wymiary: | 56 x 100 cm 73,5 x 118,5 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany l.d.: "A. Setkowicz" Na odwrocie pieczęć krakowskiego magazynu przyborów malarskich Róży Aleksandrowicz. | |
![]() |
Tytuł: | Melancholia |
Technika: | gwasz, papier |
Wymiary: | 18,2 x 27 cm 28 x 37 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany l.d.: "Edmund Cieczkiewicz" Opisany na odwrocie: "elancholia | dmund Cieczkiewicz" | |
![]() |
Tytuł: | Kompozycja z oranżem |
Technika: | gwasz, papier |
Wymiary: | 40,5 x 40 cm 59 x 57 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany p.d.: "Dominik" Na odwrocie oprawy potwierdzenie autentyczności obrazu podpisane przez syna artysty, Tomasza Dominika. | |
![]() |
Tytuł: | Studnia na podwórzu |
Technika: | olej, tektura |
Wymiary: | 31 x 30 cm 38 x 37 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany śr.d. monogramem "WH" | |
![]() |
Tytuł: | Nokturn - łodzie na spokojnym morzu (1941) |
Technika: | gwasz, papier naklejony na tekturę |
Wymiary: | 21 x 31,5 cm 35 x 45,5 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany i datowany l.d.: "W Borowicki | 1941" | |
![]() |
Tytuł: | Wiosenny sad |
Technika: | olej, płótno |
Wymiary: | 57 x 73 cm 74 x 90,5 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany l.d.: "R. Bratkowski" Na odwrocie oprawy metka Salonu Malarzy Polskich przy ul. Floriańskiej 37 w Krakowie. | |
![]() |
Tytuł: | W smutku i utrapieniu (1968) |
Technika: | olej, płótno |
Wymiary: | 64,5 x 54,5 cm |
Uwagi: | |
Sygnowany i datowany l.d.: "Wlastimil | 1968 Hofman" Opisany na odwrocie: "W smutku i utrapieniu" PROWENIENCJA: - kolekcja Wacława Jędrzejczaka, - dar od artysty. OPIS PRACY: Prezentowany obraz ma charakter portretowy i ukazuje przyjaciela Wlastimila Hofmana - Wacława Jędrzejczaka. Po prawej stronie kompozycji ukazana została z profilu postać siedzącego mężczyzny opierającego głowę na dłoni i skierowanego w stronę otwartej księgi, nad którą znajduje się niewielki krucyfiks. Postać jest pogrążona w myślach. Jej nieobecne spojrzenie, które zostało uchwycone w momencie oderwania wzroku od lektury, potęguje melancholijny nastrój obrazu. Tytułowy smutek i utrapienie są zestawione z aktem modlitwy.
Praca pochodzi z ostatnich lat życia i twórczości Wlastimila Hofmana oraz jest swoistym dowodem na stałość artysty w doborze tematów, gdyż motyw indywidualnej modlitwy powracał w całej jego twórczości.
Obraz został namalowany w silnie wrażeniowy sposób, jednak w partiach ukazujących portretowaną postać zaskakuje bogatą fakturą, będącą wynikiem energicznych pociągnięć pędzla.
Więcej na temat późnej twórczości Wlastimila Hofmana mogą Państwo przeczytać w artykule na blogu KDA [ZOBACZ] | |
![]() |
Tytuł: | Twarz (2004) |
Technika: | tusz, ołówek, papier |
Wymiary: | 41 x 29,5 cm (w świetle passe-partout) 69,5 x 56,5 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany ołówkiem l.d.: "M Abakanowicz" Datowany ołówkiem p.d.: "sierpień 2004" OPIS PRACY: Twórczość Magdaleny Abakanowicz, polskiej artystki o światowej sławie, kojarzona jest zwykle z pracami wielkoformatowymi – rzeźbą oraz sztuką tkanin. Prace mniejszego formatu, na papierze, wykonywane węglem lub tuszem, stanowią mniej znany obszar działalności artystki. Magdalena Abakanowicz tworzyła je począwszy od lat 70. XX wieku, ukazując zwykle ludzkie twarze lub torsy w formie niedokończonej, enigmatycznej, niezwykle ekspresyjnej. Prezentowana praca z 2004 roku stanowi właśnie jeden z takich przykładów twórczości artystki i pochodzi prawdopodobnie z cyklu "Oblicza". Prace te wykonywane były szkicowo i swobodnie. Stanowiły zwykle zapis procesu twórczego – były jego początkiem lub też utrwalały jego rozwój. Służyły jako swego rodzaju notatki z indywidualnych przemyśleń Magdaleny Abakanowicz na temat człowieka i jego kondycji we współczesnym świecie. Podobnie jak w przypadku innych prac, Magdalena Abakanowicz przedkładała serię ponad jednostkowe dzieło. Malowane twarze były nieczytelne, przypominały maski i uderzały widza siłą przekazu. Artystka zwracała bowiem uwagę na ludzką głowę w kontekście zarówno biologicznym: procesu myślenia, konfrontacji, zaspokajania głodu, wyrażania i odczuwania emocji, ale także psychologicznym, odnosząc się do roli i miejsca jednostki w społeczeństwie, tłumie, nadmiarze informacji i szybkiego masowego przekazu. Śledzenie sposobu namalowania owych twarzy pozwala zrozumieć, że proces twórczy, stanowił dla Magdaleny Abakanowicz zawsze najwyższą wartość. | |
![]() |
Tytuł: | Roztocze: wieś Lipowiec - Uprowadzenie (Obraz 1846) (1995) |
Technika: | olej, płyta |
Wymiary: | 44 x 32 cm 78,5 x 64,5 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany i datowany p.d.: "DG ‧ 1846/95 ‧" Na odwrocie metka autorska z opisem obrazu. OPIS PRACY: W latach 90. Jerzy Duda-Gracz zwrócił się w swoich dziełach do tematu prowincji i pejzażu. Zbliżający się do sześćdziesiątki malarz nie zrezygnował z satyry, ale wyraźnie złagodniał w piętnowaniu narodowych przywar, odwracając się od dosadnej groteski w kierunku poetyckich wizji, przywołujących na myśl niepokojący sen. Rodzima historia była dla niego nadal ważnym punktem wyjścia. Malowidła zaczęły wypełniać realistyczne scenerie polskiego krajobrazu, na których tle obywał się teatralny spektakl ilustrujący wspomnienia, kompleksy i lęki artysty, wcielonego często w postać dziecka, które podróżując wgłąb siebie, napotyka surrealistycznie przekształcone postacie - niby zjawy oraz miejsca z historią narodu związane. Serie prac odnoszących się do konkretnych miast i miejscowości artysta oznaczał herbem, umieszczonym w prawym górnym rogu.
Obraz "Roztocze: wieś Lipowiec – Uprowadzenie" odwołuje się do malowniczo położonej miejscowości Roztocza Środkowego. Krajobrazowe zróżnicowanie terenu zostało uwypuklone przez zastosowany kontrast pomiędzy bujną roślinnością, a szarościami wydającymi się nawiązywać do piaskowców i wapieni charakterystycznych dla regionu. Środkowa część pejzażu wypełniona została przypadkowymi kleksami, plamami intensywnych barw. W lewym dolnym rogu obrazu artysta ulokował postacie, których obecność ilustruje tytułowe uprowadzenie. Marionetkowa postać dziecka wydaje się protestować i opierać postawnej kobiecie. Dynamizm został tutaj przeciwstawiony statyce, a odrealnienie – naturalizmowi. Krępa postać kobiety i jej letni ubiór kontrastuje z nagością i szczupłą sylwetką dziecka. To zróżnicowanie i opozycyjne uwypuklenie, doskonale ilustruje dawne dziecięce obawy i bojaźnie. | |
![]() |
Tytuł: | Plac Teatralny (2016) |
Technika: | olej, akryl, płótno |
Wymiary: | 81 x 65 cm 90,5 x 74 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany i datowany p.d.: "E. DWURNIK 2016" Opisany na odwrocie: "2016 | E. DWURNIK | PLAC TEATRALNY | NR: XI - 687- | - 5998" OPIS PRACY: Edward Dwurnik swoje życie związał z Warszawą – tu studiował, pracował, tworzył, mieszkał i wystawiał. Warszawa była nie tylko domem artysty, ale też źródłem inspiracji. Wielokrotnie uwieczniał on w swoich pracach ożywione własną wyobraźnią pejzaże tego miasta, poświęcił mu nawet na wyłączność rozpoczęty już latach 60. cykl malarski (nr XI) – zatytułowany "Warszawa". Jego częścią jest też prezentowane płótno. Oferowany obraz przedstawia warszawską wedutę z widokiem na śródmiejski plac Teatralny z charakterystyczną architekturą Pałacu Jabłonowskich, kościoła św. Andrzeja Apostoła i św. Brata Alberta oraz Teatru Wielkiego. Budowle – choć w znamienny sposób przetworzone przez umysł i rękę malarza, pozostają łatwo rozpoznawalne. W tym konkretnym przypadku na pierwszy plan wysuwa się widziana od tyłu brązowa rzeźba wozu Apollina – tutaj mocno uspokojona i uproszczona względem zdobiącego fasadę współczesnego oryginału. | |
![]() |
Tytuł: | Bankiet (1999) |
Technika: | olej, płótno |
Wymiary: | 80 x 100 cm 90 x 110 cm (z oprawą) |
Uwagi: | |
Sygnowany i datowany p.d.: "Pałka W. | 1999" Na odwrocie metka artysty. | |
![]() |
Tytuł: | Kompozycja (2018) |
Technika: | olej, płótno |
Wymiary: | 70 x 70 cm |
Uwagi: | |
Sygnowany i opisany na odwrocie: "Tamara | Berdowska | 2018 | olej"
OPIS PRACY: Twórczość Tamary Berdowskiej znana jest z kompozycji nieprzedstawiających, tworzonych w nurcie abstrakcji geometrycznej. Przez złożoność form wywołujących iluzję wzrokową artystka zaliczana jest także do twórców związanych z op-artem. Tamara Berdowska celowo unika przedstawiania rzeczywistości, którą można zobaczyć i dotknąć. Jej twórczość rozwija się w seriach prac, odzwierciedlając osobisty rozwój. Artystka posługuje się zwykle prostymi figurami geometrycznymi: kwadratem, kołem i rombem. Ważnym elementem jej prac jest też kolor niebieski, który często dominuje w obrazach. Prezentowana w ofercie aukcyjnej praca z 2018 roku oddziałuje na widza chłodnymi odcieniami błękitów i niebieskości. Kompozycja złożona z niewielkich kwadratów w rożnych tonacjach daje efekt iluzji wielopłaszczyznowości płótna i wydaje się emanować zmiennym blaskiem. Elementy przenikają się nawzajem, dając także wrażenie ruchu i ekspresji. Rozedrgana forma silnie kontrastuje z płaszczyzną obrazu – gładką i matową, z ledwo dostrzegalną subtelną, regularną fakturą. Kolor i światło w obrazach Tamary Berdowskiej ma znaczenie symboliczne – skłania do zadumy, medytacji, przywołuje skojarzenia z kosmosem i przypomina o przemijaniu. | |
![]() |
Tytuł: | Oferta galeryjna |
Technika: | Sprawdź pełną ofertę galeryjną ponad 300 prac artystów polskich |
Wymiary: | Sztuka dawna | sztuka współczesna |
Uwagi: | |
Zapoznaj się z pełną ofertą galeryjną na stronie Galerii Sztuki ATTIS [link] | |