BOLESŁAW POLNAR - NOTA BIOGRAFICZNA

Bolesław Polnar urodził się w 1952 roku w Opolu, zmarł tamże w 2014 roku. W latach 1972-1977 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, dyplom obronił w pracowni graficznej prof. Włodzimierza Kunza. Przez większość życia artysta pracował jako pedagog w Liceum Plastycznym im. Jana Cybisa w Opolu, od 2006 roku prowadził również założoną przez siebie autorską galerię BP Atelier. Współpracował z teatrami i wydawnictwami, był też redaktorem graficznym pisma regionalnego „Opole” oraz „Strony”.

Artysta uprawiał przede wszystkim malarstwo oraz rysunek, ale tworzył również grafikę, plakaty, ilustracje i zajmował się scenografią.
Szczególną popularnością wśród publiczności cieszyły się jego wdzięczne, a równocześnie zagadkowe portrety kobiet, zwykle ujmowanych z profilu, z odkrytymi ramionami. Artysta często podejmował również temat kobiecego aktu, malowanego w odważnych pozach, linearnie, silną i ciemną kreską. Co ciekawe, nie lubił być jednak nazywany malarzem kobiet, niekiedy, ze znamiennym dla siebie humorem mówił, że przedstawia kobiety, bo „są wypukłe, to można je malować na okrągło”.
Malarz, rzadziej, tworzył wizerunki mężczyzn, np. inspirujących go artystów – Salvadora Dali, Witkacego czy Bruno Schultza oraz, szczególnie liczne, autoportrety. Artysta wykonywał również liczne projekty plakatów teatralnych i okładek pism. W tych ostatnich niezwykle umiejętnie zawierał satyryczne nawiązania polityczne i społeczne.
Z czasem Bolesław Polnar wypracował swój rozpoznawalny styl, będący sumą przerysowanego realizmu, wpływów pop-artu oraz surrealizmu. W jego pracach wyczuwalne jest swoiste poczucie humoru i dystans z jakim podchodził do świata i swojej sztuki.

Bolesław Polnar eksponował swoje prace na ponad 100 indywidualnych wystawach w Polsce i za granicą (m.in. we Francji, w Niemczech, Szwecji oraz w Stanach Zjednoczonych) oraz na wielu pokazach zbiorowych.
Artysta został wyróżniony kilkoma nagrodami, np. Nagrodą Wydziału Kultury UW na „Wiosennym Salonie Malarstwa” (1982), Nagrodą Prezydenta Miasta Opola na „Salonie Jesiennym” (1988), Wojewódzką Nagrodą Artystyczną za rok 1992 (1993) czy Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2013).

Prace malarza znajdują się w zbiorach m.in. Muzeum Śląska Opolskiego, Galerii Teatru Starego w Krakowie, Muzeum Plakatu Polskiego w Warszawie czy w Pigasus - Polish Poster Gallery w Berlinie.

WYBRANE WYSTAWY INDYWIDUALNE

1979 - "Trzynaście obrazów", Galeria KZT, Opole;
1983 - "Śmierć iluzjonisty", Galeria PSP, Opole;
1987 - "Kaprysy", Galeria PSP, Opole;
1990 - Studio "Dovre", Düren (Niemcy);
1990 (od) - Gallery Grażyna (Galerie Grażyna Fietz), stała ekspozycja, Schwaebisch Hall (Niemcy);
1991 - Studio Kaiser, Reutlingen (Niemcy);
1992 - "Głowy, maski, miny", Galeria Brama, Gliwice;
1993 - "Obrazy na temat...", Galeria ARS, Prudnik;
1994 - "Maski i miny", Teatr Miejski w Ostrawie (Czechy);
1996 - "Hommage a Frederico Fellini", PII Gallery Philadelphia International Institute, Skulski Art. Gallery, Nowy Jork, (USA);
1997 - "Mleczko piękności czyli malarze i modelki", Galeria Autor, Opole;
1998 - Goethe Institut, Schwäbisch Hall (Niemcy).