BARANOWSKI Henryk

HENRYK BARANOWSKI - NOTA BIOGRAFICZNA

Henryk Baranowski urodził się w 1932 roku w Starogardzie Gdańskim, zmarł w 2005 roku w Gdyni. Od 1951 roku studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademii Sztuk Pięknych) w Gdańsku u Juliusza Studnickiego oraz Józefa Wodyńskiego. Naukę artystyczną był zmuszony przerwać w wyniku powołania do służby wojskowej. Z drugiej strony dzięki służbie malarz w swoim życiu odbył wiele podróży dalekomorskich na okrętach Marynarki Wojennej, zwiedził np. Afrykę i Bliski Wschód. Wyprawy te miały wpływ na ukształtowanie się jego twórczości.
Henryk Baranowski należał do Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików.

Sztukę Henryka Baranowskiego można zaliczyć do nurtu realistycznego. Artysta zajmował się malarstwem i grafiką, ale, jak już wspomniano, był również marynarzem, a także komandorem Marynarki Wojennej. Najczęściej malował obrazy marynistyczne, ale podejmował też tematykę pejzażu (często Kaszub), wykonywał weduty, przedstawiał sceny z życia mieszkańców odwiedzanych przez siebie miast. Rzadziej wykonywał martwe natury z kwiatami i portrety, jest autorem cyklu wizerunków dowódców Marynarki Wojennej i jej żołnierzy.
Twórczość Henryka Baranowskiego charakteryzuje się różnorodnością, nie tylko ze względu na szeroki wachlarz tematyczny, ale również w kontekście techniki, malarz bowiem chętnie posługiwał się farbą olejną, akwarelą, gwaszem i pastelem. W dziedzinie grafiki upodobał sobie szczególnie linoryt.
Niektóre ze swoich obrazów malował bardzo subtelnie, delikatnie, cienką warstwą farby, w innych zaś posługiwał się grubym impastem. Wszystkie prace malarza są bardzo nastrojowe i charakteryzują się doskonałą harmonią barwną.

Henryk Baranowski był niezwykle płodnym artystą, wystawiał swoje prace na wielu ekspozycjach indywidualnych i zbiorowych, zarówno w kraju, jak i za granicą. Był również laureatem licznych nagród, m.in. Nagrody Ministra Kultury i Sztuki oraz Ministra Obrony Narodowej.