MICHAŁOWSKI Piotr
Piotr Michałowski - notowania aukcyjne
Aktualna oferta aukcyjna Piotra Michałowskiego. Wyniki aukcyjne. Biografia
Zachęcamy do zgłaszania prac Piotra Michałowskiego na aukcję [kontakt]
| Tytuł: | Szkice koni (rysunek dwustronny) |
| Technika: | ołówek, tusz, papier |
| Wymiary: | 52,5 x 36,7 cm |
| Uwagi: | |
| Opisany śr.d. ołówkiem przez Wlastimila Hofmana: "Piotr Michałowski | Otrzymałem od rodziny 1934 | Ludwików Michałowskich | Wlastimil Hofman" Rysunek składa się z dwóch przedzielonych wtórnie arkuszy. Widoczne zagięcia papieru na krawędziach oraz niewielkie przetarganie podłoża (p.g., 1,5 cm). OPIS PRACY: Piotr Michałowski to zdecydowanie jeden z najwybitniejszych przedstawicieli romantyzmu w XIX-wiecznym malarstwie polskim. Wszechstronnie uzdolniony i wykształcony, odbywał liczne podróże po najbardziej rozwiniętych krajach Europy, podczas których udoskonalał swój artystyczny warsztat, czerpiąc inspirację zarówno z twórczości dawnych mistrzów, jak i współczesnych mu artystów. Malował sceny rodzajowe i portrety, w których wyraźnie odznaczył się wpływ nowożytnego malarstwa holenderskiego. Zasłynął jednak przede wszystkim jako malarz koni. Utrwalał batalistyczne potyczki i jeźdźców, wzorując się m.in. na malarstwie Aleksandra Orłowskiego. Nieobca była mu także stylistyka Horacego Verneta. Widoczny wpływ na twórczość Piotra Michałowskiego miały także prace jednego z jego nauczycieli - Nicolasa-Toussainta Charleta, wzorującego się na malarstwie słynnego francuskiego romantyka Théodore'a Géricaulta. Anatomiczne studia koni Piotr Michałowski tworzył przez całe swoje życie, starając się utrwalać ruch tych zwierząt coraz lepiej. Obserwował je w stajniach, na końskich targach i podczas pracy polegającej na ciągnięciu dorożek i wiejskich furmanek. Prezentowany rysunek dwustronny, opisany przez Wlastimila Hofmana jako dar od rodziny Michałowskich, przedstawia sporządzone przez Piotra Michałowskiego studia koni w różnych ujęciach. Widoczne jest tutaj wyraźne zainteresowanie artysty ruchem zwierząt. Szkicował je niewątpienie z natury, wpatrując się wnikliwie i starając uchwycić pracę układu ruchu tych zwierząt – ich mięśni, kości i stawów. Jedna ze stron rysunku przedstawia konie osiodłane, druga zwierzęta uchwycone podczas pracy z człowiekiem, którego sylwetka została jedynie sumarycznie zaznaczona. Malarz stosuje różne ujęcia, pozycje konia i śmiałe skróty perspektywiczne. W lewym górnym rogu można zobaczyć też nieukończony szkic ludzkiej twarzy. Rysunek pełnił zapewne dla artysty rolę wstępnego studium dla bardziej rozbudowanej kompozycji i był wykorzystywany w procesie twórczym. Można zauważyć na nim ślady akwareli, pośpiesznie wykonane czarnym tuszem obliczenia oraz naszkicowane nim kolejne przedstawienie obserwowanego zwierzęcia. | |
 | |
| Tytuł: | Gniady koń |
| Technika: | akwarela, ołówek, papier |
| Wymiary: | 28,3 x 26,5 cm |
| Uwagi: | |
| Opisany na odwrocie ołówkiem przez Wlastimila Hofmana: "Otrzymałem dnia 17 | sierpnia 1934 r tego konia | od Państwa Ludwików Michałowskich | będąc z Adzią w Krzysztoforzycach | w odwiedzinach w dworku w którym | Piotr Michałowski żył i umarł | Wlastimil Hofman | 17/VIII 34" Zapis w dzienniku Wlastimila Hofmana z dn. 17 VIII 1934 roku: "Byliśmy dzisiaj z Adzią u Państwa Lud[w]ików Michałowskich w Krzysztoporzycach w dworku w którym mieszkał i umarł wielki Piotr Michałowski. Zapraszali nas od dawna. Bardzo mili ludzie. Obecni byli prócz ojca i matki (wnuczki Piotra Michałowskiego) 3 synowie (dwóch przed 6 laty namalowałem w wspólnym portrecie) i córka. Pokazywali nam wszystkie olejne obrazy, które posiadają. [...] Przypominają się Fragonard, Goja, Manet, Velázquez, ci najwięksi. Prócz tego pokazali nam jego genjalne rysunki i akwarele. Siła i życie oto ich cecha ogólna. Wśród nich są prawdziwe cuda. Narysowałem Panią, córkę, Ludwika Michałowskiego i najstarszego syna. Przed naszym odjazdem obdarowali mnie Państwo Michałowscy świetną akwarelą Piotra Michałowskiego przedstawiającą z profilu konia. Dzień ten mogę zaliczyć do pamiętnych [...]." [Cytat ze źródła dzięki uprzejmości Fundacji Wlastimila Hofmana] OPIS PRACY: Akwarela odgrywała duże znaczenie w dorobku Piotra Michałowskiego, właściwie już od początków jego twórczości, artysta malował dużo w tej technice podczas swojego studyjnego pobytu w Paryżu na początku lat 30. XIX wieku, ale także i później, już po powrocie do kraju. Trudno byłoby podejmować próbę ustalenia okresu, w którym powstała omawiana praca, gdyż, jak wspomina Jan K. Ostrowski*, specjalista m.in. w dziedzinie twórczości Piotra Michałowskiego, chronologię i drogę rozwoju stylistycznego artysty można odtworzyć tylko częściowo. Artysta nie tylko nie zawsze sygnował swoje prace, ale dodatkowo nie miał w zwyczaju opatrywać ich datowaniem. Prezentowana akwarela przedstawia stojącego w statycznej pozie gniadego konia, widocznego z profilu. Farba położona została na znakomity rysunek przygotowany wcześniej ołówkiem. Co do mistrzostwa Piotra Michałowskiego w wizerunkach koni nie ma chyba zresztą żadnych wątpliwości – artysta był nie tylko portrecistą, ale także miłośnikiem i hodowcą koni, pieczołowicie studiował ich anatomię, zarówno obserwując żywe zwierzęta, jak i badając ich budowę w rzeźni (była to powszechna metoda zdobywania wiedzy wśród XIX-wiecznych artystów). Koń, jak duża część zwierząt w dorobku Piotra Michałowskiego, został przedstawiony ze zmarszczonymi chrapami i lekko otwartym pyskiem, tutaj jednak bez elementów ogłowia. Ten ruch końskiego pyska dodaje wizerunkom ekspresji i, razem z błyskiem w oku, ożywia zwierzę. Warto zwrócić uwagę na opracowanie lśniącej sierści konia i oddanie migotania światła na jej powierzchni. Podobne akwarelowe statyczne studia koni wyizolowanych z tła są znane z innych przykładów dzieł Piotra Michałowskiego, by wymienić tylko prace "Koń arab" i "Koń stojący zwrócony w lewo" ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie (akwarele reprodukowane w katalogu Piotr Michałowski (1800-1855). Wystawa dzieł artysty w dwusetną rocznicę urodzin, red. Z. Czarnecka, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2000). * Jan K. Ostrowski, Pomiędzy Paryżem i galicyjską prowincją. Malarska droga Piotra Michałowskiego, [w:] Piotr Michalowski (1800-1855). Wystawa dzieł artysty w dwusetną rocznicę urodzin, red. Z. Czarnecka, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2000, s. 24. | |
| Sprzedane: | 40. Aukcja Dzieł Sztuki (15 X 2024) |
| Cena wywoławcza: | 17000 zł |
| Cena uzyskana: | 17000 zł |
PIOTR MICHAŁOWSKI
Piotr Michałowski. Drzeworyt z portretu malowanego olejno w roku 1856 przez A. Bizańskiego w Krakowie, z maski pośmiertnej
[źródło: POLONA]
Piotr Michałowski urodził się w 1800 roku w Krakowie, zmarł w 1855 roku w Krzysztoforzycach. Był synem Józefa Michałowskiego. W wieku 14 lat zdał egzamin dojrzałości. Odebrał wszechstronne wykształcenie w zakresie nauk przyrodniczych, matematyki i filologii klasycznej na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz prawa i nauk politycznych na Uniwersytecie w Getyndze, ponadto uczęszczał na zajęcia rysunku u Michała Stachowicza, Józefa Brodowskiego oraz Franciszka Lampiego.
Od 1823 roku Piotr Michałowski pracował jako urzędnik w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. W 1831 roku poślubił Julię Ostrowską, córkę z pierwszego małżeństwa swego szwagra Antoniego.
Po powstaniu listopadowym, podczas którego Piotr Michałowski nadzorował produkcję broni dla armii powstańczej, wyjechał do Paryża. We Francji wszedł w skład Komisji Funduszów Emigracji Polskiej. Po długich latach pracy dla kraju Piotr Michałowski postanowił poświęcić się bez reszty sztuce. Wstąpił do pracowni Nicolasa Toussainta Charleta w celu uzupełnienia wykształcenia artystycznego. W ciągu roku Piotr Michałowski stał się uznanym artystą i zyskał swoich paryskich marszandów.
Po powrocie do Polski, w 1837 roku zamieszkał w dworku w Krzysztoforzycach, który odziedziczył po śmierci ojca. Prowadzenie majątku było wtedy głównym zajęciem Piotra Michałowskiego. Był gotów poświęcić ustabilizowaną pozycję na rzecz pasji życiowej, jego plany pokrzyżowała jednak krakowska Wiosna Ludów. W 1848 roku Piotr Michałowski został mianowany prezesem Rady Administracyjnej Okręgu Krakowskiego. W tym samym roku ufundował Zakład Św. Józefa dla Osieroconych Chłopców w Krakowie, który działał do 1950 roku. W latach 1853-1854 był prezesem Towarzystwa Rolniczo-Gospodarczego Krakowskiego.
Przez cały XIX wiek sztuka Piotra Michałowskiego nie była szerzej znana polskiej publiczności. Nie użyczał on swoich obrazów na wystawy organizowane w Krakowie, odmówił objęcia prezesury Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w 1854 roku. Jego twórczość doceniono dopiero po śmierci, został "odkryty" podczas Powszechnej Wystawy Krajowej w 1894 roku we Lwowie. W XX wieku uznano Piotra Michałowskiego za rodzimego malarza europejskiego formatu oraz przyznano mu tytuł najwybitniejszego malarza polskiego pierwszej połowy XIX wieku.
Piotr Michałowski, "Autoportret"
[Źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe]
Malarstwo Piotra Michałowskiego
Piotr Michałowski był czołowym przedstawicielem epoki romantyzmu. Duży wpływ na jego styl miała twórczość Aleksandra Orłowskiego, płótna Theodore’a Gericaulta oraz dzieła Diego Velázqueza, z którymi zetknął się w czasie pobytu w Paryżu. Malował konie, sceny rodzajowe, portrety nacechowane wyjątkową analizą psychologiczną oraz sceny batalistyczne, zainspirowane bieżącymi dla artysty wydarzeniami historycznymi. Wiele kompozycji poświęcił wojnom napoleońskim i dziejom oręża polskiego. Jego obrazy odznaczają się surowymi środkami artystycznymi, dużą ekspresją, dynamizmem oraz kumulacją ładunku emocjonalnego w szczegółach. Większość obrazów Piotra Michałowskiego utrzymana jest w stonowanej, ciepłej kolorystyce złotych brązów z akcentami błękitu i czerwieni.
Piotr Michałowski - wystawy i kolekcje
Dzieła Piotra Michałowskiego znajdują się w prywatnych kolekcjach w Polsce, Francji, Niemczech, Anglii oraz Stanach Zjednoczonych. Jego prace posiada w swoich zbiorach wiele europejskich instytucji kultury, m.in. Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Narodowe w Krakowie, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Lwowska Galeria Sztuki we Lwowie, Österreichische Galerie Belvedere w Wiedniu czy Musée des Beaux-Arts w Rouen.
Obrazy Piotra Michałowskiego były pokazywane pośmiertnie na wielu wystawach w kraju i za granicą, m.in. w Galerie Georges Petit w Paryżu (1900), Nationale des Beaux-Art w Paryżu (1921), Galerie Wurthle w Wiedniu (1934), Muzeum Narodowym w Krakowie (1948, 1955, 1957, 1969, 1989, 1997, 2000), Royal Academy of Arts w Londynie (1970), Kunsthaus w Zurychu (1974), Muzeum im. A. Puszkina w Moskwie (1985) czy Muzeum Historycznym we Wrocławiu (1998).
Teksty o Piotrze Michałowskim:
"Dziś żyjący P. Michałowski wielkością talentu artystycznego w zdumienie wprawia – mówiono mnie, że obrazki jego małe, z przygód życia potocznego, w Paryżu oczy znawców na się zwróciły i imię znakomite między artystami i publicznością zjednały. Dwie tylko małe robótki udało mi się widzieć, lekko i od niechcenia na papierze rzucone, ale co za artystyczność, śmiałość ręki, czucie form i te wszystkie zalety, które tylko genialnych mistrzów charakteryzują. Rysunek P. Michałowskiego przechodzi wszelkie pochwały."
~ Aleksander Orłowski
[Cyt. Za: Niezapominajki, noworocznik VIII, 1847, s. 129.]
"Michałowski dysponował tym, co w sztuce jest rzadkie i cenne, to jest wielkim, bardzo indywidualnym talentem. Co jeszcze rzadsze, ów talent znajdował przedłużenie w jego wyjątkowych możliwościach intelektualnych, pozwalających na wzbogacenie wypowiedzi o rozbudowane perspektywy kulturowe. [...]
Pracując na galicyjskiej prowincji, odcięty od centrów życia artystycznego, pozbawiony możliwości zestawienia własnych prac z osiągnięciami innych, Michałowski dokonał prawdziwego cudu, pozostawiając po sobie bogate i wysokiej klasy oeuvre. Dodatkowym problemem był brak przymusu zarabiania, który umożliwiał artyście tworzenie niezliczonych, zachwycających nas dziś szkiców, ale odsuwał w nieskończoność realizację wielkich zamierzeń. Przy całym podziwie dla sztuki Michałowskiego, nie można więc odmówić przynajmniej częściowej słuszności stwierdzeniu Władysława Łuszczkiewicza na jego temat: Szkoda, że amator i bogaty pan"
~ Jan K. Ostrowski
[Cyt. Za: idem, Pomiędzy Paryżem i galicyjską prowincją. Malarska droga Piotra Michałowskiego, [w:] Piotr Michalowski (1800-1855). Wystawa dzieł artysty w dwusetną rocznicę urodzin, red. Z. Czarnecka, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2000, s. 31.]
Przyjmujemy obrazy Piotra Michałowskiego na aukcje sztuki - wycena obrazów, skup i sprzedaż aukcyjna sztuki Piotra Michałowskiego.
Jeśli chcą Państwo sprzedać dzieła Piotra Michałowskiego, zapraszamy do kontaktu [link].
Zobacz galerię obrazów Piotra Michałowskiego w Krakowskim Domu Aukcyjnym [link].
