Pływający (1999)

PIOTR NIZIŃSKI - NOTA BIOGRAFICZNA

Piotr Niziński urodził się w 1858 roku, zmarł w 1919 roku. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w pracowniach Jana Matejki, Władysława Łuszczkiewicza, Floriana Cynka oraz Leopolda Löfflera. Od 1891 roku, dzięki stypendium Ministerstwa Wyznań i Oświaty, naukę kontynuował w Akademii monachijskiej u Aleksandra Wagnera. Odbył również podróż artystyczną do Włoch. W 1982 roku powrócił na stałe do Krakowa.
Wystawiał swoje obrazy na ekspozycjach krakowskiego oraz lwowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych.

Artysta zajmował się przede wszystkim malarstwem monumentalnym, wykonywał polichromie w kościołach, współpracując m.in. z Włodzimierzem Tetmajerem i Stefanem Matejko. Jego malowidła zdobią np. wnętrza katedry pw. Wniebowzięcia NMP w Kielcach, kaplicy Matki Bożej Bolesnej w krakowskiej bazylice Franciszkanów, kościoła św. Bartłomieja w Szczurowej czy kościoła św. Jana Chrzciciela w Sosnowcu. Piotr Niziński tworzył również obrazy sztalugowe, w których podejmował najczęściej tematykę pejzażową i rodzajową, ale także religijną – malował płótna przeznaczone do ołtarzy, m.in. do kościoła pw. Ducha Świętego w Żabnie. Rzadziej wykonywał portrety oraz martwe natury.