ZIEMSKI Rajmund

Rajmund Ziemski urodził się w 1930 roku, zmarł w 2005 roku. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom uzyskał w pracowni Artura Nachta-Samborskiego w 1955 roku. W tym samym roku wziął udział w słynnej Wystawie Młodej Plastyki „Przeciw wojnie - przeciw faszyzmowi” (Arsenał, 1955). Trzy lata później objął własną Pracownię Malarstwa na Wydziale Architektury Wnętrz macierzystej uczelni. W 1990 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Początkowo malował pejzaże z elementami fantastyki. Z czasem zainteresował się malarstwem informel i zaczął tworzyć abstrakcyjne kompozycje, które charakteryzowały się grubą warstwą malatury, bogactwem barw i ekspresją.

Często zestawiał gładko malowane partie obrazu z fragmentami pokrytymi odstającymi, nieregularnymi zgrubieniami farby. Mimo fascynacji sztuką nieprzedstawiającą, punktem wyjścia dla jego malarstwa pozostał pejzaż i świat przyrody – artysta zrezygnował jednak z przedstawiania natury na rzecz przelewania na płótno „pejzaży wewnętrznych” – marzeń i przeżyć. Najczęściej tworzył w technice akwareli i gwaszu. Zdarzało mu się jednak mieszać różnorodne techniki malarskie, dajmy na to w latach 60. przeprowadzał eksperymenty artystyczne polegające na łączeniu malarstwa i fotografii. W 1979 roku malarz otrzymał Nagrodę im. Jana Cybisa. W 2004 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.