STANISŁAW SZUKALSKI - NOTA BIOGRAFICZNA

Stanisław Szukalski urodził się w 1893 roku, zmarł w 1987 roku. Pochodził z okolic Sieradza, jednak w 1907 roku wyemigrował z rodzicami do Stanów Zjednoczonych. W wieku 14 lat rozpoczął naukę w Institute of Art w Chicago. Jego talent, niezwykle rozwinięty jak na tak młody wiek, budził powszechny podziw. Za namową Antoniego Popiela, polskiego rzeźbiarza mieszkającego w USA, młody Szukalski podjął studia w zakresie rzeźby na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Niestety na skutek licznych konfliktów z Konstantym Laszczką, kierownikiem katedry, przerwał studia po trzech latach i zdecydował się na powrót do Chicago. Na wczesnym etapie swojej twórczości tworzył popiersia, w których nawiązywał do secesji, ekspresjonizmu i futuryzmu. W kolejnych latach skupił się na tworzeniu abstrakcyjnych kompozycji o symbolicznym znaczeniu. Jego prace są pełne subtelnych nawiązań do polskiego folkloru i kultury Słowian. Oprócz rzeźb małoformatowych tworzył także monumentalne pomniki: „Koguta słowiańskiego”, „Prometeusza skowanego”, pomnik Bolesława Chrobrego oraz dekorację rzeźbiarską Muzeum Śląskiego w Katowicach i wiele innych. Jeszcze w czasach studiów przylgnęła do niego opinia buntownika i skandalisty. Artysta ostro sprzeciwiał się metodom dydaktycznym stosowanym na Akademiach Sztuk Pięknych. Polską sztukę krytykował za brak indywidualizmu i ślepe naśladowanie zachodnich tendencji. Często jednak wracał do kraju, angażował się w tutejsze życie kulturalne, wystawiał w warszawskiej Zachęcie i TPSP w Krakowie.