ŁEMPICKA Tamara
Tamara Łempicka - notowania aukcyjne
Aktualna oferta aukcyjna Tamary Łempickiej. Wyniki aukcyjne. Biografia
Zachęcamy do zgłaszania prac Tamary Łempickiej na aukcję [kontakt]
| Tytuł: | Studium twarzy i dłoni (1950) |
| Technika: | ołówek, papier |
| Wymiary: | 24,2 x 14,6 cm (w świetle passe-partout) 43,5 x 33 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany p.d.: "T. de Lempicka | 1950." Do rysunku dołączony certyfikat autentyczności wydany przez Marisę de Lempicką (wnuczkę artystki). Praca reprodukowana w katalogu: A. Blondel, LEMPICKA. Catalogue Raisonné 1921-1979, Lausanne 1999, s. 485. OPIS PRACY: Prezentowane studium rysunkowe, autorstwa uznanej w świecie polskiej malarki Tamary Łempickiej, pochodzi z jej późniejszego okresu twórczości i prezentuje styl zrodzony z zebranych doświadczeń. Słynne płótna Tamary Łempickiej z lat 20. i 30. XX wieku prezentowały wizerunek kobiety nowoczesnej, wyzwolonej, odpowiadający dążeniom i postawie artystki, która całe swoje życie traktowała jako przepełnione sztuką widowisko. Dzieła tworzone przez Tamarę Łempicką po wojnie charakteryzowały się inną dynamiką i zróżnicowanymi eksperymentami z techniką i formą obrazu. W centrum zainteresowania zawsze pozostawał człowiek. Postać ludzką Tamara Łempicka kreowała w charakterystycznym dla siebie, indywidualnym stylu, na który wpłynęły zarówno zasady kubizmu przyswojone przez artystkę od André Lhote’a – jej nauczyciela w Académie de la Grande Chaumière, jak i fascynacja twórczością klasyków takich jak Jean-Auguste-Dominique Ingres , a także malarstwem epoki nowożytnej. To właśnie ostatnie z wymienionych inspiracji wydają się szczególnie oddziaływać na kobiece wizerunki tworzone przez artystkę w latach 40. i 50. ubiegłego stulecia, na który to okres szczególnie silny wpływ wywarły odbywane przez artystkę podróże, m.in. do Włoch , Francji , ale też na Kubę i do Meksyku. Zaowocowały one postaniem obrazów nawiązujących do wybranych motywów sztuki europejskich mistrzów XVI i XVII wieku, takich jak m.in. "Trompe-l’oeil z Boticellim" (1946) oraz płótno "Pomarańczowy turban" z 1947 roku. Fascynacja orientalnymi typami urody przerodziła się w serię gwaszy i obrazów olejnych (np. "Szary turban II", 1945 oraz "Meksykanka", ok. 1947) uwydatniających rysy twarzy portretowanych postaci. Prezentowany szkic, datowany na rok 1950, wpisuje się w charakter twórczości Tamary Łempickiej z tego okresu. Studium portretowe wyróżnia bardzo plastyczny modelunek światłocieniowy i płynna linia. Największa uwaga artystki poświęcona została twarzy portretowanej, zaznaczeniu jej rysów, wydatnych ust, nosa oraz spojrzenia. Równie detalicznie potraktowano modelunek dłoni, które przez zróżnicowane ułożenie dynamizują kompozycję dzieła. |
  | |
TAMARA ŁEMPICKA
Tamara Łempicka urodziła się w 1894 roku, najpewniej w Moskwie (chociaż sama podawała, że w Warszawie), zmarła w 1980 roku w Cuernavaca w⠀Meksyku. Młodo wyszła za mąż i wyjechała do Paryża. Malarstwem zajęła się raczej z przypadku, kiedy cierpiąc niedostatek finansowy zdecydowała się posłuchać rady siostry. Studiowała krótko w Académie de la Grande Chaumière i w Académie Ranson, m.in. w pracowni Maurice’a Denisa, od którego przejęła zamiłowanie do estetyki i eksponowania dekoracyjności dzieła sztuki. Kolejnym mistrzem Tamary Łempickiej był Andre Lhote, sympatyk kubizmu, który wywarł duży wpływ na późniejszy styl artystki.
[źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe]
Twórczość Tamary Łempickiej
Prace autorstwa Tamary Łempickiej trafiły w gust wyższych sfer społecznych i artystka szybko zyskała popularność, a żeby sprostać wszystkim zamówieniom, musiała malować nawet kilkanaście godzin dziennie.
Po wybuchu wojny wraz z drugim mężem, baronem Roulem Kuffnerem, uciekła do USA, gdzie zyskała sławę w⠀kręgach hollywoodzkich gwiazd. Była kobietą niezwykle niezależną i wyemancypowaną. Taki archetyp kobiecości promowała w swojej twórczości, czego przykładem jest słynny "Autoportret w zielonym Bugatti".
Po wojnie sława artystki nieco ucichła, nie pomogła też zmiana stylistyki malarstwa. Próbowała ona eksperymentować w nurcie abstrakcji geometrycznej i⠀surrealizmu, malowała również monochromatyczne obrazy o rozmytych konturach używając szpachli.
Sztuka Tamary Łempickiej została na nowo doceniona, jej popularność rośnie od lat 70. Obrazy artystki osiągają obecnie rekordowe ceny na światowych aukcjach dzieł sztuki.
Tamara Łempicka tworzyła przede wszystkim portrety europejskich elit, a także zmysłowe akty, widoki wnętrz i⠀martwe natury. W początkowych etapach twórczości widoczne są wpływy renesansowego malarstwa włoskiego, które przyszła malarka jeszcze jako dziecko oglądała na corocznych wakacjach we Włoszech. Cechami dojrzałego stylu malarki, określanego mianem art déco, była precyzja wykończenia detalu, duże, manieryczne zbliżenie na główny element kompozycji, uproszczenie elementów oraz jasna, ostra i czysta paleta barw. W obrazach artystki występuje charakterystyczna postkubistyczna stylizacja i klasycystyczny porządek.
Tamara Łempicka - wystawy i kolekcje
Artystka pokazywała swoje prace zarówno w Polsce, jak i na wystawach zagranicznych, m.in. na paryskich Salonach.
W zbiorach polskich znajduje się niewiele prac Tamary Łempickiej. Jej obrazy w kolekcji posiada np. Muzeum École de Paris Villa le Fleur w Konstancinie Jeziornej.
Tamara Łempicka, "Portret markiza J. d’Afflito" (1925)
[źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe]
Przyjmujemy obrazy Tamary Łempickiej na aukcje sztuki - wycena obrazów, skup i sprzedaż aukcyjna sztuki Tamary Łempickiej.
Jeśli chcą Państwo sprzedać dzieła Tamary Łempickiej, zapraszamy do kontaktu [link].
Zobacz galerię obrazów Tamary Łempickiej w Krakowskim Domu Aukcyjnym [link].
NIEDOSTĘPNE PRACE TAMARY ŁEMPICKIEJ
