WACŁAW ŻABOKLICKI - NOTA BIOGRAFICZNA

Wacław Żaboklicki urodził się w 1879 roku w Zakrzewiu, zmarł w 1959 roku w Warszawie. Wykształcenie artystyczne zdobywał w latach 1897-1899 w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona, a następnie w latach 1901-1903 w Akademii w Monachium u Carla von Marr oraz Antona Ažbego. Naukę uzupełniał jeszcze na paryskiej Académie Colarossi.
W latach 1905-1906 zaczął pokazywać swoje prace na wystawach, brał udział np. w Salonie Niezależnych.
Wacław Żaboklicki dużo podróżował, zwiedził m. in. Włochy i Francję, w czasie I wojny światowej mieszkał w Rosji, później osiadł w Warszawie.
W 1922 roku artysta został członkiem Koła Marynistów Polskich działającego przy warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych.

Współcześni artyście krytycy włączali go do szkoły Władysława Ślewińskiego (którego zresztą Wacław Żaboklicki znał osobiście), wskazując przy tym na francusko-impresjonistyczne źródła jego twórczości. Malarz inspirował się również gauguinowską szkołą Pont-Aven.
Artysta malował głównie pejzaże i obrazy o tematyce morskiej, najczęściej posługując się techniką pastelu, czasem farbami olejnymi. Rzadziej wykonywał kompozycje kwiatowe.
Malarz interesował się problemem światła w obrazie, starał się zawsze uchwycić moment, nastrój i wrażenie towarzyszące danemu widokowi.