Pływający (1999)

WŁADYSŁAW WANKIE - NOTA BIOGRAFICZNA

Władysław Wankie urodził się w 1860 roku w Warszawie, zmarł tamże w 1925 roku. W latach 1875-1880 uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamieńskiego. Następnie przez rok studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki. W 1882 roku wyjechał do Monachium i związał się z polonijnym środowiskiem artystycznym skupionym wokół Józefa Brandta. W tym czasie podróżował do Bretanii i Holandii. Na początku XX wieku powrócił na stałe do rodzinnej Warszawy, gdzie rozwijał swoją twórczość i karierę publicystyczną - w latach 1906-1924 był współredaktorem działu artystycznego i recenzentem wystaw w czasopiśmie „Świat”. Współpracował z czasopismami „Sztuka”, „Wędrowiec”, „Tygodnik Ilustrowany”, w których ukazywały się jego teksty krytyczne oraz artykuły opisujące aktualne tendencje malarskie.
Władysław Wankie czynnie udzielał się również w polskich środowiskach artystycznych. Między 1911 i 1917 pełnił funkcję członka komitetu opiekującego się zbiorami malarstwa należącymi do Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Należał także do Stowarzyszenia Artystów „Odłam”. Był współzałożycielem i wieloletnim prezesem Stowarzyszenia „Pro Arte”.

W dziedzinie malarstwa artysta tworzył przede wszystkim sceny rodzajowe zdradzające wpływ monachijskiego środowiska artystycznego – malował epizody z życia miasta oraz wsi i ludzi przy pracy, często rybaków, ale również eleganckie damy i gentlemanów ukazywanych na pejzażowym tle. Znamienne dla jego twórczości są również niezwykle nastrojowe, stimmungowe pejzaże. Władysław Wankie wykonywał też sceny religijne i symboliczne. Jego malarstwo cieszyło się dużą popularnością wśród współczesnych artyście odbiorców.

Obrazy Władysława Wankie znajdują się np. w kolekcjach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Szczecinie i Poznaniu, Zamku Królewskiego na Wawelu czy Muzeum Mazowieckiego w Płocku.