Melodia duszy (1914)

OPIS PRACY:
W malarstwie Wlastimila Hofmana wielokrotnie powracał temat grającego na lutni fauna lub przygrywającego na flecie chłopca w otoczeniu wiejskiego pejzażu. Wykorzystywane przez artystę muzyczne motywy były popularne w okresie Młodej Polski i stanowiły punkt wyjścia do odczytania zawartych w obrazach symbolicznych treści.
Oferowana praca przedstawia portret ukazanego na wprost młodzieńca. Postać ma zamknięte oczy i zdaje się być pogrążona, zasłuchana w melodii swoich myśli. W widocznej częściowo dłoni ręce trzyma flet, kierując ustnik w stronę twarzy – malarz ukazał jak gdyby moment zaraz przed rozpoczęciem melodii lub krótkiej pauzy między taktami. Młody mężczyzna wyraźnie odcina się od niedookreślonego jasnoniebieskiego tła.
Obraz, jak większość prac Wlastimila Hofmana jest malarską metaforą, w której odbiorca może dostrzec złożone egzystencjalne dylematy. W “Melodii duszy” zaduma i swoiste wyobcowanie postaci zatopionej w brzmieniu swojego wewnętrznego ja dopełniają całość kompozycji i wzmacniają jej wydźwięk.