SASKI Sylweriusz

Oferowana praca przedstawia jeden z chętnie podejmowanych przez Sylweriusza Saskiego tematów – góralskie zaloty i umizgi, obserwowane z wnętrza drewnianej chaty, w której zobaczyć można ubraną w tradycyjny strój dziewczynę oraz stojącego w otwartym oknie dudziarza. Piękno wypływających z instrumentu dźwięków sprawiło, że góralka przerwała wcześniejsze zajęcie, którym było haftowanie trzymanej w lewej dłoni chusty, o czym świadczą leżące na ławie nici oraz nożyce. Zasłuchana wpatruje się w dal, a wpadające przez okno ciepłe promienie słońca oświetlają prawą stronę jej twarzy, rozświetlając także wnętrze chaty.
Gra świateł i cieni dodaje dziełu nastrojowości. Kolorystyka obrazu utrzymana została w typowych dla Sylweriusza Saskiego ciepłych barwach z dominantą brązów i czerwieni. Uwagę zwraca także szczegółowość w oddaniu poszczególnych elementów góralskiego stroju dziewczyny – czerwonych korali, gorsetu, kwiecistej spódnicy oraz białej koszuli z koronką.