BOESŁAW SZAŃKOWSKI - NOTA BIOGRAFICZNA

Bolesław Szańkowski urodził się w 1873 roku w Pogwizdowie na Kielecczyźnie, zmarł w 1953 w Tegernsee w Bawarii. W latach 1891-1894 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, m. in. u Floriana Cynka, Izydora Jabłońskiego, Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki. Następnie przez rok uczył się na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, pod kierunkiem Johanna Hertericha. Edukację artystyczną uzupełniał w latach 1896-1898 w Académie Colarossi i Académie Julian w Paryżu, pod kierunkiem Jeana Paula Laurensa, Beniamina Constata oraz Antonia de la Gandava.
W 1912 roku osiadł w Monachium, ale często podróżował do Francji, Belgii, Anglii i Szkocji, był też w Stanach Zjednoczonych.

Twórczość Bolesława Szańkowskiego cieszyła się uznaniem w kręgach elity polskiej i europejskiej. Artysta malował bowiem głównie reprezentacyjne, delikatnie idealizowane portrety. Szańkowski tworzył wizerunki np. dla rodziny Potockich i Radziwiłłów, portretował cesarza Wilhelma II i cara Mikołaja II. Szczególny kunszt artysta uzyskał w malowaniu wizerunków kobiecych, ale wykonywał również subtelne portrety dziecięce oraz typy ludowe z różnych stron Europy.
Malarz zajmował się również ilustracją, pracował dla czasopisma „Jugend” i satyryczno-artystycznego pisma „Simplicissmus”.

Bolesław Szańkowski wystawiał swoje prace zarówno w kraju, jak i w Paryżu, Berlinie, Wiedniu, Lipsku. W 1928 oraz 1939 roku miały miejsce indywidualne wystawy obrazów artysty w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych.
Artysta był wielokrotnie nagradzany za swoją twórczość. Otrzymał m. in. srebrny medal na dorocznej wystawie krakowskiej SSP (1894), wzmiankę honorową na dorocznym Salonie Wiosennym w Paryżu (1899), srebrny medal na paryskim Salonie (1900) czy dyplom honorowy na Salonie TZSP (1929).

Prace Bolesława Szańkowskiego znajdują się w zbiorach prywatnych oraz muzealnych w kraju i za granicą, np. w Muzeum Narodowym w Warszawie i Krakowie, Muzeum w Pszczynie, w Nowej Pinakotece w Monachium.