WANIEK Eugeniusz

Eugeniusz Waniek urodził się w 1906 roku w Ustrzykach Dolnych, zmarł w 2009 roku w Krakowie. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach Władysława Jarockiego i Teodora Axentowicza. Był związany z Formistami oraz I Grupą Krakowską (wystąpił z niej w 1934 roku). Od 1938 roku pracował jako pedagog. Uczył w Szkole Przemysłu Artystycznego w Sosnowcu, natomiast po II wojnie światowej objął posadę nauczyciela w krakowskim Liceum Plastycznym. W latach 1950-1977 był związany z Wydziałem Malarstwa i Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Otrzymał tytuł profesora honorowego uczelni. Za zasługi dla sztuki i kraju odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis i Cracovia Merenti, został także wyróżniony tytułem honorowego obywatela Ustrzyk Dolnych. Zajmował się malarstwem monumentalnym oraz sztalugowym. Twórczość artysty nosi znamiona inspiracji kubizmem oraz postimpresjonizmem. Mistrzostwo osiągnął w akcie, malował również sceny rodzajowe (często przedstawiające robotników), martwe natury oraz pejzaże. W czasie II wojny światowej powstały prace przedstawiające wywózkę Polaków na Wschód. Eugeniusz Waniek jest autorem polichromii kościołów w Turku Wielkopolskim, Bielsku i Biechowie oraz scenografii dla krakowskiego Teatru Bagatela (współpraca w latach 1949-1953).