Scena ze Świętymi

NIKIFOR KRYNICKI

Nikifor Krynicki (właściwie Epifaniusz Drowniak) urodził się w 1895 roku w Krynicy, zmarł w 1968 roku w Foluszu koło Jasła. Był artystą niepowtarzalnym, który swoją twórczością wpisał się do grona najbardziej niezwykłych twórców XX wieku w Polsce, jak i w Europie. Jego życie to historia człowieka w pełni oddanego swojej twórczości. Przez całe swoje życie Nikifor był związany z Krynicą, gdzie mieszkał i tworzył. Był typem człowieka wędrowca.

Na temat jego młodości nie ma wielu informacji. Urodził się w biednej łemkowskiej rodzinie. Po matce odziedziczył niepełnosprawność słuchu i wymowy, które sprawiał, że jego kontakt z innymi ludźmi był niezwykle utrudniony. To też wpłynęło na problemy Nikifora z edukacją, w efekcie czego przez całe życie pozostał analfabetą. Twórczość artystyczna stała się dla Nikifora sposobem na wyrażanie siebie. Malował w plenerze, w ruchliwych miejscach na mapie Krynicy. Początkowo postrzegany przez lokalnych mieszkańców bardziej jako żebrak, niż malarz.

W latach 30. XX wieku na twórczość Nikifora zaczęli zwracać uwagę przyjeżdżający do Krynicy artyści m.in. Roman Turyn. W ten sposób prace Nikifora trafiły do Paryża, gdzie zyskały uznanie kapistów. W drugiej połowie lat 50. dzięki staraniom Elli i Andrzeja Banachów sztuka Nikifora zyskała popularność. Od tego czasu jego prace były wystawiane w Europie i Stanach Zjednoczonych. Artysta zyskał sławę, jednak nie wpłynęło to na jego sposób życia i tworzenia.

Malarstwo i Twórczość Nikifora

Nikifor Krynicki był samoukiem o niezwykłej intuicji malarskiej, która przejawiała się w jego pracy nad kolorem. Paleta barw Nikifora jest cechą wyróżniającą jego twórczość. Malował przeważnie akwarelą, jednak w późniejszych latach korzystał również z gwaszu i kredek. Szkice ołówkiem są charakterystyczne dla późnych lat życia i ostatniego etapu jego twórczości. Z powodu trudnej sytuacji materialnej podłożem dla jego obrazów były przypadkowe kawałki papieru np. kartki z zeszytów, papier pakunkowy czy pudełka po papierosach.

Artysta tworzył prace w cyklach tematycznych przedstawiających fantastyczne wizerunki architektury, wnętrza świątyń, urzędy, fabryki, krynickie pensjonaty i szczególnie popularny w jego twórczości temat dworców i stacji kolejowych. Fascynowała go architektura i to właśnie jej poświęcił większość swoich prac. W swoich obrazach Nikifor tworzył nową rzeczywistość, którą dowolnie modyfikował. W efekcie powstawały prace o niemalże surrealistycznym charakterze. Malował także autoportrety. Jest uznawany za jednego z najwybitniejszych prymitywistów na świecie.

Od strony formalnej obrazy Nikifora są kaligraficzne w charakterze. Pola wykreślone mocnym konturem wypełniają harmonijne kolory. W obrazach Nikifora poszczególne motywy są ukazane w drobiazgowy sposób. Sama kompozycja jest przy tym czytelna i wyważona. Styl malarza został w pełni ukształtowany już w latach 20., jednak dopiero w latach 50. Nikifor zaczął być postrzegany jako uznany artysta.

Obrazy Nikifor podpisywał przerysowując litery, które zazwyczaj nie łączyły się w logiczną całość. Na tyle swoich prac umieszczał pieczęć. Podpisywał się na obrazach jako Nikifor, Netyfor lub Matejko.

Nikifor Krynicki - wystawy i kolekcje

Pierwsza indywidualna ekspozycja obrazów Nikifora w Polsce miała miejsce w 1949 roku w warszawskim salonie SARP-u. W 1959 roku miała miejsce pierwsza zagraniczna wystawa indywidualna w galerii Diny Vierny w Paryżu. Następnie obrazy Nikifora były eksponowane na wystawach na całym świecie. Istotną rolę odegrała wystawa retrospektywna prezentowana w 1967 roku w warszawskiej "Zachęcie".

Największa kolekcja prac Nikifora znajduje się obecnie w Muzeum Okręgowym w Nowym Sączu, mieści się w niej prawie tysiąc obrazów. W 1995 roku utworzono Muzeum Nikifora w Krynicy, które ma siedzibę w willi "Romanówka" tuż obok miejsc, w których Nikifor przez lata malował.

O Nikiforze i jego sztuce

"Nikifor znajduje dla swoich obrazów czułość kolorów i harmonię tonów tak rzadkiej subtelności, że może wywołać zazdrość dyplomowanych malarzy. Na skrawkach papieru (…) maluje, co widział, co go interesowało: proboszcza przy ołtarzu, przyjaciół dookoła stołu, most żelazny, który rzucono właśnie przez rzekę, albo kolejkę górską z jego miasta rodzinnego."

["Drapeau Rouge" z 20 listopada 1959, , cyt. za: A. Banach, Nikifor, Warszawa 1983, s. 150.]

"Nikifor wyrażał swe uczucia w sposób czysty i prosty; nie było wielkiej różnicy między jego smutkiem czy strachem i ciemnością kolorów akwareli. Był surowy wobec siebie. Nie ustępował pokusie piękności, nie malował akwarel ładnych w tej intencji, żeby nam się podobały. Jego styl był wynikiem, nie założeniem."

"Był obdarzony absolutnym słuchem malarskim, wyobraźnią oryginalną i konsekwentną, odwagą i uporem, świadomością w wyborze sposobów pracy. Komponował bezbłędnie, rysował wyraziście."

~ Andrzej Banach
[Cyt. za: A. Banach, Nikifor, Warszawa 1983, s. 174, 177.]

Przyjmujemy obrazy Nikifora Krynickiego na aukcje sztuki - wycena obrazów, skup i sprzedaż aukcyjna sztuki Nikifora Krynickiego.
Jeśli chcą Państwo sprzedać dzieła Nikifora Krynickiego, zapraszamy do kontaktu [link].

Zobacz galerię obrazów Nikifora Krynickiego w Krakowskim Domu Aukcyjnym [link].

NIEDOSTĘPNE OBRAZY NIKIFORA