LACH-LACHOWICZ Natalia
Natalia Lach-Lachowicz (Natalia LL) urodziła się w 1937 roku, zmarła 12 sierpnia 2022 r. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu w pracowni prof. Stanisława Dawskiego. Dyplom uzyskała w 1963 roku. W 1970 roku, wraz z Andrzejem Lachowiczem i Zbigniewem Dłubakiem założyła Galerię PERMAFO. W latach 2004-2013 wykładała na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. W latach 1978–1981 pełniła funkcję komisarza I i II Międzynarodowego Triennale Rysunku we Wrocławiu. Była także wiceprzewodniczącą IV i VI Międzynarodowego Triennale Rysunku we Wrocławiu. Jej sztuka jest zaliczana do nurtu powojennej neoawangardy. Zajmowała się malarstwem, fotografią, tworzeniem instalacji, obiektów, tekstów konceptualnych, filmów wideo oraz performance’ów. Początkowo zajmowała się malarstwem, jednak z czasem zaczęła tworzyć prace łączące wiele różnych mediów. Często stosowała multiplikowane fotografie. Tematem swojej twórczości czyniła erotykę i feminizm.
Buntowała się przeciwko wykorzystywaniu tych pojęć przez kulturę masową i wszechobecny konsumpcjonizm. W swojej twórczości wykorzystywała erotyczną symbolikę kwiatów i owoców oraz język popkultury. Artystka była stypendystką Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku (1997), wiedeńskiej „Verein Kultukontakte” (1991) i szwajcarskiej „PRO-HELVETIA” (1994). Była laureatką dwóch prestiżowych wyróżnień: w maju 2007 roku została odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, zaś w 2013 roku otrzymała Nagrodę im. Katarzyny Kobro.
