Anioł karmiący kawki (1921)

OPIS PRACY:
Postać anioła przewija się w symbolicznej sztuce Wlastimila Hofmana od wczesnej jego twórczości, aż po jej późne etapy. Obraz "Anioł karmiący kawki" pochodzi z cenionego przez kolekcjonerów i historyków sztuki okresu w dorobku Wlastimila Hofmana – z początku lat 20. XX wieku.
W oferowanym dziele anioł ukazany został w półakcie, jako młoda kobieta o rudobrązowych, spiętych w okalający głowę warkocz włosach i białych skrzydłach na plecach. Postać ujęta została w pozycji siedzącej, w trakcie karmienia czterech ptaków – kawek umieszczonych po lewej stronie kompozycji. Tło stanowi szarobłękitne niebo, w oddali, po lewej, widnieje zarys horyzontu wyznaczanego przez taflę wody.
Prezentowany obraz Wlastimila Hofmana jest liryczny w swojej treści i formie, jawi się jako pełen spokoju i harmonii dzięki wąskiej, pastelowej, raczej chłodnej gamie barwnej oraz znakomitemu wyważeniu kompozycji. Warto zwrócić uwagę, że nawet niuanse kolorystyczne na ziemistym, czy może raczej skalistym podłożu, na którym umieszczona została postać i ptaki, zamykają się w kręgu fioletów i zieleni odpowiadających tkaninom stanowiącym ubiór anioła. Wrażenie harmonii potęguje również znakomity rysunek – ciało anioła ukazane zostało z dbałością o każdy szczegół anatomiczny, jego wyrysowany kontur został podkreślony charakterystyczną dla sztuki Wlastimila Hofmana linią w się odcieniach brązu, fioletu oraz zieleni. Akt, jako element kompozycji, często występował zresztą w pracach Wlastimila Hofmana z lat ok. 1910-1925 (por. np. "Zagubione szczęście" (1919) ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie).

Dzięki nienachalnemu tematowi i symbolice oferowane dzieło Wlastimila Hofmana interpretować można na wiele sposobów. Jedną z możliwości odczytania treści obrazu jest przedstawienie dobra. Ukazana postać anioła karmi bowiem kawki, które bywają rozumiane w znaczeniu podobnym do symboliki kruka – raczej jako istoty powiązane ze złymi mocami, zwiastujące nieszczęścia, będące też emblematem chciwości. Tutaj ptaki te skupiają się przy aniele, który z niezwykłą cierpliwością i życzliwością karmi je, pobierając kolejne porcje jedzenia z trzymanej w lewej ręce miseczki. Scenę tę można rozumieć jako zwycięstwo dobra (ukazanego w postaci anioła), uzyskane nie przez otwarty konflikt czy walkę, ale poprzez miłosierdzie i oswojenie tego, co antropomorfizuje zło.