Pejzaż z Prądnika (1999)

OPIS PRACY:
Oferowany pejzaż Zbyluta Grzywacza zaliczyć można do mniej znanego obszaru działalności tego artysty. Związany z krakowskim ugrupowaniem "Wprost" malarz rozpoznawalny jest głównie z dzieł ukazujących postać ludzką w sposób naturalistyczny, pozbawiony upiększeń, często wręcz zdeformowany. Taki styl zbliżał sztukę Zbyluta Grzywacza do dzieł europejskich artystów Nowej Figuracji w malarstwie lat 60. XX wieku (zwłaszcza Francisa Bacona).
"Pejzaż z Prądnika" wpisuje się zatem w drugą fazę twórczości Zbyluta Grzywacza, zapoczątkowaną pod koniec lat 80. Artysta zaczął wówczas tworzyć głównie akty i pejzaże malowane rozlanymi plamami intensywnego, czystego koloru. Jego malarstwo zostało uwolnione od posłanniczych treści, a stało się dekoracyjne, wystudiowane, pełne pochwały dla otaczającej natury. Przywoływało młodzieńcze fascynacje Zbyluta Grzywacza sztuką postimpresjonizmu, zwłaszcza ugrupowaniem nabistów. Celem stała się afirmacja życia i jego piękna.
Prezentowany pejzaż z lat 90. jest przykładem właśnie takiego podejścia. Zdecydowaną większość pola obrazowego zajmuje błękitne niebo ze skłębionymi chmurami, a dolną część kompozycji wypełniają sumarycznie malowane drzewa i łąki. Swoboda operowania pędzlem oraz nieregularna, chropowata faktura, nadają dziełu wyjątkową ekspresję i lekkość.