Autor nieznany BIOGRAFIA | |
Tytuł: | Herkules i Omfale wg Bartholomeusa Sprangera |
Technika: | olej, deska bukowa |
Wymiary: | 34 x 23,2 cm |
Uwagi: | Widoczne krakelury oraz pojedyncze niewielkie odpryski farby. OPIS PRACY: Bartholomeus Spranger (1546-1611) był niderlandzkim malarzem manierystą, przez wiele lat związanym z dworem praskim cesarza Rudolfa II Habsburga. Artysta ten wielokrotnie podejmował w swojej twórczości erotyczne tematy mitologiczne. Było to w tym okresie zjawisko bardzo popularne, gdyż literatura i mitologia traktowana jako źródło inspiracji poniekąd legitymizowała raczej nieakceptowalne w innych przypadkach zmysłowe akty czy sceny erotyczne ukazywane w sztukach plastycznych. W swojej twórczości Bartholomeus Spranger kilkukrotnie podejmował zaczerpnięty z mitologii temat romansu Herkulesa i Omfale. Motyw ten pojawiał się w jego rysunkach (jeden zachowany w Galerii Uffizi we Florencji, inny w kolekcji Galerii Narodowej w Pradze) oraz na obrazach, np. w bliskiej kompozycyjnie rysunkowi z florenckiej galerii pracy olejnej na blasze miedzianej ze zbiorów Kunsthistorisches Museum w Wiedniu. Według mitologii królowa Lidii Omfale kupiła Herkulesa na targu niewolników, co miało być przepowiedzianą przez Pytię formą kary dla herosa za popełnione w szale morderstwo Ifitiosa. Herkules na dworze Omfale miał odpowiadać za czynności zwyczajowo wykonywane przez kobiety. Wkrótce królową i herosa połączyło ogniste uczucie, którego owocem był ich syn – Lamos. Oferowany na aukcji obraz został namalowany przez nieokreślonego artystę zachodnioeuropejskiego prawdopodobnie w XVII wieku. Malarz wykonując swoje dzieło korzystał z konkretnego wzorca - grafiki Antona Eisenhoita "Herkules i Omfale" wykonanej w 1590 roku znowuż według wspomnianego rysunku Bartholomeusa Sprangera z ok. 1585 roku, obecnie znajdującego się w zbiorach Galerii Uffizi. Praca powtarza mistrzowską kompozycję Sprangera, w której artysta unikając dosłowności oddał erotyczny charakter sceny pobudzając wyobraźnie widza – warto tu zwrócić uwagę na falliczne umiejscowienie kądzieli, lubieżne umieszczenie stopy Herkulesa między nogami Omfale czy odwrócenie postaci królowej w kierunku mężczyzny, tak, by tylko on mógł podziwiać jej wdzięki. Dodatkowej, zmysłowej jakości nadaje dziełu wspomniane w micie odwrócenie ról – muskularny Herkules odziany jest tu w damskie szaty i biżuterię, w dłoniach zaś trzyma narzędzia tkackie, Omfale natomiast została ukazana w dominującej pozie z atrybutami herosa – lwią skórą oraz maczugą. PRACA NIEDOSTĘPNA |