Martwa natura dla Panasa (2008-2010)

GRZEGORZ BEDNARSKI

Grzegorz Bednarski urodził się w 1954 roku w Bydgoszczy. W latach 1975-1980 kształcił się na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom uzyskał w pracowni prof. Jana Szancenbacha. Po ukończeniu studiów Grzegorz Bednarski rozpoczął pracę pedagogiczną na macierzystej uczelni. W 1995 objął pracownię rysunku, a od roku 1998 kieruje własną pracownią malarstwa na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP.

W latach 1981-1989 Grzegorz Bednarski brał aktywny udział w Ruchu Kultury Niezależnej, tworząc ekspresyjne prace poruszające problematykę egzystencjalno-metafizyczną.

Malarstwo Grzegorza Bednarskiego

Twórczość Grzegorza Bednarskiego zaliczana jest do tzw. nurtu figuracji krakowskiej. Artysta zajmuje się malarstwem, tworzy również w technikach graficznych i rysunkowych, wykorzystuje też technikę kolażu.
Na początku lat 90. zaczął malować, jak sam powiedział: "zwyczajne małe obrazki" - oszczędne przedstawienia prostych przedmiotów, ujawniające m.in. fascynacje czystym kolorem i światłem. Obiekty-symbole, jak jajko czy czaszka, zestawione z ubogimi sprzętami życia codziennego zbliżają widza do tajemnic egzystencjalnych.

Artysta w swoich pracach rysunkowych inspirował się dziełami literackimi takich autorów jak: Dante Alighieri, Stanisław Czycz, Stanisław Świątek czy Krzysztof Lipka.
Sztuka Grzegorza Bednarskiego koncentruje się głównie wokół cykli malarskich, takich jak: "Wielki metafizyk" (1981), "Ni mas ni menos" (1984), "Hedonista maluje Ukrzyżowanie" (1998-2002) oraz rysunkowych ("Dom misteriów" (1990) czy "Inferno" (1993-2000)).

Grzegorz Bednarski - wystawy i kolekcje

Grzegorz Bednarski pokazywał swoje prace na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych, m.in. w Krakowie, Lublinie, Radomiu, Warszawie, Bydgoszczy, Poznaniu i Szczecinie.

Obrazy Grzegorza Bednarskiego są częścią licznych kolekcji prywatnych i muzealnych, np. zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie czy Muzeum - Zamek Tarnowskich w Tarnobrzegu.

Artykuły na temat sztuki Grzegorza Bednarskiego:

"Dorobek twórczy Grzegorza Bednarskiego obejmuje kilka serii obrazów oraz rysunków. Charakterystyczne są dla tegoż artysty przede wszystkim zaskakujące zestawieniem przedmiotów martwe natury. Przedstawiają one na przykład akordeon przysłonięty dużą, zwierzęcą czaszką, pod którą znajduje się kalendarzyk oraz czarne rękawiczki ("Martwa natura dla Panasa II"). Często pojawiają się też ziemniaki, przy których leży garnek oraz ludzka czaszka, bądź rzucone niechlujnie prawidła do butów (np. "Martwa natura dla Dadleza IX", "Prawidła, ziemniaki i garnek"). Wszystkie te obrazy są bardzo pesymistyczne w swej wymowie. Możemy odnieść wrażenie, iż zestawienie tych pozornie przypadkowych przedmiotów jest metaforą przemijania, które dotyka nie tylko ludzi, lecz również zwierzęta, a nawet psujące się sprzęty. Przyjrzyjmy się dokładniej wspomnianemu już wyżej dziełu pod tytułem "Prawidła, ziemniaki i garnek". Przedstawia ono zaledwie cztery przedmioty codziennego użytku, które oprócz znanego każdemu, praktycznego znaczenia niosą ze sobą o wiele bardziej symboliczne treści. W lewej części obrazu mamy garnek, a więc naczynie, które posiada co najmniej dwa zawoalowane znaczenia. Z jednej strony symbolizuje on kobiecą seksualność (a więc pośrednio także macierzyństwo i narodziny), z drugiej natomiast oznacza upadek i oddalenie się od Boga, wynikające z grzechu pierworodnego. Można więc założyć, że na obrazie Bednarskiego garnek jest znakiem początku życiowej drogi człowieka, czyli narodzin. Obok naczynia leżą prawidła do butów, które pośrednio symbolizują akt chodzenia. Mogą one stanowić tutaj nawiązanie do biegu życia, tym bardziej, że znajdują się pomiędzy naczyniem, a rosnącym w ziemi ziemniakiem – symbolem śmierci. Tematyka związana z przemijaniem jest tutaj dodatkowo podkreślona przez kształt samego dzieła – obraz jest bowiem prostokątem o dwóch długich ścianach, przez co jednoznacznie kojarzy się z trumną."

~ Nina Kinitz

[źródło: http://www.polskiemuzy.pl; 25 czerwca 2009]

"Malarstwo Grzegorza Bednarskiego konsekwentnie przebiega trzema torami: figuracja, martwa natura i pejzaż. Choć emocjonalne i spirystyczne nasycenie martwych natur wskazuje niewątpliwie na ich doniosłość w malarskim świecie Bednarskiego, to jednak głównie obrazy figuralne, przeważając pod względem liczebności, rozmachu i formatu, wprowadzają przede wszystkim tematyczną rozległość, różnorodność i znamienną wagę znaczeń. W wielkich obrazach sztalugowych Bednarskiego figuracja bardzo często łączy się z rekwizytami typowymi dla martwej natury, przy czym przedstawianie na obrazach przedmioty nabierają symbolicznej wymowy. Wszystkie cykle malarskie, rysunkowe i graficzne Bednarskiego (z których jedne obejmują tylko rysunek, drugie malarstwo sztalugowe, jeszcze inne prace w różnych technikach) skupiają się wokół figury albo wokół działań podmiotowych związanych z przedstawieniami figuralnymi. Niektóre z nich są ściśle związane z tekstami literackimi (Dante, Czycz)."

~ Krzysztof Lipka

[Cyt. za.: idem, Grzegorza Bednarskiego "Figur racje", [w:] Figury i Figuracje, Materiały LIV ogólnopolskiej sesji naukowej Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Lublin 20-22 października 2005, red. M. Kitkowskia-Łysiak, R. Kasperowicz, M. Lachowski, L. Lameński, Warszawa 2006, s. 331.]

Przyjmujemy obrazy Grzegorza Bednarskiego na aukcje sztuki - wycena obrazów, skup i sprzedaż aukcyjna sztuki Grzegorza Bednarskiego.
Jeśli chcą Państwo sprzedać dzieła Grzegorza Bednarskiego, zapraszamy do kontaktu [link].

Zobacz galerię obrazów Grzegorza Bednarskiego w Krakowskim Domu Aukcyjnym [link].

NIEDOSTĘPNE OBRAZY GRZEGORZA BEDNARSKIEGO