KLIMEK Ludwik

Ludwik Klimek urodził się w 1912 roku, zmarł w 1992 roku. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1939 roku wyjechał na stypendium do Paryża, gdzie zaskoczył go wybuch II wojny światowej. Artysta zamieszkał we Francji na stałe. Jeszcze na początku wojny przeniósł się na południe, do Prowansji. Był bacznym obserwatorem natury, jednak nie odtwarzał jej realistycznie. Malował akty, martwe natury, sceny rodzajowe umieszczane w słonecznym krajobrazie Prowansji. Tworzył w technice olejnej. Stosowana przez niego paleta barw cechowała się przewagą ciepłych tonów żółci i czerwieni. W dużej mierze uległ prądom artystycznym XX wieku, przede wszystkim kubizmowi i abstrakcjonizmowi. Prywatnie utrzymywał liczne kontakty z francuską bohemą, przyjaźnił się z Chagallem i Picassem co także nie pozostało bez znaczenia dla rozwoju jego stylu artystycznego. Wraz z francuskim malarzem, Henri Matisse’em założył w 1951 roku Biennale Internationale d’Art de Menton.