Noc hommage a Constant Permeke (2013)

STANISŁAW RODZIŃSKI

Stanisław Rodziński urodził się w 1940 roku, zmarł w 2021 roku. Studiował na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1963 roku obronił dyplom w pracowni Emila Krchy. W tym samym roku Stanisław Rodziński rozpoczął pracę pedagogiczną w Liceum Plastycznym w Krakowie. Od 1968 roku publikował teksty o sztuce. Jego eseje ukazywały się na łamach "Dekady Literackiej", "Tygodnika Powszechnego" i "Znaku". W latach 70. był redaktorem naczelnym "Biuletynu Rady Artystycznej ZPAP". Od 1972 do 1980 Stanisław Rodziński prowadził pracownię malarstwa i rysunku w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu.
Artysta aktywnie uczestniczył w ruchu kultury niezależnej lat 80. Należał do grona sygnatariuszy deklaracji Towarzystwa Kursów Naukowych (tzw. latający uniwersytet). W 1981 roku Stanisław Rodziński powrócił z Wrocławia do Krakowa i rozpoczął pracę pedagogiczną na macierzystej uczelni: początkowo prowadził pracownię malarstwa, w latach 1993-1996 był dziekanem Wydziału Malarstwa, natomiast w okresie od 1996 do 2002 piastował funkcję rektora. Współpracował także z innymi krakowskimi uczelniami: Uniwersytetem Jagiellońskim oraz Uniwersytetem Papieskim im. Jana Pawła II.

Stanisław Rodziński był członkiem Komisji Architektury i Sztuki Sakralnej przy Archidiecezji Krakowskiej. Zajmował się publicystyką i teorią sztuki. Na polskim rynku wydawniczym ukazało się kilka jego publikacji książkowych zawierających teksty o sztuce, np. Sztuka na co dzień i od święta (1999), Obrazy czasu (2001), Mój szkicownik (2005), Autoportret malarza (2012).

Malarstwo Stanisława Rodzińskiego

Stanisław Rodziński tworzył przede wszystkim nastrojowe pejzaże, których stylistyka bliska jest abstrakcji. Stosował w nich ciemną kolorystykę z akcentami nasyconych, żywych kolorów, które ożywiają całą kompozycję. Farbę nanosił cienką warstwą ekspresyjnymi drobnymi pociągnięciami pędzla, które pozostawiają na powierzchni płótna wyraźną fakturę.
Tworzył także kompozycje o tematyce religijnej. Na jego płótnach wielokrotnie pojawia się motyw Piety i Ukrzyżowania. Stanisław Rodziński wykonał kilka realizacji malarskich dla kościołów, były to przede wszystkim Drogi Krzyżowe. Artysta malując sceny z pasji Chrystusa przedstawia uniwersalny problem cierpienia, które w takim samym stopniu dotyczy wszystkich ludzi bez wyjątku. Podkreślał to przesłanie wplatając w malowane sceny Drogi Krzyżowej współczesne postacie (np. mężczyznę z kijem baseballowym w scenie upadku Chrystusa z kościoła w Mistrzejowicach).

Stanisław Rodziński - nagrody

Stanisław Rodziński był stypendystą Polskiego Instytutu Kultury Chrześcijańskiej im. Jana Pawła II w Rzymie (1985) oraz Fundacji Janineum w Wiedniu (1994). Był laureatem wielu nagród i wyróżnień, m.in. Złotego Medalu Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (1977), Złotej Odznaki Związku Polskich Artystów Plastyków (1978), Nagrody Miasta Krakowa (1981), Nagrody Muzeum Archidiecezji Warszawskiej (1985), Nagrody Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego (1988), Nagrody im. Witolda Wojtkiewicza (2007), Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego (2011) czy Medalu Papieskiej Rady ds. Kultury "Per Artem ad Deum" (2013). Otrzymał najwyższe odznaczenia państwowe: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za pracę artystyczną i eseistykę.

Wybrane wystawy indywidualne Stanisława Rodzińskiego:

1964 - Galeria Pegaz, Zakopane;
1965 - Galeria ZPAP (obecnie Pryzmat), Kraków;
1966 - BWA, Nowy Sącz;
1967 - TPSP, Warszawa, Galeria Arkady, Kraków;
1990/1991 - BWA w Krakowie/BWA w Olsztynie/BWA w Toruniu;
1992 - Instytut Polski w Paryżu;
1992 - Galeria u Jezuitów w Poznaniu;
1993 - Krakowska Galerii;
1995 - Galeria Kordegarda.

Wybrane wystawy zbiorowe Stanisława Rodzińskiego:

1991 - Cóż po artyście w czasie marnym..., Galeria Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa;
1991 - Triennale Stuki Sacrum w Częstochowie,
1994 - 44 polskich malarzy współczesnych wobec Matejki;
1994- 175 lat ASP w Krakowie, Ronneby, Szwecja;
1994 - "Ars pro Natura", Stuttgart;
1996 - 16. Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin;
1996 - Jubileuszowa wystawa ASP, Kraków;
1996 - "Andrzej Wajda. To lubię", Pałac Sztuki, Kraków.
1978 - Kolor w malarstwie polskim XIX i XX w., Poznań;
2002 - Wielki Tydzień, Motyw pasyjny w sztuce polskiej XIX i XX w. Muzeum Literatury, Warszawa;
2003 - Sol Invictus, (Malarstwo a chrześcijaństwo we współczesnej sztuce polskiej), Katowice;
2005 - Pamięć i uczestnictwo, wystawa w XXV rocznice Solidarności, Muzeum Narodowe, Gdańsk;
2006 - Współczesna polska sztuka sakralna, Galeria Polskiej Sztuki Sakralnej, "Dom Praczki", Kielce;
2006 - Sztuka stanu wojennego, Muzeum Narodowe, Wrocław;
2007 - Obrazy w kolekcji Muzeum w Radomiu, Radom - Muzeum.

Artykuły na temat Stanisława Rodzińskiego:

"Malarz Rodziński jest religijnym egzystencjalistą, bliżej mu do Kierkegaarda i Brandstaettera niż do Newmana, Eliota czy nawet Nowosielskiego. Powiązania realistyczno-analityczne w myśli filozoficznej jak i plastycznej są artyście chyba obce. Widzenie wszystkiego poprzez pewien obraz, w którym cierpienie jawi się jako siła wciągająca, będąca przede wszystkim wizją Przemienienia przezwyciężającą tragedię jest osią twórczości Rodzińskiego. Mieści się on zarazem w jednej i drugiej tradycji. To cecha najbardziej charakterystyczna dla mocnych, gwałtownych, emocjonalnych i bardzo indywidualnych obrazów Rodzińskiego. Już od pierwszych Piet, Ukrzyżowań czy innych obrazów z tematami religijnymi, Rodziński wypracował sobie własny styl będący indywidualnym rysem wynikającym z determinacji czasu i otoczenia."

~ Grzegorz Bednarski
Stanisław Rodziński, Malarstwo Nagroda Okręgu Krakowskiego ZPAP im. Witolda Wojtkiewicza, Związek Polskich Artystów Plastyków Okręg Krakowski, Kraków, ul. Łobzowska 3, s. 16.

"W swoim kształtowaniu pejzażu Rodziński wiele zawdzięcza twórczości Nicolas De Staela: w bardzo osobisty sposób potrafił przetransportować pamięć tamtych gwałtownych, syntetyczną plamą barwną budowanych odcisków widzialności, we własną, liryczną, z nutą tragizmu, wizję pejzażu. Ten pejzaż - znak doznania - ma u Rodzińskiego nośność malarskiej metafory: i wówczas, gdy malarz, któremu zawsze bliski był obszar rosyjskiej kultury i rosyjskiego losu, maluje dedykowaną Herlingowi Gruzińskiemu Północ, lodowato-szarą, ze zgrzebno-złowrogą sylwetą largowej "wyszki" i kiedy maluje Miasto z prostym jak ideogram, czarno obwiedzionym kształtem domu na tle nieba o czerni zakłóconej i rozmytej jasnością świateł tężejących w brutalnie różowy gęsty opar (...)

~ Joanna Pollakówna
O wystawie w Kordegardzie, "Tygodnik Powszechny", Warszawa, grudzień 1994. [za: Stanisław Rodziński, Malarstwo Nagroda Okręgu Krakowskiego ZPAP im. Witolda Wojtkiewicza, Związek Polskich Artystów Plastyków Okręg Krakowski, Kraków, ul. Łobzowska 3, s. 16.]

Przyjmujemy obrazy Stanisława Rodzińskiego na aukcje sztuki - wycena obrazów, skup i sprzedaż aukcyjna sztuki Stanisława Rodzińskiego.
Jeśli chcą Państwo sprzedać dzieła Stanisława Rodzińskiego, zapraszamy do kontaktu [link].

Zobacz galerię obrazów Stanisława Rodzińskiego w Krakowskim Domu Aukcyjnym [link].

NIEDOSTĘPNE OBRAZY STANISŁAWA RODZIŃSKIEGO