GAŁKOWSKI Stefan

STEFAN GAŁKOWSKI - NOTA BIOGRAFICZNA

Stefan Gałkowski urodził się w 1912 roku w Warszawie, zmarł w 1984 roku w Krakowie. Studiował na Wydziale Malarstwa w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Mieczysława Kotarbińskiego, dyplom otrzymał w 1934 roku. Dwa lata później rozpoczął kolejne studia na macierzystej uczelni, tym razem na kierunku architektura wnętrz. W 1937 roku został laureatem stypendium Funduszu Kultury Narodowej, dzięki któremu odwiedził Francję oraz Włochy. W 1939 roku został członkiem Bloku Zawodowych Polskich Artystów Plastyków.
Po II wojnie światowej wyjechał do Krakowa, gdzie rozpoczął pracę jako wykładowca na ASP, w 1956 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. W 1965 roku został Kierownikiem Katedry Gobelinu funkcjonującej na Wydziale Malarstwa.
W 1978 roku Stefan Gałkowski został odznaczony Nagrodą Miasta Krakowa.

Główną domeną twórczości Stefana Gałkowskiego był gobelin i tkanina artystyczna, dzięki której zyskał popularność w całej Europie. Jego dzieła zdobią m.in. Buckingham Palace w Londynie oraz siedzibę ONZ, znajdują się również w królewskich kolekcjach Szwecji i Belgii. Swoje tkaniny tworzył i tkał razem z żoną, artystką Heleną Gałkowską. Gobeliny wykonywane przez malarza wypełniały zwykle stylizowane, uproszczone motywy figuratywne komponowane w dekoracyjne wzory.
Artysta zajmował się również ilustracją, plakatem, malarstwem sztalugowym i rysunkiem, malował pejzaże, portrety, obrazy o tematyce religijnej oraz martwe natury. Wykorzystywał technikę olejną i akwarelową. W większości prac głównym środkiem wyrazu artysty była silna, wyraźna linia obrysowująca kontury ukazywanych elementów, chociaż w dorobku malarza można odnaleźć również kompozycje tworzone wyłącznie za pomocą plamy barwnej.
W obrazach religijnych Stefana Gałkowskiego wyczuwalna jest inspiracja artysty sztuką bizantyjską i malarstwem ikonowym.