SZYMANOWSKI Wacław
| Tytuł: | Juliusz Słowacki |
| Technika: | brąz |
| Wymiary: | 40 x 40 x 21 cm |
| Uwagi: | Sygnowany z tyłu podstawy: "W. Szymanowski" Opisany na podstawie: "4/6 M" Na podstawie inskrypcja z fragmentem Pieśni III poematu Juliusza Słowackiego "Beniowski": "Żeby też jedna pierś była zrobiona | Nie podług miary krawca lecz Fidiasza! | Żeby też jedna pierś jak pierś Memnona | Żeby też jedna! | Beniowski Pieśń III" OPIS PRACY: Wacław Szymanowski – wybitny, ceniony również w Paryżu artysta rzeźbiarz, zasłynął przede wszystkim jako autor projektów pomnikowych rzeźb wybitnych postaci sztuki polskiego romantyzmu – Fryderyka Chopina, Artura Grottgera, Adama Mickiewicza czy właśnie Juliusza Słowackiego. W 1909 roku artysta pracował nad projektem pomnika autora Kordiana, który miał stanąć w Krzemieńcu (ob. Ukraina) – rodzinnym mieście poety, z okazji 100. rocznicy jego urodzin. Projekt został ukończony w czerwcu 1909 roku. Mniej więcej w tym okresie powstała naturalnych rozmiarów rzeźba gipsowa (obecnie uważana za zaginioną) wystawiana m.in. w TZSP w Warszawie (1909) czy na ekspozycji Wiener Secession w Wiedniu (1911-1912) oraz seria kameralnych rozmiarów odlewów brązowych głównego elementu pomnika, tj. ukazanej w pozie zamyślenia postaci Juliusza Słowackiego w płaszczu poety-wieszcza narodowego. Wielkoformatowy monument został postawiony na początku drugiej dekady XX wieku w kościele pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Krzemieńcu. Sama pełnoplastyczna figura poety w ostatecznym dziele sztuki uzupełniona została o alegoryczną, płaskorzeźbioną postać Króla-Ducha, zaczerpniętą z poematu wieszcza (patrz niżej). Projekt pomnika Juliusza Słowackiego wyróżnia się na tle pozostałych koncepcji wizerunków polskich romantyków gładką, polerowaną fakturą oraz statyką kompozycji. W swoich rzeźbach Wacław Szymanowski unaoczniał swoje odczucia względem dorobku danej osoby właśnie poprzez opracowanie formalne dzieł. Swoisty "klasycyzm" i spokój obecny w rzeźbie koresponduje zapewne ze sposobem odbioru poezji Juliusza Słowackiego przez autora koncepcji pomnika. Oferowana na aukcji rzeźba została odlana w edycji sześciu egzemplarzy. Dzieła o podobnych wymiarach znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Krakowie oraz Muzeum Literatury w Warszawie, w katalogach nie pojawiają się jednak informacje o obecności numeru edycji na podstawie. Gipsowe odlewy projektu pomnika Juliusza Słowackiego znajdują się natomiast w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie oraz Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Więcej o projekcie pomnika Juliusza Słowackiego zob. m.in. Wacław Szymanowski (1859-1930). Katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Warszawie, czerwiec-lipiec 1981, oprac. H. Kotkowska-Bareja, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1981, s. 18-19, 29, 63-64.
PRACA NIEDOSTĘPNA |
 | |
WACŁAW SZYMANOWSKI
Wacław Szymanowski, fotografia z 1896 roku, Muzeum Narodowe w Warszawie
Fot. Zakład fotograficzny Kostka i Mulert, Warszawa
[Źródło: Cyfrowe MNW]
Wacław Szymanowski urodził się w 1859 roku w Warszawie, zmarł tamże w 1930 roku. Swoją edukację artystyczną rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej. W 1875 roku wyjechał do Paryża, gdzie do 1879 roku studiował rzeźbę w École des Beaux-Arts oraz w pracowni Cypriana Godebskiego.
W latach 1880-1882 przebywał w Monachium, uzupełniając swoje wykształcenie artystyczne studiując malarstwo w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych.
Już kilka lat później, w połowie lat 80., Wacław Szymanowski odrzucił jednak malarstwo, by poświęcić cały swój czas twórczości rzeźbiarskiej. W tym czasie przebywał w Paryżu, do kraju powrócił w 1905 roku i osiadł w Krakowie, gdzie mieszkał aż do 1928 roku.
Ostatnie dwa lata życia Wacław Szymanowski spędził w rodzinnej Warszawie.
Malarstwo Wacława Szymanowskiego
W stosunkowo krótko trwającym epizodzie malarskim Wacław Szymanowski podejmował przede wszystkim tematykę charakterystyczną dla malarzy-realistów związanych z Akademią Sztuk Pięknych w Monachium. Wśród ukazywanych przez artystę motywów pojawiają się zatem m.in. sceny z życia wsi, najchętniej huculskich, przedstawienia wnętrz chat i portrety chłopów, zwykle, choć nie zawsze, sytuowane w kontekście rodzajowym, np. przy obieraniu warzyw czy grze na instrumencie.
Do malarstwa Wacław Szymanowski powracał sporadycznie także po 1885 roku, stosunkowo dużo prac malarskich powstało jeszcze w latach 1914-1919. Późniejsze obrazy Wacława Szymanowskiego cechują się rozjaśnioną, niemal pastelową gamą barwną, większą dynamiką przedstawień oraz wplataniem w kompozycje elementów nawiązujących do młodopolskiego symbolizmu.
Wacław Szymanowski na tle pomnika Fryderyka Chopina, fotografia z ok. 1930 roku
[Źródło: NAC]
Rzeźba Wacława Szymanowskiego
Rzeźba była dziedziną, w której najbardziej spełniał się artystycznie wszechstronnie wykształcony Wacław Szymanowski. Artysta tworzył zarówno figury o charakterze kameralnym, jak i monumentalne rzeźby pomnikowe, Wacław Szymanowski jest autorem m.in. pomnika Fryderyka Chopina w Łazienkach w Warszawie czy Artura Grottgera na Plantach w Krakowie.
W rzeźbiarstwie Wacław Szymanowski wykorzystywał zróżnicowane materiały, np. gips, tworzył rzeźby w drewnie i marmurze, a także odlewy brązowe.
Formalnie w rzeźbach Wacława Szymanowskiego wyraźnie uwidaczniają się wpływy secesji oraz symbolizmu, przejawia się również inspiracja twórczością Augusta Rodina. W kompozycjach dominuje giętka, ekspresyjna linia falista. Dynamizm rzeźb artysta podkreślał dodatkowo asymetrycznym układem oraz ujmowaniem elementów przedstawienia jak gdyby oddanym podmuchom silnego wiatru.
Swoje ekspresyjne rzeźby Wacław Szymanowski często wzbogacał o treści symboliczne uzupełniając kompozycje figurami alegorycznymi czy przedstawiając bohaterów w dramatyczny, teatralny sposób, np. podczas wizji (por. "Mickiewicz po improwizacji" (1898), Muzeum Narodowe w Krakowie).
Wacław Szymanowski - wystawy i nagrody
Wacław Szymanowski eksponował swoje prace – zarówno obrazy, jak i rzeźby, na wystawach w kraju i za granicą, niejednokrotnie zdobywając nagrody i wyróżnienia, m.in. złoty medal na Wystawie Powszechnej w Paryżu (1889).
W 1923 roku Wacław Szymanowski został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Obrazy i rzeźby Wacława Szymanowskiego znajdują się w licznych kolekcjach muzealnych, np. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Warszawie czy Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie.
Wacław Szymanowski o swojej sztuce:
"I myślę, że część mojego artystycznego wysiłku, jaki tu wystawiam – a który czy dobry, czy zły, ma jedną tylko właściwość pewną, że jest szczery i związany dążnością nie zawsze świadomą ale jednolitą – że ten wysiłek mój będzie napewno, jeśli nie całkiem zrozumiany z mojej, albo z cudzej winy, to napewno będzie odczuty, bo gdy wyrwiemy się choć na krótko z szarych i smutnych chwil bieżącego życia i ciężkiej codziennej walki, znajdziemy wszyscy w sobie jedno wspólne dążenie, łączące nas, a to dążenie było podkładem, pobudką i całą wewnętrzną siłą mojej pracy.
[…]
Tem jest umiłowanie ziemi, na której się urodziliśmy, przeszłości naszej wspólnej i chęć kroczenia w zakrytą nam przyszłość razem i jednolicie."
~ Wacław Szymanowski (pisownia oryginalna)
Za: Słowo wstępne, [w:] Katalog wystawy zbiorowej rzeźb i obrazów Wacława Szymanowskiego w Muzeum Wielkopolskim w Poznaniu, Poznań 1920, s. 3-4.
Przyjmujemy obrazy i rzeźby Wacława Szymanowskiego na aukcje sztuki - wycena obrazów, skup i sprzedaż aukcyjna sztuki Wacława Szymanowskiego.
Jeśli chcą Państwo sprzedać dzieła Wacława Szymanowskiego, zapraszamy do kontaktu [link].
Zobacz galerię prac Wacława Szymanowskiego w Krakowskim Domu Aukcyjnym [link].
NIEDOSTĘPNE RZEŹBY WACŁAWA SZYMANOWSKIEGO
