KAMIŃSKI Ignacy

IGNACY KAMIŃSKI - NOTA BIOGRAFICZNA

Ignacy Kamiński urodził się w 1883 roku w Gledzianówku, zmarł w 1974 roku w Oraczewie. Był artystą ludowym związanym z Oraczewem (ziemia łęczycka). Prowadził gospodarstwo rolne, wcześniej trudnił się innymi pracami, np. gońca, woźnego czy robotnika w cegielni. Służył też w wojsku carskim w Armenii. Nie ukończył żadnej szkoły, ale był kształcony przez ojca. Jako osoba głodna wiedzy, dużo czytał, interesował się historią, polityką oraz agrotechniką. W 1919 roku został wybrany posłem na Sejm Ustawodawczy z ramienia Związku Ludowo-Narodowego. Działał w Stowarzyszeniu Robotników Chrześcijańskich, był członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej, Stowarzyszenia Spożywczego "Mazur", Komisji Rolnej i prezesem Kółka Rolniczego "Postęp".

Ignacy Kamiński, choć w dzieciństwie niekiedy strugał figurki ludzi i zwierząt, rzeźbić zaczął późno, w wieku ponad 70 lat. Wykonywał polichromowane rzeźby z drewna, które były w owych czasach niezwykle interesujące pod względem tematycznym, gdyż artysta poruszał w nich najczęściej wątki z regionalnych legend i wierzeń, nierzadko ukazując wątki demonologiczne, zwykle diabły i zmory, demony. Poza tym, ale rzadko, ukazywał świętych, księży, a także postacie historyczne związane z zainteresowaniami rzeźbiarza, m.in. żołnierzy Armii Krajowej. Niekiedy rzeźbił też zwierzęta. Prace Ignacego Kamińskiego wykonywane były w przeróżnych rozmiarach – od niewielkich figurek, po niemal rzeczywistych wymiarów rzeźby.

Prace Ignacego Kamińskiego znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych i muzealnych w Polsce, m.in. w zbiorach Muzeum Etnograficznego w Krakowie, Muzeum w Łęczycy oraz Muzeum Etnograficznego w Toruniu.

NIEDOSTĘPNE RZEŹBY IGNACEGO KAMIŃSKIEGO