KUSKOWSKI Stanisław

STANISŁAW KUSKOWSKI

Stanisław Kuskowski urodził się w 1941 roku w Nowym Sączu, zmarł w 1995 roku. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Zygmunta Radnickiego następnie Hanny Rudzkiej-Cybisowej. Dyplom obronił w 1967 roku.
Od 1966 roku mieszkał w Nowym Targu. Stanisław Kuskowski był nauczycielem rysunku w Technikum Skórzanym i Liceum Ogólnokształcącym w Nowym Targu. Malarz w latach 1977-1981 sprawował opiekę nad malarzami amatorami z Nowego Targu i Zakopanego.

Stanisław Kuskowski - wystawy i kolekcje

Stanisław Kuskowski dwukrotnie otrzymał stypendium Ministra Kultury i Sztuki (1974 i 1979). Wielokrotnie był jurorem w ogólnopolskich konkursach plastycznych, m.in. Bielskiej Jesieni, Prezentacji Portretu Współczesnego w Radomiu i Ogólnopolskiego Konkursu Pasteli w Nowym Sączu. W 1983 roku Stanisław Kuskowski otrzymał nagrodę I stopnia w dziedzinie plastyki za twórczość artystyczną.
Artysta brał udział w ponad pięćdziesięciu wystawach indywidualnych, prezentował np. w Krakowie, Łodzi, Nowym Sączu, Zamościu, Kielcach, Kaliszu, Poznaniu, Ustce i Zakopanem. W 2015 roku w naszej Galerii Sztuki ATTIS odbyła się monograficzna wystawa Stanisława Kuskowskiego "Siła przebicia".

Prace Stanisława Kuskowskiego znajdują się w wielu instytucjach m.in. w kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Okręgowym w Nowym Sączu i Muzeum Okręgowym w Koszalinie, Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku, Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu, Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem, Muzeum Towarzystwa "Zachęta" w Katowicach.

Wybrane nagrody i wyróżnienia Stanisława Kuskowskiego:

1974 - XII Ogólnopolski Konkurs malarstwa "Bielska Jesień", Bielsko Biała - medal brązowy;
1974 - Stypendium z Funduszu Rozwoju Twórczości Plastycznej MKiS;
1976 - VIII Festiwal Malarstwa Współczesnego, Szczecin - nagroda Towarzystwa Przyjaciół Szczecina;
1977 - IV Ogólnopolski Konkurs Malarstwa im. J. Spychalskiego, Poznań - II nagroda;
1977 - XV Ogólnopolski Konkurs Malarstwa "Bielska Jesień", Bielsko-Biała
1977 - "Srebrna Paleta" - nagroda specjalna, medal złoty oraz nagroda Ministerstwa Kultury i Sztuki;
1978 - Ogólnopolski Konkurs Malarstwa im. J. Spychalskiego, Poznań - III nagroda;
1978 - XVI Ogólnopolski Konkurs Malarstwa "Bielska Jesień", Bielsko-Biała - medal srebrny oraz nagroda Ministerstwa Kultury i Sztuki;
1978 - IX Festiwal Malarstwa Współczesnego, Szczecin - nagroda honorowa;
1978 - Ogólnopolska Wystawa "400 dzieł na 400-lecie Zakopanego", Zakopane - II nagroda;
1979 - 33 Ogólnopolski Salon Zimowy, Radom - II nagroda;
1980 - X Festiwal malarstwa Współczesnego, Szczecin - nagroda Prezydenta Miasta Szczecin;
1980 - 34 Ogólnopolski Salon Zimowy, Radom - III nagroda;
1980 - Ogólnopolski Konkurs o "Złota lamkę górniczą", Wałbrzych - III nagroda;
1980 - Stypendium z funduszu Rozwoju Twórczości Plastycznej MKiS;
1981 - Nagroda "Gazety Południowej", "Za mądrość i dobrą robotę";
1983 - Nagroda I stopnia w dziedzinie plastyki za twórczość artystyczną i działalność kulturalną w województwie nowosądeckim.

Stanisław Kuskowski o sztuce:

"[...] nie widziałem siebie w roli artysty, miałem tylko ambicje, żeby spróbować – może podołam, może się uda. Jedno, co było pewne, to łatwość rysowania. Z tym darem trafiłem do pani Ritter, wspaniałej malarki, trochę zapomnianej odsuniętej na boczny tor. Studiowała w Paryżu, była członkinią Grupy Krakowskiej, malowała miedzy innymi piękne, subtelne pejzaże Nowego Sącza. W takim miasteczku trudno było, abym do niej nie trafił. Oglądała oceniała moje prace, doradzała. To ona właśnie zasugerowała mi drogę na Akademię. [...] jeżeli chodzi o kolor, to nie boję się nikogo. Wiem, co, jak i dlaczego jest zrobione, wiem, że to jest po prostu rzetelne, i to jest dla mnie wielką frajdą. [...] jestem urzeczony każdym zobaczeniem nowej sytuacji kolorystycznej. To mi się koduje i objawia w momencie ogromnego napięcia emocjonalnego. Ten właśnie moment usiłuję zinterpretować na płótnie [...] dla mnie każdy mój obraz jest pejzażem. To jest moje widzenie świata, moja propozycja pokazania romantyczno-lirycznego, poetyckiego polskiego pejzażu. Niekiedy ukazuję go w sytuacji skrajnej, w stanie zagrożenia. [...] nie pokazuję natury, nie poprawiam jej, biorę z niej światło rozpylające barwy."

[Cyt. za: tekst w katalogu: Stanisław Kuskowski "Malarstwo", Wydawnictwo Fundacji im. Stanisława Kuskowskiego, 1996.]

Artykuły na temat Stanisława Kuskowskiego:

"Kuskowski należy zatem do wielkiej rodziny "malarzy światła", formacji występującej tylko w Europie, od średniowiecznych witraży poczynając, poprzez wymienionych artystów, a na Turnerze i impresjonistach kończąc. Studiował też, z własnego wyboru, w pracowniach Zygmunta Radnickiego i Hanny Rudzkiej-Cybisowej. Należy podkreślić raz jeszcze z własnego wyboru, bo wówczas, w latach 60 już student mógł, dawnym i dobrym obyczajem, wybrać sobie mistrza i preceptora, by pod jego okiem rozwijać i doskonalić wrodzone skłonności. Tym bardziej mógł to zrobić student tak utalentowany i sympatyczny, jak Kuskowski. [...] Niewiele jest słońca i pogody w pejzażach Kuskowskiego. Jedynym narzucającym się nieustannie terminem czy też przymiotnikiem raczej, jest słowo – rozdarty. Pejzaż Kuskowskiego, jego pejzaż wewnętrzny jest rozdarty, więc dramatyczny w najbardziej bolesnym rozumieniu tego słowa. Gdyż Kuskowski jest człowiekiem złożonym. Bardzo złożonym nawet. Smutne, niemal sieroce dzieciństwo w cieniu zaborczej osobowości matki, gruźlica leczona daleko od domu, nieustanna tułaczka po bliższej i dalszej rodzinie, nieustanne stawianie przed oczy wrażliwego chłopca niedościgłego wzorca do naśladowania w osobie kuzyna – kopalni cnót wszelkich – bo nie pije, bo nie pali, bo żonę na jedną [...] Obsesyjna wręcz chęć okiełzania jego żywiołowej natury i takiegoż temperamentu doprowadziły do buntu, lecz głębokiego poczucia winy. To – do poczucia zagrożenia, zaś to, w połączeniu z wielką łatwością do ludzi i nawiązywaniu kontaktów oraz wrodzoną hojnością – do nie zawsze najlepszego towarzystwa, a wiadomo, co to w artystycznym świadku oznacza. Kuskowski balansował więc jakby – podobnie, jak tylu, tylu wybitnych, więc tym samym nadwrażliwych artystów – na huśtawce nastrojów oscylujących od euforii po skrajny pesymizm, z rosnącą przewagą tego ostatniego. Z tej zapewne przyczyny artysta, należący wszak do pokolenia znającego wojnę już tylko z opowieści, wybrał za temat swych pierwszych dzieł lub nawet szerzej – za oś, wokół obracała się cała jego sztuka, i kanwę, którą wypełniał żywą malarską tkanką – martyrologię. W sensie pojęciowym raczej, niż przedmiotowym. Wybrał więc makabrę wojny, lecz niesiony przez nią ból, nie jej dynamikę, lecz napięcie. I strach, i grozę, i poczucie wielkiej, niezawinionej krzywdy, która każda wojna jest przesycona. Wszystko więc, oprócz chęci rewanżu, chęci czynienia krzywdy.

Postimpresjonizm w swej klasycznej już, czy też raczej zakademizowanej postaci i doprowadzonej do akademickiej doskonałości formie, do tych celów się nie nadawał, ba, był wręcz ich zaprzeczeniem. Rozłożyste drzewo "sztuki świata" dysponowało jednak innymi rozwiązaniami. Tymi stosowanymi przez barok jego tenebrystów potrafiący z kontrastu światła i cienia wydobyć bogactwo uczuć, całą gamę nastrojów. Do tej sztuki "wielkiego malarstwa", "granda pittura", pełnego rozmachu, lecz i wytworności, nawiązał Kuskowski. Wziął z niego to, co najważniejsze: nie powierzchowną formę zatem, lecz istotę. To, że za pomocą bardzo skromnych środków, można uzyskać niezwykle bogate i różnorodne efekty. Że więc racje miał Picasso, mówiąc: "naprawdę, maluje się niewielką ilością kolorów. Wrażenie, że jest ich wiele, wywołuje ich właściwe rozmieszczenie na płaszczyźnie".

~ Jerzy Madeyski

[Cyt. za: Stanisław Kuskowski "Malarstwo", Wydawnictwo Fundacji im. Stanisława Kuskowskiego, 1996. s. 33-37.]

"Mrok laserunku pokrywa obrazy Stanisława Kuskowskiego, który romantycznym światłem, sekretne kolory na nich rozpyla. Kreuje - Stimmung. Sztymung - zapewne lamp naftowych w Galicji zrodzonych, refleks. Sztymung - bliski, w Galicji zrodzonym. A zapewne bliski i tym, których serce czułe gusła swe gotuje w malarstwie, tajemnych guseł pełnym."

~ Tadeusz Brzozowski

[Cyt. za: Stanisław Kuskowski "Malarstwo", Wydawnictwo Fundacji im. Stanisława Kuskowskiego, 1996, s. 7.]

Przyjmujemy obrazy Stanisława Kuskowskiego na aukcje sztuki - wycena obrazów, skup i sprzedaż aukcyjna sztuki Stanisława Kuskowskiego.
Jeśli chcą Państwo sprzedać dzieła Stanisława Kuskowskiego, zapraszamy do kontaktu [link].

Zobacz galerię obrazów Stanisława Kuskowskiego w Krakowskim Domu Aukcyjnym [link].

NIEDOSTĘPNE OBRAZY STANISŁAWA KUSKOWSKIEGO