PĘKSOWA Ewelina

OPIS PRACY:
W swojej twórczości Ewelina Pęksowa często podejmowała tematykę religijną, malowała Madonny, anioły, postacie świętych i sceny biblijne. Samodzielnie ukształtowała swój indywidualny styl, który czerpał inspiracje z dawnego malarstwa ludowego. Artystka w fantazyjny sposób interpretowała tradycyjne tematy, ukazując je w nowy i innowacyjny sposób.
Podejmując starotestamentowy motyw wygnania z Raju, malarka stworzyła kompozycję, w której znana ikonografia została przetworzona w zupełnie nową formę. Artystka ukazała postacie i elementy tradycyjnie związane z tym tematem, jednak to nie Adam i Ewa stanowią główny element całości, lecz monumentalny anioł będący reprezentację boskiej siły. Ta niebiańska istota staje tutaj pomiędzy wężem-szatanem, a przestraszoną parą ludzi, broniąc jak gdyby tych ostatnich przed złem, na co wskazuje miecz przebijający ciało syczącego węża. Dzięki takiemu przedstawieniu biblijna historia tragedii i upadku człowieka zyskuje wydźwięk pozytywny, staje się źródłem nadziei, głosi chwałę Boga, który przez swoich wysłanników stara się ochronić ludzkość przed siłami zła. Wiara w boską dobroć i przychylność aniołów, zwłaszcza w kontekście Anioła Stróża, jest częsta w religijności duchowej, jednak ujęcie tematu w tak nietypowy sposób świadczy o ogromnej inwencji twórczej, która cechowała Ewelinę Pęksową.
Formalnie w pracy są obecne charakterystyczne dla artystki środki artystycznego wyrazu, takie jak delikatny, cienki kontur, nasycona płaska plama barwna i ceniona wśród kolekcjonerów obecność złotej farby.