JABŁOŃSKI Mieszko

OPIS PRACY:
Mieszko Jabłoński był działającym w Krakowie malarzem, który w swojej twórczości czerpał z doświadczeń koloryzmu. Praca przedstawia autoportret artysty, który z pędzlem w dłoni i zapaloną fajką w ustach spogląda w bogato oprawione w komunienkową inkrustowaną ramę lustro. Pierwszy plan jest wypełniony licznymi przedmiotami, wśród których znajdują się zapałki, kieliszek, karafka i bukiet kwiatów. W tle z kolei można dostrzec wielobarwne pomieszczenie. Na uwagę zasługuje zabieg polegający na ukazaniu na pierwszym planie dłoni artysty, która również jest widoczna w lustrzanym odbiciu.
Taki sposób budowania kompozycji był już obecny od czasów nowożytnych, kiedy to artyści ukazywali siebie wraz z lustrem, w którym było widoczny był ich wizerunek. Jednak typ autoportretu z lustrem, w którym odbija się wnętrze pracowni lub własnego domu zyskał szczególną popularność dopiero w 1 połowie XX wieku. Obraz Mieszka Jabłońskiego zarówno pod względem kompozycyjnym, jak i kolorystycznej maestrii wpisuje się w tendencje panujące w owym czasie w krakowskim środowisku artystycznym.