KOTSIS Aleksander

ALEKSANDER KOTSIS - NOTA BIOGRAFICZNA

Aleksander Kotsis urodził się w 1836 roku w Ludwinowie, zmarł w 1877 roku w Podgórzu (obecnie Kraków). Artysta był związany z Krakowem. Jest uważany za prekursora realizmu w malarstwie polskim. W latach 1850-1860 uczył się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Wojciecha Kornelego Stattlera, Władysława Łuszczkiewicza i Aleksandra Płonczyńskiego. Do 1862 roku przebywał na stypendium w Wiedniu. Po powrocie do Krakowa związał się z grupą patriotycznie nastawionych twórców skupionych przy pracowni Parysa Filippiego. W 1866 roku malarz otrzymał kolejne stypendium, dzięki któremu wyjechał do Warszawy, a następnie do Paryża i Brukseli.
Po powrocie w rodzinne strony dużo pracował, często wyjeżdżał w Tatry i malował górskie pejzaże i sceny rodzajowe z życia górali. Chociaż debiut wystawienniczy Aleksandra Kotsisa miał miejsce w 1857 roku w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, to artysta najwięcej wystawiał właśnie od lat 60. - m.in. w TPSP we Lwowie, TZSP w Warszawie, a także za granicą, np. w Wiedniu i Berlinie.
Lata 1871-1875 Aleksander Kotsis spędził głównie w Monachium, tam też został członkiem Kunstvereinu i kilkakrotnie brał udział w wystawach stowarzyszenia.
Następnie artysta powrócił do Podgórza, jednak w wyniku rozwijającej się choroby mózgu nie był już w stanie pracować. Zmarł dwa lata później.

Aleksander Kotsis współpracował z wieloma cenionymi polskimi artystami, np. z Antonim Kozakiewiczem, Franciszkiem Streittem czy Józefem Szermentowskim. Zajmował się przede wszystkim malarstwem sztalugowym, rzadziej monumentalnym (w latach 1862-1864 współpracował przy realizacji polichromii w kościele Misjonarzy w Krakowie). W swojej twórczości najczęściej podejmował tematykę rodzajową związaną z chłopską codziennością w podkrakowskich i podhalańskich wsiach. Sam Aleksander Kotsis wywodził się właśnie z takiego środowiska, dlatego jego prace pokazują życie chłopów prawdziwie, niekiedy wręcz brutalnie ("Matula pomarli", "Ostatnia chudoba"). Często malował również psychologiczne portrety i sceny z dziećmi, rzadziej, zapewne pod wpływem inspiracji sztuką Artura Grottgera, obrazy patriotyczne ukazujące przede wszystkim wydarzenia powstania styczniowego. Jego ulubioną tematyką były pejzaże tatrzańskie.
Aleksander Kotsis tworzył w technice olejnej. Artysta tworzył w technice olejnej. Stosował szerokie spektrum przygaszonych barw, które w połączeniu z rozmywającym się konturem tworzą wrażenie swoistego zamglenia i budują nastrój melancholii.

NIEDOSTĘPNE PRACE ARTYSTY