Pływający (1999)

LUDWIK STASIAK

Ludwik Stasiak, "Autoportret"
[źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe]

Ludwik Stasiak urodził się 13 sierpnia 1858 roku, zmarł 3 grudnia 1924 roku w Bochni. Ukończył historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1879-1886 studiował malarstwo u Jana Matejki, Floriana Cynka i Izydora Jabłońskiego w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Naukę kontynuował od 1886 roku w Wiedniu pod okiem Augusta Eisenmengera, a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium w pracowniach Alexandra Wagnera i Aleksandra Liezen-Mayera.
Malarz w latach 90. XIX stulecia ponownie odwiedził Wiedeń oraz Monachium, po czym na stałe osiadł w rodzinnej Bochni.

Artysta angażował się w działalność społeczną i publiczną. Był członkiem Komisji Rewindykacyjnej Dzieł Sztuki oraz Związku Powszechnego Artystów Polskich. Obracał się w środowisku artystycznym, jego przyjaciółmi byli m.in. Jacek Malczewski, Wincenty Wodzinowski, Włodzimierz Tetmajer i Władysław Skoczylas.

Swoją działalność artystyczną dzielił z karierą literacką. Poza wymienianymi niżej publikacjami naukowymi dotyczącymi życia i twórczości Wita Stwosza Ludwik Stasiak pisał powieści historyczne, baśnie, utwory sceniczne. Współpracował także z pismami, takimi jak "Tygodnik Illustrowany", "Bluszcz", "Biesiada Literacka".

Malarstwo Ludwika Stasiaka

Ludwik Stasiak, wychowany w robotniczej rodzinie górniczej o góralskich korzeniach, często utrwalał wspomnienia z dzieciństwa. Malował obrazy o tematyce ludowej, które w idylliczny sposób przedstawiały życie oraz tradycje polskiej wsi. Jednym z jego ulubionych tematów były także pejzaże ukazujące typowo polskie ogrody, zarośnięte przez gąszcze lilii, ostróżek, malw i irysów.

Malarz był zafascynowany średniowieczem, pod wpływem osobowości twórczej Jana Matejki zainteresował się nurtem historycznym w malarstwie. Studiował życiorys i twórczość Wita Stwosza. Swoją wiedzę na ten temat zawarł w książkach: "O narodowości Wita Stwosza", "Rewindykacja własności naszej", "Wit Stwosz natchnieniem Albrechta Dürera", "Wit Stwosz, jego życie i jego dzieła."

Ludwik Stasiak - wystawy i kolekcje

Artysta wystawiać zaczął już jako student. W latach 1884-1901 swoje prace wystawiał w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych oraz warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. W 1893 roku, dzięki pomocy mecenasa sztuki, hrabiego Ignacego Milewskiego, zorganizowano pierwszą dużą wystawę indywidualną Ludwika Stasiaka w Galerii Sztuki Polskiej w Sukiennicach. Zaprezentowano na niej 40 obrazów artysty. W tym samym roku artysta wyjechał do Chicago, gdzie wziął udział w powszechnej wystawie przemysłowej.

Obrazy Ludwika Stasiaka znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych i muzealnych, m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Poznaniu, Muzeum Mazowieckiego w Płocku, Muzeum KUL w Lublinie czy Muzeum Okręgowego w Lesznie.

Teksty na temat twórczości Ludwika Stasiaka:

"Fascynacja polską wsią, w szczególności podkrakowską, która była głównym czynnikiem kształtującym malarstwo artystów z nurtu chłopomanii – Stanisława Radziejowskiego, Ludwika Stasiaka, Włodzimierza Tetmajera, Wincentego Wodzinowskiego i Kacpra Żelechowskiego. Malarze Ci ukończyli zarówno krakowską Szkołę Sztuk Pięknych u Jana Matejki, jak i Akademię Monachijską. Jeszcze w trakcie studiów krakowskich połączyła ich wspólna pasja i zainteresowanie ludem wiejskim. Od 1887 roku ich pierwsze płótna zaczęły pojawiać się na wystawach w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Były to obrazy, w których przewijała się ludomańska tematyka. Wspólnie stworzyli jedną z pierwszych grup artystycznych. Działalność piątki charakteryzowała się jednakże tym, że swój program wyrażali nie w manifestach, a w swoistym podejściu do tematyki obrazów, idei malarskiej, sposobie przedstawiania bohatera. Nade wszystko zaś wzajemna przyjaźń stała się ogniwem łączącym piątkę artystów – stąd też pochodzi nazwa piątka chłopomanów. Dopiero po roku 1900 da się zauważyć rozbieżność w podejściu do tematu, rozejście się ich dróg artystycznych. Ludwik Stasiak stał się literatem i historykiem sztuki, Żelechowskiego "pochłonął" kabaret Zielony Balonik i fotografia, Wodzinowski w większości malował studyjne portrety i sceny rodzajowe, powielane w późniejszej twórczości. Jedynie Tetmajer i Radziejowski, którzy też na stałe mieszkali na wsi, pozostali wierni ideom chłopomanii i tworzyli z natury".

~ Beata Pranke

[Cyt. za: Nurt chłopomanii w twórczości Stanisława Radziejowskiego, Ludwika Stasiaka, Włodzimierza Tetmajera, Wincentego Wodzinowskiego i Kacpra Żelechowskiego, Warszawa 2003, s. 5.]

"Szczególne zainteresowanie Ludwik Stasiak kierował na sztukę średniowieczną. Fascynowała go twórczość Wita Stwosza i innych artystów z jego kręgu. Na przełomie wieków odbył podróż artystyczną po Spiszu zwiedzając tamtejsze kościoły, bogate w cenne zabytki sztuki średniowiecznej, w poszukiwaniu wpływów Wita Stwosza w twórczości takich artystów jak np. Paweł z Lewoczy. Podróż ta była inspiracją do powstania licznych rysunków, szkiców i projektów kart pocztowych."

~ Janina Kęsek

[Cyt. za: Ludwik Stasiak (1858-1924), "Wiadomości Bocheńskie" nr 4, zima 2008/2009, s. 4.]

Przyjmujemy obrazy Ludwika Stasiaka na aukcje sztuki - wycena obrazów, skup i sprzedaż aukcyjna sztuki Ludwika Stasiaka.
Jeśli chcą Państwo sprzedać dzieła Ludwika Stasiaka, zapraszamy do kontaktu [link].

Zobacz galerię obrazów Ludwika Stasiaka w Krakowskim Domu Aukcyjnym [link].

NIEDOSTĘPNE OBRAZY LUDWIKA STASIAKA