WINCENTY WODZINOWSKI - NOTA BIOGRAFICZNA

[Źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe]

Wincenty Wodzinowski urodził się w 1866 roku, zmarł w 1940 r. w Krakowie. Studiował w Klasie Rysunkowej w Warszawie u Wojciecha Gersona,  Aleksandra Kamińskiego następnie w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza, Jana Matejki.

W tym czasie otrzymał stypendium i odznaczenie za swój pierwszy obraz zaprezentowany na wystawie TPSP („Na swojską nutę”). Umożliwiło mu to kontynuację nauki w pracowni Aleksandra Wagnera na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium (1881-1884) oraz pobyt w Wiedniu.

Od 1896 roku zamieszkał w Swoszowicach. W tym czasie pełnił funkcję pedagoga na Wyższych Kursach dla Kobiet w krakowskim Muzeum Techniczno-Przemysłowym. W latach 1892-1907 pracował głównie na zamówienie kolekcjonera I. Korwina-Milewskiego. W twórczości artysty częstymi tematami były sceny rodzajowe przedstawiające życie na wsi, szczególnie podkrakowskiej. Jego styl malarski ukształtował się pod wpływem historyzmu Jana Matejki oraz tendencji panujących wśród artystów polskich tworzących w Wiedniu i Monachium (tzw. „Szkoły Monachijskiej”). Tematami jego obrazów są: życie wiejskie, obyczaje ludowe, sceny batalistyczne, wspomnienia z okresu monachijskiego, sceny alegoryczne i religijne. Poza pracami w technice olejnej i akwareli tworzył także ilustracje oraz litografie.

NIEDOSTĘPNE PRACE ARTYSTY