KOCHANOWSKI Mikołaj

MIKOŁAJ KOCHANOWSKI - NOTA BIOGRAFICZNA

Mikołaj Kochanowski urodził się w 1916 roku w Grosułowie, zmarł w 1987 roku w Krakowie. Studia na krakowskiej ASP rozpoczął w 1938 roku, uczył się wtedy w pracowniach Pawła Dadleza, Kazimierza Sichulskiego i Fryderyka Pautscha. Wybuch wojny przerwał edukację młodego artysty, który zdecydował się wziąć czynny udział w działaniach obronnych w kraju. W czasie okupacji na krótko zamieszkał we Lwowie, w 1941 roku wrócił do Krakowa i podjął pracę w Kawiarni Plastyków. Po zakończeniu II wojny światowej kontynuował naukę na krakowskiej ASP pod kierunkiem Hanny Rudzkiej-Cybisowej, w której pracowni w 1947 roku uzyskał dyplom. Po ukończeniu studiów objął posadę starszego asystenta w Katedrze Malarstwa macierzystej uczelni, gdzie nauczał rysunku. W 1981 roku został docentem.
Malarz był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Pomimo silnych związków ze środowiskiem artystycznym Krakowa nie należał do Grupy Krakowskiej. Mikołaj Kochanowski współpracował natomiast z Tadeuszem Kantorem, uczestniczył m.in. w heppeningu „Linia podziału”.
W latach 70. artysta związał się z Grupą 15 Malarzy Krakowskich.
Przez całe życie chętnie podróżował, zwiedził m.in. Bułgarię, Włochy i Francję.

Michał Kochanowski często pracował w technice olejnej, tworzył kolaże oraz abstrakcyjne reliefy ready-made, projektował wnętrza i dekoracje. Sztuka malarza nie była jednorodna, zmieniała się wraz z czasem.
Początkowo artysta malował rytmiczne pejzaże i martwe natury bliskie nurtowi koloryzmu, stopniowo kompozycje te ulegały jednak uproszczeniu, aż w końcu ustąpiły miejsca geometrycznej abstrakcji, w której artysta odnalazł właściwą sobie formę wyrazu. Na początku lat 60. Michał Kochanowski przeżył krótki etap inspiracji informelem, podczas którego tworzył obrazy i fakturowe kolaże ograniczane kolorystycznie do odcieni zieleni i brązu. W kolejnych latach zaczynają powstawać już wykorzystujące gotowe przedmioty, abstrakcyjne, ale uporządkowane asamblaże, w których artysta poruszał problematykę ulotności i upływu czasu oraz religijny temat Pasji.
Kolejnym etapem w twórczości Michała Kochanowskiego był, mający miejsce na przełomie lat 60. i 70., zwrot w kierunku strukturalizmu. Artysta wykonywał w tym czasie reliefy o jednolitym lub miejscowo walorowanym tle, na którym umieszczał wyabstrahowane ze swojej pierwotnej funkcji gotowe przedmioty. Minimalizm oraz „czystość” tych mistrzowsko komponowanych układów czyni je ponadczasowymi w swojej szlachetności.
W połowie lat 70. artysta porzuca relief i na nowo odkrywa kolor, co stanowi jak gdyby kulminację jego twórczości. Michał Kochanowski zaczyna wykonywać czysto malarskie obrazy oparte na kontrastach barw i kształtów, które paradoksalnie cechują się znakomitą harmonią.
Choroba oraz operacja neurologiczna, którą musiał przejść artysta nie pozwoliła na dalszy rozwój jego sztuki.

Poza malarską twórczością artystyczną Mikołaj Kochanowski zajmował się również projektowaniem architektury – we współpracy z architektem Czesławem Wielhorskim, był pomysłodawcą, a zarazem wykonawcą pawilonu przemysłu lekkiego na Międzynarodowych Targach Poznańskich.

Pierwsza wystawa indywidualna Mikołaja Kochanowskiego miała miejsce w 1960 roku w krakowskim Domu Plastyków. Od tamtego czasu zaprezentował prace na ponad 120 wystawach w kraju i za granicą, m.in. we Francji, Norwegii i na Węgrzech.

Prace Mikołaja Kochanowskiego znajdują się w wielu kolekcjach wielu instytucji publicznych, m.in. w Muzeum Narodowym w Krakowie oraz w licznych zbiorach kolekcjonerów prywatnych.