BRATKOWSKI Roman

ROMAN BRATKOWSKI - NOTA BIOGRAFICZNA

Roman Bratkowski urodził się w 1869 roku we Lwowie, zmarł w 1954 roku w Wieliczce. W latach 1888-1890 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w pracowniach Feliksa Szynalewskiego, Izydora Jabłońskiego i Władysława Łuszczkiewicza. Naukę kontynuował w Akademii wiedeńskiej pod kierunkiem Christiana Griepenkerla i Alfreda Eisenmengera oraz w prywatnej szkole Antona Ažbégo w Monachium. Debiut wystawienniczy malarza miał miejsce w 1891 roku.
Po ukończeniu studiów powrócił do rodzinnego Lwowa. W 1903 roku rozpoczął pracę jako pedagog w szkole malarstwa Stanisława Batowskiego-Kaczora, natomiast w 1912 roku objął stanowisko profesora Wolnej Akademii Sztuki.
Jakiś czas po zakończeniu I wojny światowej Roman Bratkowski wyjechał do Włoch i zamieszkał na Capri. W Italii spędził okres międzywojenny. Dużo wówczas malował, kierował również miejscowym Muzeum Jana Styki.
Artysta aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym i dużo wystawiał, m.in. we lwowskim i w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych i warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych.

Roman Bratkowski tworzył głównie olejne pejzaże, ale wykonywał także portrety i usytuowane na tle krajobrazu sceny rodzajowe. Największą popularnością cieszyły się malowane przez artystę słoneczne widoki Capri oraz nadmorskie nokturny. Poza nimi malarz przedstawiał widoki lasów i wsi, a niekiedy także weduty lwowskie. W jego dorobku artystycznym przeważają krajobrazy letnie, choć od czasu do czasu Roman Bratkowski portretował również pejzaże zimowe.
Cechą charakterystyczną obrazów artysty jest niezwykłe wyczucie światła i koloru.

Obrazy Romana Bratkowskiego znajdują się m.in. w kolekcjach Muzeum Narodowego w Warszawie oraz w Krakowie.

NIEDOSTĘPNE PRACE ARTYSTY