STASIAK Ludwik
Ludwik Stasiak - notowania aukcyjne
Aktualna oferta aukcyjna Ludwika Stasiaka. Wyniki aukcyjne. Biografia
Zachęcamy do zgłaszania prac Ludwika Stasiaka na aukcję [kontakt]
| Tytuł: | Autoportret jako Ludwig van Beethoven |
| Technika: | olej, tektura |
| Wymiary: | 69,5 x 97,7 cm 88 x 116,5 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany p.g.: "Ludwik Stasiak" Widoczny niewielki ślad pęknięcia warstwy tektury (śr.d.). OPIS PRACY: Ludwik Stasiak, malarz znany głównie z wiejskich pejzaży i scen rodzajowych, malował również autoportrety, które w symboliczny sposób ukazywały jego twórcze "ja". W prezentowanym dziele na pierwszym planie widzimy artystę przedstawionego jako Ludwig van Beethoven, słynny kompozytor i pianista. Mężczyzna z półprzymkniętymi oczami i głową pochyloną lekko w lewą stronę, układa dłonie w sposób przywołujący grę na fortepianie. Malarz nie zdecydował się na ukazanie całego instrumentu na obrazie, jedynie w subtelny sposób zasugerował jego formę w lewym dolnym rogu kompozycji. Wykorzystanie ujęcia o charakterze kryptoportretu miało wskazywać na pochodzenie artystycznych inspiracji malarza, które swoje źródła miały także w muzyce. Scena modlitwy Chrystusa w Ogrojcu, rozciągająca się za pierwszoplanową postacią, jest nieoczywistą wskazówką dotyczącą konkretnego oratorium Beethovena, które w szczególny sposób zainspirowało Ludwika Stasiaka - była to pasja Chrystus na Górze Oliwnej, opus 85. Za postacią pierwszoplanową widać nietypowo ujęte przedstawienia Jezusa i dwóch apostołów. Choć postacie ubrane są w żywe kolorystycznie szaty, kolor ich karnacji, ujęty w chłodnych, szarych odcieniach, przywodzi na myśl raczej zimny kamień, niż ludzkie ciało. Dynamiczne skłębienie wyraźnie pofałdowanych szat Chrystusa wskazuje na inspirację rzeźbą późnogotycką. Bezpośrednie źródło form zastosowanych przez Ludwika Stasiaka stanowiła bowiem jedna z płaskorzeźb ze sceną Modlitwy w Ogrojcu, która zdobi epitafium Pawła Volckamera, dzieło wykonane przez Wita Stwosza do kościoła św. Sebalda w Norymberdze. Ludwik Stasiak nie powtórzył całej kompozycji stworzonej przez słynnego norymberskiego rzeźbiarza. Wykorzystał jedynie postać klęczącego Chrystusa oraz dwie pierwszoplanowe sylwetki śpiących apostołów – św. Piotra i św. Jana Ewangelisty.Wydaje się, że polski malarz miał szansę bezpośrednio zapoznać się z omawianym średniowiecznym dziełem, być może wykonał także jego studia rysunkowe. Wiadomo, że przed 1895 rokiem artysta podróżował do Wiednia, Monachium i Norymbergi. Znanym faktem jest także to, że Ludwik Stasiak wyraźnie interesował się postacią Wita Stwosza. Na początku XX wieku wydał kilka naukowych opracowań twórczości norymberskiego mistrza. |
| Sprzedane: | 44. Aukcja Dzieł Sztuki (4 III 2025) |
| Cena wywoławcza: | 11000 zł |
| Cena uzyskana: | 11000 zł |
| Tytuł: | Autoportret |
| Technika: | olej, tektura |
| Wymiary: | 69,3 x 49,5 cm 89,5 x 71 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany p.g.: "Ludwik Stasiak"
Na odwrocie pieczęć krakowskiego magazynu przyborów malarskich Róży Aleksandrowicz. OPIS PRACY: Ludwik Stasiak jest znany głównie jako twórca scen rodzajowych o tematyce ludowej, jednak poza tym artysta wielokrotnie podejmował temat autoportretu, który był dla niego punktem wyjścia do zaprezentowania nie tylko swojej sprawności warsztatowej, ale również psychologii własnego ja. Prezentowany obraz wpisuje się w konwencję tradycyjnego portretu reprezentacyjnego, gdzie większość pola obrazowego wypełnia zwrócona do odbiorcy postać. Ludwik Stasiak ukazał siebie od pasa w górę, na jednolitym, ciemnym, neutralnym tle. Jego postać jest wyraźnie pewna siebie, od spojrzenia bije spokój. Dojrzały mężczyzna emanuje elegancją i dostojnością. Charakterystyczny strój artysty z kokardą i białym kołnierzykiem przewija się kilkukrotnie w portretach własnych tego malarza. Wysoki realizm przedstawienia, jego drobiazgowość i znakomicie ujęty światłocień czynią z obrazu znakomite, tradycjonalistyczne i ponadczasowe dzieło, oddające jednak przy tym charakter epoki pierwszych dekad XX wieku. |
| Sprzedane: | XXXVI Aukcja Dzieł Sztuki (16 IV 2024) |
| Cena wywoławcza: | 10000 zł |
| Cena uzyskana: | 12000 zł |
| Tytuł: | Autoportret z rycerzem |
| Technika: | olej, tektura |
| Wymiary: | 61,5 x 47,5 cm 80 x 66 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany p.g.: "Ludwik Stasiak" Widoczne zabrudzenie warstwy malarskiej oraz lokalne spękania malatury. OPIS PRACY: Ludwik Stasiak był artystą zafascynowanym średniowieczem, pod wpływem osobowości twórczej Jana Matejki zainteresował się także nurtem historycznym w malarstwie. W oferowanym autoportrecie uwidaczniają się wymienione wyżej fascynacje tego twórcy. Ludwik Stasiak przedstawił siebie w towarzystwie dwóch figur rycerzy, którzy zdają się czuwać nad jego osobą. Malarz ukazał swoją twarz w sposób wręcz werystyczny, oddając wiek i charakter fizjonomii. Strój artysty kontrastuje z wyszukanym gobelinem w tle oraz powagą i majestatem górującego nad twórcą rycerza w bogatej zbroi. Warto docenić znakomite zrównoważenie kompozycji oraz wysmakowaną kolorystykę opartą na chłodnych, pastelowych zieleniach i ciepłych brązach. Autoportret Ludwika Stasiaka jest utrzymany w realistycznej konwencji malarskiej. |
| Sprzedane: | XXXIV Aukcja Dzieł Sztuki (29 XII 2023) |
| Cena wywoławcza: | 9000 zł |
| Cena uzyskana: | 9000 zł |
| Tytuł: | Ceremonia |
| Technika: | olej, tektura |
| Wymiary: | 70 x 102 cm 82 x 113 cm (wymiary z oprawą) |
| Uwagi: | sygnowany l.d.: "Ludwik Stasiak" opis pracy: Praca przedstawia scenę "oczepin". Według tradycji panna młoda podczas wesela miała rozplątywane misternie uplecione warkocze ("rozpleciny"), symbolizujące stan panieński. Kolejnym etapem rytuału było nałożenie przez kobiety już zamężne czepca. Nowe nakrycie głowy wymagało aby włosy kobiety były mało widoczne dla postronnych. "Rozpleciny" oraz "oczepiny" stanowiły rytuał przejścia dziewczyny w kobietę, pannę w mężatkę. |
| Sprzedane: | I Aukcja Dzieł Sztuki |
| Cena wywoławcza: | 7500 zł |
| Cena uzyskana: | 7500 zł |
LUDWIK STASIAK
![Ludwik Stasiak, Autoportret [źródło: NAC]](https://krakowskidomaukcyjny.pl/agn/bio-stasiak_ludwik_NAC.jpg)
Ludwik Stasiak, "Autoportret"
[źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe]
Ludwik Stasiak urodził się 13 sierpnia 1858 roku, zmarł 3 grudnia 1924 roku w Bochni. Ukończył historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1879-1886 studiował malarstwo u Jana Matejki, Floriana Cynka i Izydora Jabłońskiego w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Naukę kontynuował od 1886 roku w Wiedniu pod okiem Augusta Eisenmengera, a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium w pracowniach Alexandra Wagnera i Aleksandra Liezen-Mayera.
Malarz w latach 90. XIX stulecia ponownie odwiedził Wiedeń oraz Monachium, po czym na stałe osiadł w rodzinnej Bochni.
Artysta angażował się w działalność społeczną i publiczną. Był członkiem Komisji Rewindykacyjnej Dzieł Sztuki oraz Związku Powszechnego Artystów Polskich. Obracał się w środowisku artystycznym, jego przyjaciółmi byli m.in. Jacek Malczewski, Wincenty Wodzinowski, Włodzimierz Tetmajer i Władysław Skoczylas.
Swoją działalność artystyczną dzielił z karierą literacką. Poza wymienianymi niżej publikacjami naukowymi dotyczącymi życia i twórczości Wita Stwosza Ludwik Stasiak pisał powieści historyczne, baśnie, utwory sceniczne. Współpracował także z pismami, takimi jak "Tygodnik Illustrowany", "Bluszcz", "Biesiada Literacka".
Malarstwo Ludwika Stasiaka
Ludwik Stasiak, wychowany w robotniczej rodzinie górniczej o góralskich korzeniach, często utrwalał wspomnienia z dzieciństwa. Malował obrazy o tematyce ludowej, które w idylliczny sposób przedstawiały życie oraz tradycje polskiej wsi. Jednym z jego ulubionych tematów były także pejzaże ukazujące typowo polskie ogrody, zarośnięte przez gąszcze lilii, ostróżek, malw i irysów.
Malarz był zafascynowany średniowieczem, pod wpływem osobowości twórczej Jana Matejki zainteresował się nurtem historycznym w malarstwie. Studiował życiorys i twórczość Wita Stwosza. Swoją wiedzę na ten temat zawarł w książkach: "O narodowości Wita Stwosza", "Rewindykacja własności naszej", "Wit Stwosz natchnieniem Albrechta Dürera", "Wit Stwosz, jego życie i jego dzieła."
Ludwik Stasiak - wystawy i kolekcje
Artysta wystawiać zaczął już jako student. W latach 1884-1901 swoje prace wystawiał w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych oraz warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. W 1893 roku, dzięki pomocy mecenasa sztuki, hrabiego Ignacego Milewskiego, zorganizowano pierwszą dużą wystawę indywidualną Ludwika Stasiaka w Galerii Sztuki Polskiej w Sukiennicach. Zaprezentowano na niej 40 obrazów artysty. W tym samym roku artysta wyjechał do Chicago, gdzie wziął udział w powszechnej wystawie przemysłowej.
Obrazy Ludwika Stasiaka znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych i muzealnych, m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Poznaniu, Muzeum Mazowieckiego w Płocku, Muzeum KUL w Lublinie czy Muzeum Okręgowego w Lesznie.
Teksty na temat twórczości Ludwika Stasiaka:
"Fascynacja polską wsią, w szczególności podkrakowską, która była głównym czynnikiem kształtującym malarstwo artystów z nurtu chłopomanii – Stanisława Radziejowskiego, Ludwika Stasiaka, Włodzimierza Tetmajera, Wincentego Wodzinowskiego i Kacpra Żelechowskiego. Malarze Ci ukończyli zarówno krakowską Szkołę Sztuk Pięknych u Jana Matejki, jak i Akademię Monachijską. Jeszcze w trakcie studiów krakowskich połączyła ich wspólna pasja i zainteresowanie ludem wiejskim. Od 1887 roku ich pierwsze płótna zaczęły pojawiać się na wystawach w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Były to obrazy, w których przewijała się ludomańska tematyka. Wspólnie stworzyli jedną z pierwszych grup artystycznych. Działalność piątki charakteryzowała się jednakże tym, że swój program wyrażali nie w manifestach, a w swoistym podejściu do tematyki obrazów, idei malarskiej, sposobie przedstawiania bohatera. Nade wszystko zaś wzajemna przyjaźń stała się ogniwem łączącym piątkę artystów – stąd też pochodzi nazwa piątka chłopomanów. Dopiero po roku 1900 da się zauważyć rozbieżność w podejściu do tematu, rozejście się ich dróg artystycznych. Ludwik Stasiak stał się literatem i historykiem sztuki, Żelechowskiego "pochłonął" kabaret Zielony Balonik i fotografia, Wodzinowski w większości malował studyjne portrety i sceny rodzajowe, powielane w późniejszej twórczości. Jedynie Tetmajer i Radziejowski, którzy też na stałe mieszkali na wsi, pozostali wierni ideom chłopomanii i tworzyli z natury".
~ Beata Pranke
[Cyt. za: Nurt chłopomanii w twórczości Stanisława Radziejowskiego, Ludwika Stasiaka, Włodzimierza Tetmajera, Wincentego Wodzinowskiego i Kacpra Żelechowskiego, Warszawa 2003, s. 5.]
"Szczególne zainteresowanie Ludwik Stasiak kierował na sztukę średniowieczną. Fascynowała go twórczość Wita Stwosza i innych artystów z jego kręgu. Na przełomie wieków odbył podróż artystyczną po Spiszu zwiedzając tamtejsze kościoły, bogate w cenne zabytki sztuki średniowiecznej, w poszukiwaniu wpływów Wita Stwosza w twórczości takich artystów jak np. Paweł z Lewoczy. Podróż ta była inspiracją do powstania licznych rysunków, szkiców i projektów kart pocztowych."
~ Janina Kęsek
[Cyt. za: Ludwik Stasiak (1858-1924), "Wiadomości Bocheńskie" nr 4, zima 2008/2009, s. 4.]
Przyjmujemy obrazy Ludwika Stasiaka na aukcje sztuki - wycena obrazów, skup i sprzedaż aukcyjna sztuki Ludwika Stasiaka.
Jeśli chcą Państwo sprzedać dzieła Ludwika Stasiaka, zapraszamy do kontaktu [link].
Zobacz galerię obrazów Ludwika Stasiaka w Krakowskim Domu Aukcyjnym [link].
