SZTUKA WSPÓŁCZESNA

OPIS PRACY:
Twórczość Edwarda Narkiewicza wpisuje się w nurt tzw. realizmu magicznego. Artysta w swoich pracach najczęściej przedstawiał motywy zaczerpnięte ze świata fauny i flory, które komponował w interesujące wizualnie i złożone treściowo całości.
W oferowanej pracy malarz przedstawił w centrum Pabla Picassa, który jest otoczony wieńcem gwiazd i patrzy na wprost na odbiorcę. Postaci słynnego artysty towarzyszą charakterystyczne dla kompozycji autorstwa Edwarda Narkiewicza grzyby, ukazana z profilu głowa egzotycznego ptaka oraz zwisająca z finezyjnie ukształtowanej gałęzi larwa. Wszystkie elementy są umieszczone na jednolitym jasnooliwkowym tle.
Praca została zbudowana w oparciu o poetykę marzenia sennego i surrealistycznych zabiegów formalnych. To właśnie niczym niepohamowana fantazja artysty, wysmakowany humor i niepowtarzalny styl sprawiają, że malarstwo Edwarda Narkiewicza jest rozpoznawalne i zatrzymuje na dłużej wzrok odbiorców jego sztuki.

Obraz jest reprodukowany w wydaniu powieści Krzysztofa Gibaszewskiego W poszukiwaniu tego czegoś (Skarżysko-Kamienna 2015, s. 146 oraz na tyle okładki).
Obraz jest wymieniany i reprodukowany w albumie prac Ryszarda Rosińskiego Surrealizm (tekst K. Gibaszewski, Skarżysko-Kamienna 2018, s. 90-91).

Do obrazu dołączone zostaną dwie wspomniane wyżej publikacje opatrzone autografami Ryszarda Rosińskiego oraz Krzysztofa Gibaszewskiego.

Fragment powieści Krzysztofa Gibaszewskiego W poszukiwaniu tego czegoś:
"Facet znajdował się w jasnym pomieszczeniu bez ścian, sufitu i podłogi. Otaczał go błękit. [...] Przed sobą widział cztery postacie, ubrane w brązowe, niewidzialne habity z zaciągniętymi wielkimi, czarnymi kapturami, spod których nie było widać twarzy. Postacie te zlewały się z otoczeniem w jeden błękit. Byli to członkowie trybunału. Między nimi a Facetem, trochę z lewej strony, stał oskarżyciel, który wygłaszał przemowę. [...]
Z obejrzanego materiału wynika, że oskarżony odrzucił łaskę, którą otrzymał. A otrzymał wiele. Oświecenie, powołanie do wielkich rzeczy. Mógł być prorokiem, ale on zaniechał. Wybrał mamonę i cielesność. Za to może być tylko jedna kara, o którą wnioskuję. Życie. Domagam się dla niego kary doumarcia. Życia, dopóki nie umrze. [...] Niech żyje wśród ludzi, którzy nigdy go nie zrozumieją [...]. To będzie jego karą. Bo wiedział, a nie przekazał wiedzy, nie poszerzył jej, ani nie wykorzystał jej do niczego dobrego. Za to powinien po raz kolejny zostać wygnanym z raju. Za pierworodny grzech zaniechania."

OPIS PRACY:
Portret właściwie od początku aktywności twórczej Edwarda Dwurnika stanowił ważną, aczkolwiek nie dominującą część dorobku artysty. Malarz z niebywałą sprawnością, nie tracąc przy tym na ekspresji wyrazu, potrafił uchwycić cechy charakterystyczne danej postaci.
Prezentowana praca powstała w czasie pobytu malarza w bieszczadzkich Myczkowcach. Obraz przedstawia Izabellę Pajonk - malarkę i współuczestniczkę artystycznego wyjazdu. Strój sportretowanej, a konkretniej jej T-shirt z nazwą organizacji "Free Tibet", nadaje kompozycji znaczenia ideologicznego, co zresztą podkreślił sam autor w odnotowanym na płótnie tytule pracy. Ogniste włosy modelki korespondują z oranżem bluzki i stanowiły właściwie dla malarza punkt wyjścia dla kształtowania kolorystycznego konturów ukazanych w obrazie elementów. W tle widoczny jest pejzaż z górami otaczającymi błękitną taflę jeziora. Soczyście zielony krajobraz Bieszczad nawiązuje poniekąd do pejzażu krainy Tybetu.

OPIS PRACY:
Maria Anto była malarką i poetką, w swojej twórczości czerpała inspiracje z naiwnego realizmu i surrealizmu, tworząc niepowtarzalne, oniryczne kompozycje. Na twórczość Marii Anto oddziaływały traumatyczne doświadczenia drugiej wojny światowej, które wpłynęły zarówno na tematykę, jak i formę jej prac. W związku z tym artystka wielokrotnie wykorzystywała w swoich pracach poetykę marzeń sennych.
W prezentowanym obrazie Maria Anto ukazała charakterystyczny dla siebie, złożony jakby z wycinków rzeczywistości, wieczorny krajobraz przesycony aurą tajemniczości. Malarka w centrum kompozycji ujęła krucyfiks na tle skały. Krzyż otaczają fragmenty zabudowań kościelnych, cmentarza i pejzażu z drzewem na wzgórzu. W malarstwie tej artystki główną rolę odgrywały emocje i przeżycia, które przekładała na fantastyczny świat niejednoznacznych, otwierających szerokie drogi interpretacyjne symboli.

OPIS PRACY:
Na początku lat dwutysięcznych Edward Dwurnik zaczął tworzyć nowy cykl malarski, tym razem abstrakcyjny, odwołujący się do sztuki Jacksona Pollocka oraz oparty na tzw. technice action painting. Malarz wylewał i rzucał na powierzchnię płócien farby tworząc ekspresyjne, rytmiczne kompozycje sumując wizję artystyczną z elementami przypadku. Niekiedy dzieła wzbogacane były formą kolażu, poprzez doklejanie groszowych monet. Zdarzało się, że w cyklu abstrakcyjnym Edward Dwurnik jako podłoża malarskie wykorzystywał obrazy innych artystów (ale także i swoje wcześniejsze prace). Taka sytuacja miała miejsce właśnie w przypadku "Obrazu nr 276", na podstawie którego powstała oferowana inkografia, stanowiąca rodzaj specyficznego "zadośćuczynienia" - została bowiem ofiarowana Izabelli Pajonk, autorce pierwotnej, namalowanej w 2000 roku, warstwy dzieła ("Pietrasanta - Massa Carrara").

OPIS PRACY:
Eugeniusz Gerlach jest twórcą wszechstronnym. Artysta dobrze czuje się w malarstwie abstrakcyjnym, jak i figuracji. "Przydrożny świątek" powstał w 1978 roku. Splątane linie układają się w kształt prostej figury. Świątki należą do sztuki ludowej, najczęściej mają wymiar sakralny. Jeszcze dziś możemy spotkać w przydrożnych kapliczkach uproszczone w kształtach drewniane rzeźby. Prace te napełnione są szczerością i ekspresją - taka jest też figura na opisywanym obrazie.