AXENTOWICZ Teodor
Teodor Axentowicz - notowania aukcyjne
Aktualna oferta aukcyjna Teodora Axentowicza. Wyniki aukcyjne. Biografia
Zachęcamy do zgłaszania prac Teodora Axentowicza na aukcję [kontakt]
| Tytuł: | Hucułki - święto Jordanu |
| Technika: | pastel, akwarela, papier naklejony na tekturę |
| Wymiary: | 67,7 x 48 cm 66 x 46 cm (w świetle passe-partout) 91 x 70,3 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany śr.d.: "Axentowicz" [sygnatura słabo widoczna] |
| Tytuł: | Gromniczna - Huculi w drodze na obchody |
| Technika: | olej, tektura |
| Wymiary: | 40,2 x 49,3 cm 53,5 x 62,5 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany l.d.: "T. Axentowicz" Proweniencja: - zakup w Desie w latach 60., - kolekcja prywatna. OPIS PRACY: Temat obchodów święta Matki Bożej Gromnicznej wielokrotnie przewijał się w twórczości zainspirowanego folklorem (głównie huculskim) Teodora Axentowicza. Artysta ukazywał różne momenty tego zimowego dnia, najczęściej jednak ujmował wiernych pojedynczo lub w niewielkich grupach zdążających dopiero na nabożeństwo – a więc niosących jeszcze niezapaloną święcę. Rzadziej malował same obrzędy lub ludzi powracających do domu z rozpaloną gromnicą. Zwykle samotną bohaterką takich przedstawień jest młoda dziewczyna w stroju huculskim, trzymająca w ręce świecę, na kolejnym miejscu plasują się ujęcia z dziewczyną i starcem. W bardziej rozbudowanych kompozycjach (jak ta oferowana na aukcji Krakowskiego Domu Aukcyjnego), ukazujących głównych bohaterów w całej postaci lub mniej więcej do linii kolan, artysta wzbogacał tło obrazów szkicowymi sylwetkami kolejnych postaci i zarysem wiosek huculskich. Mając w pamięci powtarzalność tematu w malarstwie Teodora Axentowicza, warto zaznaczyć mnogość i różnorodność ujęć oraz mistrzostwo artysty w oddawaniu prawdy, ale też budowaniu kompozycji, rytmu i harmonii kolorystycznej. W oferowanym obrazie ciężar kompozycji skupia się po lewej stronie, choć jedna z głównych postaci przedstawiona została centralnie. Zarówno ciężar ten, jak i dominanta ciepłych brązów w ubiorach portretowo ujętych dziewczynki i starca, przełamane zostały lekkim, monochromatycznym zarysem postaci w oddali, w prawym górnym narożniku pola obrazowego. Mocny akcent czerwonej chusty na głowie dziecka zrównoważony został znowuż oranżem chaty widocznej w tle. Dzięki swoistemu rozmyciu konturów oraz laserunkowo malowanym, szarobłękitnym połaciom śniegu z miejscowymi tylko impastami bieli całość jawi się harmonijnie i naturalnie, hamuje ostre kontrasty barwne i sytuuje postacie w realnym pejzażu, nie zaś w abstrakcyjnej przestrzeni bieli. Te wszystkie elementy wpływają na maestrię całej kompozycji. Jako że Teodor Axentowicz w swoich pracach o tematyce huculskiej upodobał sobie przedstawienia dwóch zimowych świąt – Jordanu oraz omówionego powyżej Matki Bożej Gromnicznej, nie zawsze można z łatwością rozróżnić je między sobą na obrazach mistrza. Wydaje się jednak, że w momencie, kiedy atrybutami przedstawionych postaci jest zarówno świeca, jak i dzban, mamy do czynienia z obrazem święta Jordanu, zaś sama świeca, tak jak w przypadku prezentowanej pracy olejnej, świadczy raczej o Gromnicznej. |
| Cena: | 43200 zł  |
| Tytuł: | Huculi - dwa pokolenia |
| Technika: | pastel, akwarela, tektura |
| Wymiary: | 97,5 x 67 cm 120 x 90 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany śr.d.: "T. Axentowicz" OPIS PRACY: "Huculi - dwa pokolenia" to imponujących rozmiarów, podkolorowany miejscami akwarelą pastel Teodora Axentowicza. Obraz ukazuje pełny melancholijnej nastrojowości podwójny portret ubranych w codzienne, typowe dla Huculszczyzny stroje postaci – młodej dziewczyny w białej koszuli, brązowym kożuchu i zielonej chustce na głowie oraz siedzącego obok, opartego drewnianym kiju starca w ciemnym okryciu. Dzieło wpisuje się w częstą w malarstwie Teodora Axentowicza konwencję symbolicznego ujęcia kontrastu starości i młodości, stanowiącego swoisty obraz przemijania, tutaj podkreślonego jeszcze ujętym przy górnej krawędzi uschniętym liściem drzewa, pod którym umiejscowiono Hucułów. W tle rozciąga się pejzaż z widocznym pasmem Karpat, na polach widoczne są ślady pierwszego śniegu. Teodor Axentowicz powtarzał w swoich kompozycjach huculskich wizerunki tych samych modeli, umiejscawiając ich jednak w różnych sytuacjach i kontekstach symbolicznych. Gwoli przykładu wspomnieć można o obrazie artysty pt. "Wizja – wspomnienie" ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie, w którym w podobnym układzie ujęta została postać tego samego starca ukazanego w półpostaci pod drzewem, tym razem w jednak w towarzystwie pięknej zjawy – wspomnienia z młodości. Fascynacja Huculszczyzną pojawiła się w twórczości Teodora Axentowicza już w latach 80. XIX wieku i trwała przez kolejne dekady. Tematyka ludowa i folklor w malarstwie tego artysty wyróżnia się jednak na tle młodopolskiej chłopomanii – sztuka Teodora Axentowicza nie wychwala, jak to ma miejsce u wielu innych malarzy, barwności życia oraz tradycji chłopskich i ich wolności w naturze, a także braku miejskiego, dekadenckiego zepsucia. Skupia się ona natomiast na symbolicznych treściach dotyczących każdego człowieka, porusza zagadnienie śmierci i przemijania, pokazuje obrzędy religijne – ale te charakteryzujące się wielką powagą, jak pogrzeby czy Święto Jordanu. |
 | |
| Tytuł: | Rozmowa |
| Technika: | pastel, papier naklejony na tekturę |
| Wymiary: | 63,3 x 47,8 cm 73 x 59,5 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany p.d.: "T. Axentowicz" OPIS PRACY: Kobiecy portret stanowił główny temat w malarstwie Teodora Axentowicza. Artysta przedstawiał swoje modelki w różnych ujęciach i sceneriach, dając wyraz swojej fascynacji kobiecym pięknem. Malarz wypracował indywidualny kanon kobiecej urody, który cechowała obecność delikatnych rysów twarzy, niewielkiego nosa, pełnych ust i wyraźnie zaznaczonych łuków brwiowych. W prezentowanym obrazie na pierwszym planie została ukazana siedząca na fotelu młoda kobieta, która prowadzi rozmowę telefoniczną lub też oczekuje na nawiązanie połączenia. Postać jest skierowana w lewą stronę i opiera się na masywnym podłokietniku. Jej łagodny wzrok jest skierowany na wprost, oczy nawiązują kontakt z odbiorcą dzieła. Na twarzy kobiety rysuje się delikatny uśmiech. Modelka ma delikatnie pofalowane, spięte włosy. Jest ubrana w bogato pofałdowaną, białą, szyfonową suknię. W tle widoczny jest stół z empirową złotą wazą. Płynna, finezyjna linia, pastelowa gama barwna i przygaszone światło wpływają na nastrojowość całości i pozwalają odbiorcy przenieść się w czasie do epoki fin de siècle’u. |
| Sprzedane: | XXXVI Aukcja Dzieł Sztuki (16 IV 2024) |
| Cena wywoławcza: | 35000 zł |
| Cena uzyskana: | 58000 zł |
| Tytuł: | Kobieta z białą różą |
| Technika: | pastel, papier naklejony na tekturę |
| Wymiary: | 69,5 x 50 cm 86 x 66 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany p.d.: "TAxentowicz" OPIS PRACY: Teodor Axentowicz był zarówno malarzem folkloru Huculszczyzny, jak i wdzięcznych portretów pięknych kobiet. W tych ostatnich artysta do perfekcji opanował technikę pastelu, w której z niezwykłą precyzją oddawał nie tylko fizjonomię przedstawianych postaci, ale także materię ich strojów, całość uzupełniając subtelnym tłem z widocznym zazwyczaj – tak jak w prezentowanym przykładzie – mocnym akcentem przy jednej z krawędzi kompozycji. Oferowany portret przedstawia młodą, delikatną kobietę o bujnych, jasnobrązowych włosach. Ubrana w białą bluzkę z falbanami postać ukazana została w lekkim skręcie ciała, co wraz z falującymi, mocnymi liniami czarnych wykończeń falban decyduje o swoistej dynamice kompozycji. Wpatrzona w widza kobieta trzyma w uniesionej w kierunku twarzy prawej dłoni tytułowy kwiat białej róży – symbolu czystości, ale i zarazem miłości, znakomicie wpasowującego się w wizerunek młodej kobiety. Portret ujęty został w aurze jesiennego pejzażu, po prawej stronie widnieje fragment pnia drzewa i kilka gałęzi ze złoto-brązowymi liśćmi. Co ciekawe, zarówno jesienne liście, jak i jasne kwiaty wielokrotnie przewijały się w kobiecych portretach Teodora Axentowicza stanowiąc rozpoznawalne poniekąd motywy twórczości artysty (pierwsze można odnaleźć np. w obrazach "Portret czytającej" (MNK), "Portret kobiety (1907, własność prywatna) czy "Jesień" (ok. 1910, własność prywatna), drugie m.in. w "Portrecie dziewczyny wśród róż" (ok. 1910, MOT), "Portrecie kobiety z herbacianą różą" (ok. 1910, MOT) czy "Portrecie Zofii Jachimeckiej" (ok. 1913, MNK). Wirtuozeria oraz lekkość subtelnej kreski Teodora Axentowicza, przygaszona, ciepła gama barwna, rozproszone światło i w końcu delikatność ukazanej postaci składają się na obraz cechujący się kunsztowną secesyjną dekoracyjnością i oddający liryczny obraz kobiecego piękna. Co ciekawe, w tym przypadku można rozpoznać twarz sportretowanej - modelką artysty była Maria de domo Górska, primo voto Priebe-Jankowska, siostra Stanisława Górskiego, ucznia Teodora Axentowicza. |
| Sprzedane: | XXXIII Aukcja Dzieł Sztuki (7 XII 2023) |
| Cena wywoławcza: | 30000 zł |
| Cena uzyskana: | 30000 zł |
| Tytuł: | Starość i młodość (Huculszczyzna) |
| Technika: | pastel, gwasz, akwarela, papier naklejony na tekturę |
| Wymiary: | 65 x 50 cm 88 x 73,5 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany śr.d.: "T. Axentowicz" Na odwrocie pieczęć krakowskiego magazynu przyborów malarskich Róży Aleksandrowicz. OPIS PRACY: W twórczości Teodora Axentowicza wielokrotnie uwidacznia się dosyć powszechna w sztuce Młodej Polski chłopomania. Artysta zafascynowany tematyką związaną z życiem wsi i polskim folklorem - ze szczególnym naciskiem na tereny Karpat, wielokrotnie tworzył kompozycje ukazujące huculskiego starca z młodą dziewczyną lub chłopcem. W tego rodzaju przedstawieniach malarz kontrastował wiek postaci, nadając tym samym swoim pracom wymowę symboliczną. Do tego typu dzieł należy prezentowany obraz "Starość i młodość (Huculszczyzna)". Obecna w pracy charakterystyczna fizjonomia starszego mężczyzny w kożuchu wielokrotnie pojawiała się w twórczości artysty. Podobnie subtelna postać dziewczyny w jasnoróżowej chuście na głowie i samo osadzenie kompozycji w zimowej scenerii jest symptomatyczne dla malarstwa Teodora Axentowicza. W tym konkretnym przykładzie chłód karpackiej zimy podkreślony został jeszcze przez gest ogrzewającej zmarznięte dłonie dziewczyny. Przedstawieni bohaterowie kompozycji ukazani zostali na tle białej połaci śniegu, wyraźnie odcinając się od niej kolorystycznie, co buduje przestrzeń w obrazie i skupia uwagę na pierwszym planie. Warto jednak na chwilę oderwać wzrok od pary Hucułów i przyjrzeć się wyjątkowo w kontekście podobnych obrazów malarza rozbudowanemu tłu. W oddali bowiem majaczą zaśnieżone wzniesienia oraz uśpione, pozbawione liści drzewa i krzewy. Pejzaż ożywiony został tajemniczą sylwetką przemierzającą pokryte śniegiem pola. |
| Sprzedane: | XXXIII Aukcja Dzieł Sztuki (7 XII 2023) |
| Cena wywoławcza: | 26000 zł |
| Cena uzyskana: | 26000 zł |
| Tytuł: | Święto Jordanu |
| Technika: | pastel, papier naklejony na tekturę |
| Wymiary: | 65 x 49,5 cm 70 x 54,5 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany p.d.: "T. Axentowicz" OPIS PRACY: Tematyka huculska wielokrotnie pojawiała się w malarstwie Teodora Axentowicza. Artysta w tych na poły etnograficznych kompozycjach starał się zawrzeć złożone symboliczne treści dotyczące przemijania i istoty życia. Prezentowany obraz ukazuje scenę związaną z obrzędowością polskich Hucułów - święto Jordanu. Jest to prawosławna uroczystość związana z obchodami dnia Epifanii, a jej kluczowym elementem jest poświęcenie wody na pamiątkę chrztu Chrystusa. Woda podczas obrzędu symbolicznie przekształca w źródło nowego życia. Ukazana na pierwszym planie dziewczynka niesie ze sobą naczynie, które posłuży do nabrania poświęconej wody. Postać na drugim planie trzyma w dłoni świecę, będącą kolejnym ważnym elementem zabieranym przez wiernych na obchody święta. Obraz został zbudowany przez Teodora Axentowicza za pomocą płynnej i ekspresyjnej linii, która wydobywa kształty postaci i delikatnie nakreśla krajobraz i otoczenie. Całość kompozycji jest niezwykle malownicza i przepełniona nastrojem melancholii. Znakomicie oddaje charakter huculskiej wsi oraz szczerej chłopskiej religijności. |
| Sprzedane: | XXXII Aukcja Dzieł Sztuki (25 X 2023) |
| Cena wywoławcza: | 28000 zł |
| Cena uzyskana: | 28000 zł |
| Tytuł: | Portret damy z broszą |
| Technika: | olej, płótno |
| Wymiary: | 74,5 x 56 cm 87 x 69 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany p.d.: "T. Axentowicz"
OPIS PRACY: Obraz wpisuje się w jeden z głównych nurtów twórczości Teodora Axentowicza, w którym dominują salonowe, reprezentacyjne kobiece portrety. Prace tego typu cechuje techniczna wirtuozeria i subtelna nastrojowość, będąca wynikiem zastosowania pastelowych barw i przygaszonego światła. Kobiece wizerunki autorstwa Teodora Axentowicza idealnie wpisują się w liryczny charakter sztuki fin de siècle'u. W prezentowanym obrazie olejnym uwagę zwraca miękka, secesyjna linia, szlachetność zastosowanej wąskiej gamy barwnej i znakomite oddanie materii ukazanych tkanin. Delikatne, asymetryczne opuszczenie etoli z prawego ramienia damy dynamizuje statyczną z zasady kompozycję, odejmując nieco z powagi przedstawienia, a dodając w zamian nutę wdzięku i kobiecości. W "Portrecie damy z broszą" artysta w znamienny dla siebie sposób ukazał postać eleganckiej kobiety, która siedząc na fotelu z przepięknym, tkanym we florystyczne wzory oparciem, subtelnie uśmiecha się i spogląda łagodnym wzrokiem na odbiorcę. |
| Sprzedane: | XXVII Aukcja Dzieł Sztuki (31 V 2023) |
| Cena wywoławcza: | 35000 zł |
| Cena uzyskana: | 40000 zł |
| Tytuł: | Młodość i starość |
| Technika: | olej, płótno (luzem) na tekturze |
| Wymiary: | 39,8 x 35 cm 53,5 x 49 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany l.d.: "T. Axentowicz" Na odwrocie tektury odręczna opinia Mieczysława Orackiego-Serwina z 1946 roku na temat autentyczności obrazu. OPIS PRACY: Tematyka huculska pojawiała się się w twórczości Teodora Axentowicza już od lat 80. XIX wieku. Szczególnie chętnie artysta ukazywał sceny w aurze zimowej, kontrastując ciemne postaci Hucułów w tradycyjnych strojach z bielą połaci śniegu i zachowując przy tym prawdziwość przedstawiań - najczęściej ujmował bowiem styczniowe Święto Jordanu. Prezentowany obraz, choć będący przykładem rodzajowego portretu huculskiego na tle pokrytego śniegiem pejzażu z tradycyjną architekturą w tle, jest raczej kompozycją o charakterze symbolicznym. Poza kontrastem bieli i burej szarości uderza również napięcie kierunków oraz wieku młodej dziewczyny i doświadczonego życiem starca. Wspomniany kontrast starości i młodości oraz brzydoty i piękna inspirował artystę do malowania niezwykle emocjonalnych kompozycji. |
| Sprzedane: | XX Aukcja Dzieł Sztuki (18 X 2022) |
| Cena wywoławcza: | 25000 zł |
| Cena uzyskana: | 25000 zł |
| Tytuł: | Portret kobiety - tęsknota |
| Technika: | pastel, ołówek, akwarela, papier |
| Wymiary: | 71,5 x 53,6 cm 89,5 x 72 cm (wymiary z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany p.śr.: "T. axentowicz" Widoczne jest przetarganie papieru przy prawej krawędzi pracy. W lewym dolnym rogu zauważalne jest lekkie sfalowanie podłoża. OPIS PRACY: Oferowany na VIII Aukcji Dzieł Sztuki obraz Teodora Axentowicza wpisuje się w dominujący w twórczości tego artysty nurt malarstwa portretowego, w którym przeważały pastelowe wizerunki pięknych kobiet. Prezentowana praca jest jednak pod wieloma względami wyjątkowa, gdyż nie stanowi ona ani portretu reprezentacyjnego, ani też zmysłowego, pełnego powabu kobiecego wizerunku. "Portret kobiety - tęsknota" postrzegać należy raczej jako psychologiczny obraz błądzącej myślami młodej kobiety ogarniętej pewną emocją. Ciekawym, a przy tym zagadkowym elementem obrazu jest jego tło, z którego wyłania się wizja - groteskowa, nieco zdeformowana twarz o przymkniętych oczach i otwartych ustach. Jak należy ją rozumieć? Choć w pierwszym momencie budzi ona nawet skojarzenia z Zefirem Botticellego czy, bliżej, z tajemniczą postacią z innej pastelowej pracy Teodora Axentowicza - "Portretu dziewczyny", z ok. 1910 roku ze zbiorów Muzeum Okręgowego w Toruniu, tutaj wydaje się ona być unaocznionym stanem ducha sportretowanej kobiety. Nieobecny, skierowany poza pole obrazowe wzrok błyszczących oczu rudowłosej, jej poważna twarz i silnie zaciśnięta na fałdzie szafirowego materiału dłoń sugeruje, że uczuciem tym może być właśnie przeszywająca tęsknota. Poza samą warstwą znaczeniowo-treściową, warto przyjrzeć się formalnym aspektom obrazu Teodora Axentowicza. By osiągnąć mistrzowski efekt artysta poza pastelami posłużył się dodatkowo ołówkiem – dla precyzyjnego oddania szczegółów twarzy oraz akwarelą – dla uzyskania głębi kolorystycznej pewnych fragmentów i delikatniejszego zarysowania struktury tła. Ekspresyjny, nerwowy wręcz sposób prowadzenia pastelu, a jednocześnie lekkość i wirtuozeria kreski czynią omawianą pracę obrazem o wyjątkowych walorach artystycznych. Sumą opisanych wyżej elementów kompozycyjnych, treściowych i formalnych jest dzieło zachwycające, będące cennym świadectwem secesyjno-emocjonalnej sztuki polskiej około roku 1900. |
| Sprzedane: | VIII Aukcja Dzieł Sztuki (14 IV 2021) |
| Cena wywoławcza: | 30000 zł |
| Cena uzyskana: | 53000 zł |
| Tytuł: | Starość i młodość |
| Technika: | olej, tektura |
| Wymiary: | 35 x 27 cm 49,5 x 41 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | sygnowany l.d.: "T axentowicz" Na odwrocie znajduje się ekspertyza Stanisława Dąbrowskiego. opis pracy: Tematem często powtarzanym przez Teodora Axentowicza było przedstawienie huculskiego starca z młodą dziewczyną lub chłopcem. Kontrast starości i młodości oraz brzydoty i piękna inspirował artystę do malowania niezwykle emocjonalnych, budzących współczucie obrazów. W prezentowanej pracy malarz ukazał starca w kożuchu oraz wpatrzonego w widza młodego chłopca ubranego w kaftan. Poza wspomnianym kontrastem, symboliczno-emocjonalny wymiar dzieła wzmacniają dodatkowo atrybuty bohaterów obrazu – trzymany w lewej ręce przez starca, odwrócony dnem kapelusz oraz zielony dzban w rękach dziecka. Charakterystyczna fizjonomia przedstawionego w pracy mężczyzny kilkukrotnie pojawiała się w twórczości Teodora Axentowicza. Malarz chętnie powielał wizerunek starca w ukazywanych w zimowej aurze procesjach kościelnych odbywających się z okazji święta Ofiarowania Pańskiego (Matki Bożej Gromnicznej), zawsze zestawiając go z postacią dziecka. |
| Sprzedane: | II Aukcja Dzieł Sztuki |
| Cena wywoławcza: | 28000 zł |
| Cena uzyskana: | 43000 zł |
| Tytuł: | Hucułka z koszykiem (przed 1917) |
| Technika: | pastel, papier naklejony na tekturę |
| Wymiary: | 98 x 54 cm 111 x 68 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany l.śr.: "T. Axentowicz" Na odwrocie metka Magazynu Artystycznego i Salonu Obrazów Juliana Burofa w Warszawie z dnia 21 października 1916 roku z opisem obrazu oraz dwie nalepki Składu Farb i Przyborów Malarskich Juliana Burofa. Więcej o obrazie Teodora Axentowicza w przekrojowym artykule na blogu [ZOBACZ]PRACA NIEDOSTĘPNA OPIS PRACY: Wiele miejsca w malarstwie Teodora Axentowicza zajmowała tematyka huculska. W pracach podejmujących ten motyw artysta najczęściej ukazywał w ujęciu portretowym Hucułów na tle pokrytego śniegiem wycinka szkicowo zaznaczonego pejzażu. W prezentowanym obrazie dostrzegalna jest finezja Teodora Axentowicza w ukazywaniu światłocienia i subtelność, z którą przy zawężonej gamie barwnej oddawał poszczególne tonacje kolorystyczne ożywiając całość w tym przypadku czerwonawym akcentem chusty na głowie dziewczynki i haftów na jej ciemnym okryciu. Niezwykle istotnym i powszechnie stosowanym przez artystę zabiegiem było wykorzystywanie barwy podłoża do budowania kompozycji - tutaj jasnobrązowy kolor papieru delikatnie prześwituje w dolnych partiach ukazujących śnieg, wpływając tym samym na głębię przedstawienia, z kolei w górnej części pola obrazowego stanowi delikatne tło dla ledwie naszkicowanego krajobrazu z zaznaczonymi sylwetami huculskich chat. Znamienna dla Teodora Axentowicza płynna i ekspresyjna zarazem linia, za pomocą której nakreślono sylwetkę postaci i pejzaż w tle, potęguje nastrój melancholii i zawieszenia w czasie. Warto podkreślić trafność, z jaką malarz oddał charakter klimatu Huculszczyzny, a także cechy charakterystyczne fizjonomii i stroju jej mieszkanki. |
 | |
| Tytuł: | Rudowłosa |
| Technika: | pastel, papier naklejony na tekturę |
| Wymiary: | 49,5 x 32,3 cm 65 x 47 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany p.d.: "T Axentowicz" Na odwrocie fragment pieczęci krakowskiego magazynu przyborów malarskich Róży Aleksandrowicz. Więcej o obrazie Teodora Axentowicza w przekrojowym artykule na blogu [ZOBACZ]PRACA NIEDOSTĘPNA OPIS PRACY: Kobiece portrety autorstwa Teodora Axentowicza są znane każdemu miłośnikowi polskiego malarstwa fin de siècle’u i dwudziestolecia międzywojennego. Artysta wypracował indywidualny kanon kobiecego piękna, który do dzisiaj zachwyca wielu odbiorców. Prezentowany obraz to wizerunek młodej kobiety. Popiersiowe ujęcie i jednolita barwa tła z delikatnie zaznaczonymi elementami zieleni łączą się w harmonijne i z pozoru łagodne w wyrazie przedstawienie. Jasna cera modelki, jej rude, spięte w luźny kok włosy, wąskie usta oraz duże, szeroko otwarte oczy i skierowany na wprost wzrok nadają portretowi pomnikowy, monumentalny charakter. Mimo pastelowej kolorystyki i delikatnej kobiecości obraz Teodora Axentowicza zawiera w sobie swego rodzaju nastrój tajemnicy i siłę zamkniętą w nieugiętym spojrzeniu sportretowanej. Sposób ukazania postaci przywodzi skojarzenia z motywem femme fatale, który był niezwykle popularny na przełomie XIX i XX wieku. |
| | |
| Tytuł: | Krakowianka |
| Technika: | pastel, karton naklejony na tekturę |
| Wymiary: | 61 x 41,7 cm 82 x 60 cm (z oprawą) |
| Uwagi: | Sygnowany p.g.: "T. Axentowicz" Widoczny ślad po naderwaniu kartonu (p.g.) Więcej o obrazie Teodora Axentowicza w przekrojowym artykule na blogu [ZOBACZ]OBRAZ NIEDOSTĘPNY OPIS PRACY: Teodor Axentowicz żywo interesował się folklorem - poza licznymi scenami z życia Huculszczyzny ukazywał również mieszkańców podkrakowskich wsi. Chłopki ubrane w wielobarwne, skrzące stroje wielokrotnie powracały w jego pracach. W odróżnieniu od tematyki huculskiej w tego rodzaju obrazach dominuje bogactwo kolorów i witalność. Malarz z dużą precyzją przedstawiał ubiór postaci, tak inspirujący "chłopomańskich" młodopolskich artystów swoją ludową barwnością. W obrazie "Krakowianka" widoczne są wspomniane wyżej cechy charakterystyczne. Ukazana na pierwszym planie młoda kobieta delikatnie podpiera dłonią krągłą twarz i patrzy pięknymi oczami wprost na odbiorcę. Intensywne i pewne siebie spojrzenie postaci wyróżnia portretowaną od innych tego typu przedstawień podkrakowskich kobiet i dziewczynek, których wzrok jest zwykle odwrócony (por. np."Portret dziewczyny w stroju krakowskim" i "Dziewczyna w wiejskiej chustce" ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie). Ludowy portret ujęty został w jesiennej aurze, lewy górny narożnik kompozycji rozświetlają bowiem złoto-brązowe liście. Co ciekawe, takie fragmentaryczne zasugerowanie pejzażowego tła właśnie przez wyrysowanie jesiennych liści przewijało się w kobiecych portretach Teodora Axentowicza stanowiąc rozpoznawalny poniekąd motyw jego ouvre - jako inne przykłady takiego rozwiązania można przywołać takie dzieła artysty jak: "Kobieta z białą różą" (własność prywatna), "Portret czytającej" (MNK) czy "Jesień" (ok. 1910, własność prywatna). |
| | |
TEODOR AXENTOWICZ
Teodor Axentowicz
[źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe]
Teodor Axentowicz urodził się w 1859 roku w Braszowie, zmarł w 1938 roku w Krakowie. Edukację artystyczną rozpoczął w 1879 roku w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie studiował pod kierunkiem Gabriela von Hackla, Aleksandra Wagnera oraz Gyuli Benczura. W okresie 1882-1895 Teodor Axentowicz przebywał w Paryżu. W stolicy Francji przez pewien czas kontynuował naukę w pracowni artysty Emile'a Augusta Carolus-Duranda. Tworzył wtedy ilustracje do popularnych paryskich czasopism "Le Monde Illustré", "L'Illustration" i "Figaro", zarabiał także jako kopista prac dawnych mistrzów oraz portrecista. Dzięki malowanym przez niego salonowym wizerunkom kobiet z elit intelektualnych zdobył powszechne uznanie, a w 1891 roku został członkiem Société Nationale des Beaux-Arts. Z Paryża wielokrotnie podróżował do Londynu, Teodor Axentowicz był jednym z nielicznych polskich artystów przełomu wieków o takiej znajomości ówczesnej sztuki angielskiej.
Po powrocie do kraju w 1895 roku objął stanowisko profesora w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (od 1900 roku Akademii Sztuk Pięknych) i piastował je aż do roku 1934. W latach 1910-1911 oraz 1927-1928 pełnił funkcję rektora tej uczelni. W międzyczasie, w 1897 roku, Teodor Axentowicz założył szkołę malarstwa dla kobiet. Należał również do grona założycieli Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" mającego na celu reprezentowanie polskiej sztuki w środowiskach międzynarodowych. Organizował wystawy polskich artystów za granicą, m.in. w Rzymie, Wenecji, Monachium czy St. Louis. Poza tym był członkiem Secesji Wiedeńskiej oraz Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa.
Malarstwo Teodora Axentowicza
Na rozwój stylu sztuki Teodora Axentowicza duży wpływ miało nowoczesne malarstwo angielskie i amerykańskie oraz twórczość włoskich renesansowych mistrzów. Artysta malował najczęściej w technice olejnej i pastelowej.
W jego twórczości dominują dwa nurty tematyczne. Teodor Axentowicz zajmował się on po pierwsze wspomnianym już malarstwem portretowym, przedstawiał głównie kobiety – zarówno w typie reprezentacyjnym, jak i w bardziej prywatnych czy intymnych ujęciach, malował też akty. Rzadziej wykonywał męskie portrety o raczej oficjalnym charakterze.
Teodor Axentowicz, "Starość i młodość", kolekcja prywatna
Fot. Krakowski Dom Aukcyjny
Druga gałąź twórczości Teodora Axentowicza wiąże się z młodopolską fascynacją artystów wsią i folklorem. Artysta utrwalał bowiem pejzaże, sceny z życia codziennego Hucułów, często sięgał także do rodzimej, ormiańskiej kultury, m.in. w obrazach "Ormianie w Polsce". Prace artysty niekiedy posiadają również wymiar symboliczny. Tematem często powtarzanym przez Teodora Axentowicza było przedstawienie huculskiego starca z młodą dziewczyną lub chłopcem. Kontrast starości i młodości oraz brzydoty i piękna inspirował artystę do malowania niezwykle emocjonalnych, budzących współczucie obrazów. Charakterystyczna fizjonomia przedstawionego w prezentowanej obok pracy "Starość i młodość" mężczyzny kilkukrotnie pojawiała się w twórczości artysty. Malarz chętnie powielał wizerunek starca w ukazywanych w zimowej aurze procesjach kościelnych odbywających się z okazji święta Ofiarowania Pańskiego (Matki Bożej Gromnicznej), zawsze zestawiając go z postacią dziecka.
Warto w tym miejscu wspomnieć również o jednym z historyczno-realistycznych epizodów w historii twórczości Teodora Axentowicza, a mianowicie o jego zainaugurowanej już w 1894 roku współpracy z Janem Styką, Wojciechem Kossakiem i innymi malarzami przy pracy nad słynną "Panoramą Racławicką".
Teodor Axentowicz zajmował się również malarstwem monumentalnym i projektowaniem, był autorem projektu witraży, ołtarza i ambony katedry ormiańskiej we Lwowie.
Teodor Axentowicz - wystawy i kolekcje
Teodor Axentowicz wiele wystawiał, uczestniczył w niemal wszystkich wystawach TAP "Sztuka". Po śmierci artysty w krakowskim TPSP zorganizowano wystawę pośmiertną jego prac (1938-1939). W 1998 roku natomiast w Muzeum Narodowym w Krakowie oraz Muzeum Śląskim w Katowicach odbyła się ekspozycja monograficzna poświęcona sylwetce Teodora Axentowicza.
Obrazy Teodora Axentowicza znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych i muzealnych, m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie i Krakowie, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Muzeum Historycznego w Sanoku, Muzeum Okręgowego w Toruniu czy we Lwowskiej Narodowej Galerii Sztuki.
Przyjmujemy obrazy Teodora Axentowicza na aukcje sztuki - wycena obrazów, skup i sprzedaż aukcyjna sztuki Teodora Axentowicza.
Jeśli chcą Państwo sprzedać dzieła Teodora Axentowicza, zapraszamy do kontaktu [link].
Zobacz galerię obrazów Teodora Axentowicza w Krakowskim Domu Aukcyjnym [link].
NIEDOSTĘPNE OBRAZY TEODORA AXENTOWICZA
