AXENTOWICZ Teodor

[Źródło zdjęcia: Narodowe archiwum cyfrowe]

Teodor Axentowicz urodził się w 1859 roku w Braszowie, zmarł w 26 sierpnia 1938 roku w Krakowie. Edukację artystyczną rozpoczął w 1879 roku na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Studiował tam pod kierunkiem Gabriela von Hackla, Aleksandra Wagnera oraz Gyuli Benczura. W okresie 1882-1895 kontynuował naukę w pracowni paryskiego artysty Emile’a Augusta Carolus-Duranda. Tworzył wtedy ilustracje do popularnych paryskich czasopism: "Le Monde Illustré", "L"Illustration" i "Figaro" a także zarabiał jako portrecista i kopista prac dawnych mistrzów. W 1891 r. został członkiem Société Nationale des Beaux-Arts. W 1894 roku dołączył do grona artystów pracujących przy „Panoramie Racławickiej”.

Od 1895 roku przebywał w Krakowie, gdzie poświęcił się działalności dydaktycznej: w 1897 roku założył szkołę malarstwa dla kobiet, był profesorem krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych, od 1910 roku piastował także stanowisko rektora nowo powołanej Akademii Sztuk Pięknych. Należał do grona założycieli Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" powołanego do życia w 1897 r. i mającego na celu reprezentowanie polskiej sztuki w środowiskach międzynarodowych. Był także członkiem Societe Nationale des Beaux-Arts, Secesji wiedeńskiej oraz Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa. Wraz z Janem Styką, Wojciechem Kossakiem i wieloma innymi malarzami pracował przy „Panoramie Racławickiej”. Zaprojektował witraże, ołtarz i ambonę do katedry ormiańskiej we Lwowie. Na rozwój jego stylu duży wpływ miało nowoczesne malarstwo angielskie i amerykańskie oraz twórczość włoskich renesansowych mistrzów. Axentowicz tworzył najczęściej w technice olejnej i pastelowej. Utrwalał pejzaże, sceny z życia codziennego Hucułów. Sporą część jego prac stanowią portrety kobiet różniących się wiekiem, nastrojem oraz statusem społecznym. Często sięgał także do rodzimej, ormiańskiej kultury. Bezpośrednio nawiązał do niej w obrazach „Chrzest Ormian” i „Ormianie w Polsce”.