Oferta galeryjna

Sygnowany p.d.: "HPetermann"
Widoczne pożółknięcie werniksu.
Widoczny niewielki ubytek warstwy malarskiej w partii kwiatu w prawej górnej części kompozycji.
Widoczne ubytki malatury na krawędziach obrazu.

Sygnowany i opisany p.d.: "Wlastimil Hofman | Istambul 1940"
Widoczne sfalowanie podłoża.

PROWENIENCJA:
- kolekcja dra Jana Freundlicha.

OPIS PRACY:
Wraz z wybuchem II wojny światowej Wlastimil Hofman został zmuszony wyjechać z Polski i udać się na wieloletnią emigrację. Prezentowana praca należy do grupy obrazów powstałych podczas pobytu malarza w Stambule. Artysta w tym okresie spędzał wiele czasu w pamiętającej epokę cesarza Justyniana świątyni Mądrości Bożej, która od wieków zachwyca swoją okazałością. Ujęty pięknem Hagii Sophii Wlastimil Hofman wielokrotnie uwieczniał jej wnętrza w swoich pracach.
Gama barwna prezentowanego obrazu jest lekko rozjaśniona, dominują w niej ugry i złote akcenty. Niezwykle ciekawy jest tutaj kulisowy schemat ujęcia - blask mozaik widz może obserwować jedynie przez otwarte drzwi. Mistrzowskie jest również oddanie strumienia światła, które stanowi tu ważny element, gdyż miało przecież w architekturze i sztuce sakralnej znaczenie symboliczne. W pracy zwraca uwagę dbałość o detale, która w połączeniu z impastowo nakładaną farbą i rozbudowaną kompozycją tworzy interesujące, a przy tym trafne przedstawienie i oddanie charakteru wnętrza.

Więcej na temat twórczości Wlastimila Hofmana z okresu II wojny światowej mogą Państwo przeczytać w artykule na blogu KDA [ZOBACZ]

Sygnowany l.g.: "Wlastimil Hofman"
Opisany p.g.: "M'Kor Chaim 1946"
Opisany na odwrocie: "Środek tryptyku Przymusowy Odpoczynek"; "44)"; "PRZYMUSOWY | ODPOCZYNEK | PO | CIĘŻKIM | ATAKU | PĘDZLE W | SPCZYKU"
Widoczny poziomy ślad po zagięciu w górnej części kompozycji.

OPIS PRACY:
Prezentowana praca przedstawia skrzyżowane pędzle - narzędzia pracy malarza, zawieszone w sakwach. Symetryczna kompozycja wpływa na odbiór i skojarzenie ukazanych elementów jako emblematu bądź herbu.
Obraz dzięki dodanym na odwrociu zapiskom artysty mówiącym o "przymusowym odpoczynku po ciężkim ataku" nabiera symbolicznego wydźwięku. W okresie wojennej tułaczki Wlastimil Hofman był nękany napadami epilepsji tropikalnej. W związku z tym obraz można traktować jako zapis walki artysty z chorobą, pomimo której Wlastimil Hofman starał się nieprzerwanie tworzyć, jednocześnie przepracowując swoje przeżycia również w medium malarskim.
"Pędzle w spoczynku" pierwotnie stanowiły środkową część zespołu poruszającego temat wspomnianej choroby artysty (patrz fot. poniżej). Po bokach znajdowały się dwa autoportrety Wlastimila Hofmana z opatrunkami na głowie. Malarz ukazał w nich siebie w towarzystwie medyków.

*Wlastimil Hofman, tryptyk "Przymusowy odpoczynek"
[Fot. dzięki uprzejmości Fundacji Wlastimila Hofmana]

Więcej na temat twórczości Wlastimila Hofmana z okresu II wojny światowej mogą Państwo przeczytać w artykule na blogu KDA [ZOBACZ]

Wymiary z oprawą: 53,5 x 59 cm
Sygnowany p.d.: "H. Sajdak"

Sygnowany p.d.: "Karcz"
Na odwrocie metka autorska.

Pracę można obejrzeć po wcześniejszym umówieniu [KONTAKT]

Sygnowany i datowany p.d.: "Karcz | 1991"

Sygnowany i datowany l.d.: "KORACZ / 87"
Na odwrocie metka autorska z numerem katalogowym 3/87.

Sygnowany i datowany l.d.: "KORACZ / 87"
Na odwrocie metka autorska z numerem katalogowym 5/87.

Sygnowany i datowany p.d.: "A. Oleś. | 1942."

Sygnowany p.d.: "Ottokar Skibiński"
Na odwrocie metka z Centralnego Biura Wystaw Artystycznych (Oddział Kraków) z opisem obrazu.

Na zespół składa się 15 fotografii, każda opisana przez artystkę na odwrocie, w tym:
- siedem zdjęć obrazów Bronisławy Rychter-Janowskiej; wymiary: 11,5 x 15 cm; 8,5 x 12,3 cm; 8,5 x 12 cm; 11,8 x 8,7 cm; 8,5 x 11,5 cm; 8,5 x 11 cm; 7,5 x 11,3 cm (stan zachowania: uszkodzenie prawego dolnego narożnika); - cztery zdjęcia z postacią Bronisławy Rychter-Janowskiej; wymiary: 6,8 x 11 cm; 6,5 x 11 cm; 8,5 x 6,5 cm; 8,4 x 6,2 cm;
- dwa zdjęcia z podróży; wymiary: 16,5 x 12 cm (stan zachowania: uszkodzenia górnych narożników i przerwanie krawędzi l.d.); 6,7 x 11 cm;
- dwa zdjęcia przyjaciół; wymiary: 14,2 x 9,2 cm; 8,7 x 6,5 cm

Do zespołu należą również dwa katalogi:
- Katalog wystawy Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, styczeń 1909 [28 stron tekstu] - z adnotacjami Bronisławy Rychter Janowskiej oraz innymi, wykonanymi obcą ręką notatkami przy wykazie wystawianych przez nią prac (s. 15-17);
- Katalog zbiorów Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa 1924-1925 [96 stron tekstu oraz 16 kart ilustracji] - z adnotacją Bronisławy Rychter Janowskiej dot. Bolesława Łozowskiego na stronie 96. Stan zachowania: dwie luźne kartki.

oraz trzy zapisane pocztówki (13,5 x 8,8 cm każda).

Sygnowany l.d.: "HEN. WÓJCIK"

Sygnowana i datowana na podstawie monogramem "mn2019"
Praca była prezentowana na zbiorowej wystawie ZPAP - "Do góry nogami" w Tomaszowicach (4 X-26 XI 2019).

Praca przedstawia konturowo podwójny portret. Jest ona wyrazem autorskiej konwencji będącej formą syntetycznego obrazowania jako rysunek przestrzenny. To gra pustki i formy. W serii "Metamorfozy" pojawiają się pojedyncze postaci, torsy lub grupy ludzi nawiązujące do "Mieszczan z Calais" Rodina. Rzeźby te są tworami jednocześnie płaskimi i przestrzennymi, poszukującymi swojego trzeciego wymiaru.

Sygnowany i datowany l.d.: "Bortnik 86'"
Opisany ołówkiem na arkuszu tła: "Rodzina P. BBortnik 1986'"
Przy krawędziach podłoża widoczne ślady zagięć papieru.
Przy górnej krawędzi widoczne pojedyncze ubytki malatury.

Sygnowany i datowany l.g.: "Wlastimil Hofman 1963"
Opisany na odwrocie: "Ludowi Muzykanci"

OPIS PRACY:
W twórczości Wlastimila Hofmana niezwykle istotną rolę odgrywały wpływy sztuki i kultury ludowej. Artysta już we wczesnym etapie swojej drogi artystycznej ukazywał postacie związane z folklorem. Poza tematami i motywami ikonograficznymi Wlastimil Hofman czerpał ze sztuki ludowej również inspiracje formalne, które przejawiały się w energicznych pociągnięciach pędzla oraz uproszczeniach kształtów, co widoczne jest w prezentowanym obrazie.
W pracy tytułowi ludowi muzykanci zostali przedstawieni na tle pejzażu z niewielką polną kapliczką będącą niemal nieodłącznym elementem krajobrazu polskiej wsi i motywem często powracającym w twórczości malarza. Zwróceni ku sobie mężczyźni grają na drewnianych instrumentach w typie fletu - melancholijny nastrój obrazu pogłębia jeszcze dźwięk ludowej melodii, który kompozycja przywołuje w myślach widza.

Więcej na temat późnej twórczości Wlastimila Hofmana mogą Państwo przeczytać w artykule na blogu KDA [ZOBACZ]

Sygnowany i datowany p.d.: "Wlastimil Hofman | 1966"

Więcej na temat późnej twórczości Wlastimila Hofmana mogą Państwo przeczytać w artykule na blogu KDA [ZOBACZ]

Część lewa ("Z nogą w gipsie - przy lekturze"): olej, panel malarski; sygnowany i datowany l.d.: "Wlastimil | 1955 Hofman"
Część środkowa ("Z nogą w gipsie - przy robótkach"): olej, sklejka; sygnowany i datowany l.d.: "1955 | Wlastimil | Hofman", opisany na odwrocie: "Z nogą w gipsie"
Część prawa ("Z nogą w gipsie - sen"): olej, płyta; sygnowany i datowany l.d.: "Wlastimil | Hofman | 1955"

OPIS PRACY:
Praca składa się z trzech obrazów przedstawiających żonę Wlastimila Hofmana - Adę, która została sportretowana w trakcie różnych czynności (lektury, robótek ręcznych i snu), podczas rekonwalescencji w łóżku po złamaniu nogi.
Artysta zastosował formę tryptyku, powszechnie wiązaną z malarstwem sakralnym, bądź symbolicznym, do ukazania scen z życia codziennego. Dodatkowo kompozycyjnie prace nasuwają skojarzenie z wybitnym dziełem Andrei Mantegni "Opłakiwanie zmarłego Chrystusa". Zestawienie tych elementów wywołuje pewien dysonans i może wskazywać na chęć podkreślenia przez artystę wagi życia, również w jego prozaicznych i czysto ludzkich przejawach.
Mając na uwadze biografię malarza i jego głębokie uczucie względem żony, można powyższą pracę interpretować jako prywatny i intymny obraz z życia artysty, który postanowił w formie trzech niewielkich, realistycznych obrazów ukazać ukochaną osobę.

Więcej na temat późnej twórczości Wlastimila Hofmana mogą Państwo przeczytać w artykule na blogu KDA [ZOBACZ]

Sygnowana ołówkiem śr.d.: "Dali"
Opisana ołówkiem l.d.: "20/35"

Więcej o pracach z cyklu "Flordali - Les Fruits" w artykule na blogu [ZOBACZ]

Sygnowana ołówkiem p.d.: "Dali"
Opisana ołówkiem l.d.: "51/200"

Więcej o pracach z cyklu "Flordali - Les Fruits" w artykule na blogu [ZOBACZ]

Sygnowana ołówkiem p.d.: "Dali"
Opisana ołówkiem l.d.: "XI/XXXV"

Więcej o pracach z cyklu "Flordali - Les Fruits" w artykule na blogu [ZOBACZ]

Sygnowany p.d.: "Wlastimil | Hofman"
Datowany p.d.: "1955"

PROWENIENCJA:
- kolekcja prywatna,
- dar od artysty.

OPIS PRACY:
Twórczość Wlastimila Hofmana była silnie związana z symbolizmem i tematyką przemijania. W prezentowanej pracy artysta zestawił ze sobą śmierć i życie, które ukazał za pomocą wizerunków zwierząt umiejscowionych w scenie rodzajowej. Na pierwszym planie został przedstawiony martwy królik, oprawiany przez pełnego spokoju i skupienia mężczyznę w ciemnym stroju. Czynność ta jest z kolei czujnie obserwowana przez żywe zwierzę, znajdujące się w drewnianej klatce usytuowanej po lewej stronie, na drugim planie kompozycji. W ten sposób Wlastimil Hofman przedstawił w swoisty sposób krąg życia, wskazał na nieuchronność śmierci, jak i również na zgodną z Pismem Świętym pozycję człowieka w świecie, który wedle biblijnych nakazów miał "czynić sobie ziemię poddaną" (Rdz 1, 28).

Więcej na temat późnej twórczości Wlastimila Hofmana mogą Państwo przeczytać w artykule na blogu KDA [ZOBACZ]

Sygnowany i datowany l.d.: "Wlastimil | 1968 Hofman"
Opisany na odwrocie: "W smutku i utrapieniu"

PROWENIENCJA:
- kolekcja Wacława Jędrzejczaka,
- dar od artysty.

OPIS PRACY:
Prezentowany obraz ma charakter portretowy i ukazuje przyjaciela Wlastimila Hofmana - Wacława Jędrzejczaka. Po prawej stronie kompozycji ukazana została z profilu postać siedzącego mężczyzny opierającego głowę na dłoni i skierowanego w stronę otwartej księgi, nad którą znajduje się niewielki krucyfiks. Postać jest pogrążona w myślach. Jej nieobecne spojrzenie, które zostało uchwycone w momencie oderwania wzroku od lektury, potęguje melancholijny nastrój obrazu. Tytułowy smutek i utrapienie są zestawione z aktem modlitwy. Praca pochodzi z ostatnich lat życia i twórczości Wlastimila Hofmana oraz jest swoistym dowodem na stałość artysty w doborze tematów, gdyż motyw indywidualnej modlitwy powracał w całej jego twórczości. Obraz został namalowany w silnie wrażeniowy sposób, jednak w partiach ukazujących portretowaną postać zaskakuje bogatą fakturą, będącą wynikiem energicznych pociągnięć pędzla.

Więcej na temat późnej twórczości Wlastimila Hofmana mogą Państwo przeczytać w artykule na blogu KDA [ZOBACZ]

Sygnowany i datowany p.d.: "‧ R‧Z ‧ | ‧ 08 ‧"
Opisany na odwrocie: "‧ R ‧ ZAKRZEWSKI ‧ | ‧ 2008 ‧ OLEJ ‧"

OPIS PRACY:
W malarstwie Romana Zakrzewskiego dominują portretowe wizerunki kobiet. Artysta wypracował swój indywidualny styl, który formalnie odwoływał się do sztuki renesansu oraz dorobku artystów współczesnych, jak Jerzy Nowosielski i Amedeo Modigliani.
Prezentowany obraz pochodzi z późniejszego okresu twórczości Romana Zakrzewskiego i wyróżnia się swobodnym sposobem ukazania modelki oraz nieco odmiennym, w kontekście prezentowanych powyżej dzieł z lat 90., podejściem do proporcji. W pracy linearyzm i znakomity rysunek współgra z niemal monochromatyczną, ciepłą gamą barwna, zdynamizowaną poprzez chłodny kolor jasnej, odkrywającej ciało kobiety, letniej sukienki, której szarawe tony odpowiadają barwie obrazu, zaznaczonego częściowo w prawej górnej części.
Postać z obrazu Romana Zakrzewskiego jest jednocześnie subtelna i zalotna, jej kobiecość uchwycona została samej pozie, geście dłoni oraz poprzez objęcie kompozycją bosej stopy.

Zapraszamy do lektury artykułu na temat malarstwa Romana Zakrzewskiego w kontekście rynku sztuki [ZOBACZ]

Sucha pieczęć p.d.: "SPADEM | TAMARA DE LEMPICKA"
Numerowana flamastrem l.d.: "193/195"
Wydrukowana pośmiertnie w Kolibri Art Studio (Torrance, Kalifornia).

Sygnowana na perizonium: "Lambert Rucki"

Sygnowany i datowany l.d.: "Jerzy Kossak | 1948"
Widoczne dwa podłużne pęknięcia sklejki (l.śr.).

OPIS PRACY:
Obraz "Głowa białego konia" przedstawia popularny w twórczości artystów z rodu Kossaków, potraktowany w portretowy sposób motyw końskiej głowy. Widoczne energiczne pociągnięcia pędzla nadają ukazanemu zwierzęciu żywotności, z kolei ciepła i intensywna gama barwna wprowadza przyjazny nastrój. Głowa konia została ukazana z profilu, na jego pysku widnieje brązowa uzda. Zwierzę zostało ukazane w otoczeniu natury. Górą rozciąga się jasnoniebieskie niebo, na którym widoczne są delikatne obłoki chmur. Lewa część obrazu jest wypełniona przedstawieniami drzew o rozłożystych koronach.
W obrazie uwagę przykuwa subtelność, z jaką zostały zestawione barwy oraz spojrzenie zwierzęcia, którego duże, lśniące czarne oko zdaje się patrzeć wprost na odbiorcę.

Sygnowany p.d.: "S Jaxa [częściowo wyblakłe]"
Na odwrocie metka Salonu Sztuki Alfreda Wawrzeckiego w Krakowie.

Obraz posiada ekspertyzę Katarzyny Łomnickiej z 2012 roku.

Obraz reprodukowany w publikacji Soter August Jaxa-Małachowski, oprac. K. Łomnicka, Kraków 2014, s. 199.

Sygnowany i datowany l.d.: "B. RYCHTER-JANOWSKA.1920"